___

• Alyılmaz, C. (2001). Bilge Tonyukuk Yazıtları Üzerine Birkaç Düzeltme. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 2000, 11-18.
• Awğali, E. (2011). Orhon Yazıtlarındaki Bazı Sözlerin Anlambilimsel Karşılıkları Hakkında. In Ölmez, M. et al. (Eds.), Ötüken’den İstanbul’a Türkçenin 1290. Yılı (720-2010) Sempozyumu Bildirileri [3-5 Aralık 2010, İstanbul] (pp. 275-279). İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
• Aydın, E. (2006). Tonyukuk Yazıtı’nda Geçen Ek Tag Üzerine. Belleten, 257, 83-94.
• Barthold, W. (1979). Tacik. İslam Ansiklopedisi, XI: Suğd-Tarika. Milli Eğitim Basımevi. İstanbul: 616b-617a.
• Bussmann, H. (1996). Routledge Dictionary of Language and Linguistics. Translated and edited by Trauth, G. & Kazzazi, K. London and New York: Roudledge.
• Chen, Hao (2021). A History of the Second Türk Empire (ca. 682-745 AD). Leiden-Baston: Brill.
• Clark, L. (2017). Uygur Manichaean Texts, Texts-Translations-Commentary III: Ecclesiastical Texts. Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
• Clauson, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish. Oxford: Oxford University Press.
• Czeglédy, K. (1962). Čoγay-Quzï, Qara-Qum, Kök-Öng. Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, 15(1), 55-69.
• Dankoff, R. & Kelly, J. (1984). Mahmut el–Kāşγarī: Compendium of the Turkic Dialects (Dīvān Luγāt at–Türk) II. Harvard: Harvard University Press.
• Doerfer, G. (1994). Zu inschrifttürkisch ē/e. Ural-altaische Jahrbücher Neue Folge, 13, 108-132.
• Erdal, M. & Chen, Hao (2017). The Khocho Toñukuk Tradition in Runiform, Uygur and Chinese Sources. Central Asiatic Journal, 60(1), 109-117.
• Erdal, M. (1991). Old Turkic Word Formation: A Functional Approach to the Lexicon I-II. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
• Erdal, M. (2004). A Grammar of Old Turkic. Leiden-Boston: Brill.
• Fragner, B. G. (2000). Tādjīk. The Encyclopedia of Islam. New Edition, X: T-U. Brill. Leiden: 62a-64b.
• Gabain, A. von (1974). Alttürkische Grammatik. 3. Auflage. Wiesbaden: Otto Harrassowitz.
• Gemalmaz, E. (2001). Yazıya Geçirme (Transcription) ve Yazıçevirimi (Transliteration). Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 17, 25-37.
• Geng, Shimin (2005). 古代突厥文碑銘研究 [Studies of the Old Turkic Inscriptions]. Beijing: Zhongyang Minzu Daxue Chubanshe.
• Giraud, R. (1961). L’inscription de Baïn Tsokto (Édition critique). Paris: Librairie d’Amerique et d’Orient.
• Kaya, C. (2021a). Bir Başka Açıdan Tonyukuk. In Ildırı, N. & Kotan, H. (Eds.), Uluslararası Yunus Emre ve Dünden Bugüne Türkçe Sempozyumu Bildirileri (pp. 262-267). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınevi.
• Kaya, C. (2021b). Uygurca Altun Yaruk, Giriş, Metin ve Dizin. Gözden Geçirilmiş Baskı. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Lane, E. W. (1865). An Arabic-English Lexicon II. Edinburgh: Williams and Norgate.
• Nauta, A. H. (1969). A Grammar of Orkhon Turkic, by Talât Tekin, Indiana University Publiations, Uralic and Altaic Series, Volume 69, 419 S. Mouton & co. The Hague 1968. Central Asiatic Journal, 13(4), 308-311. (Rezension)
• Orucov, E. et al. (2006). Azerbaycan Dilinin İzahlı Lüğeti I-IV. Bakı: Şerq-Qerb.
• Radloff, W. (1899). Die alttürkischen Inschriften der Mongolei, Zweite Folge: die Inschrift des Tonjukuk. St. Petersburg: Buchdruckerei der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften.
• Róna-Tas, A. (1987). On the Development and Origin of the East Turkic ‘Runic’ Script. Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, 4(1), 7-14.
• Rybatzki, V. (1997). Die Toñuquq-Inschrift. Szeged: University of Szeged.
• Rykin, P. & Telitsin, N. (2020). An Interpretation of Two Personal Names in the Ninth Line of the Tonyukuk Inscription (Toñ S2). Journal of the American Oriental Society, 140(2), 287-299.
• Stachowski, M. (1998). Zwei alttürkische Konsonantenwechsel (š ~ s, š ~ l), die Runik und die Altaistik. In Laut J. P. & Ölmez, M. (Eds.), Bahşı Ögdisi, Klaus Röhrborn Armağanı (pp. 391-399). Freiburg-İstanbul: Simurg Yayınları.
• Tekin, T. (1963). On Kök Turkic “Büntägı”. Central Asiatic Journal, 8(3), 196-198.
• Tekin, T. (1980). Üçüncü Kişi İyelik Eki Üzerine. Genel Dilbilim Dergisi, 2(7-8), 10-17.
• Tekin, T. (1994). Tunyukuk Yazıtı. Ankara: Simurg Yayınları.
• Tekin, T. (2014). Orhon Yazıtları. 5. Baskı. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Tezcan, S. (2010). Yazıtlarda Yeni Okuyuş ve Anlamlandırma Önerileri. In Alyılmaz, C. et al. (Eds.), I. Uluslararası Uzak Asya’dan Ön Asya’ya Eski Türkçe Bilgi Şöleni Bildirileri (pp. 273-280). Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları.
• Thomsen, V. (1916). Turcica; études concernant l’interprétation des inscriptions turques de la Mongolie et de la Sibérie. Helsingfors: Société finno-ugrienn.
• Uçar, E. (2017a). Notizen zur Etymologie des alttürkischen özäl- ‚sich quälen‘. Central Asiatic Journal, 60(1), 1-11.
• Uçar, E. (2017b). Tuñukuk Yazıtındaki nçAYIDms (T I K 10 = 34) Yazıçevrimi Üzerine Bir Not. Türk Kültürü, 2017/2, 31-38.
• Uçar, E. (2021a). A New Interpretation of …] süŋ(ü)g(ü)n (a)čd(ı)m(ı)z (I North 4 = 28) in the Tuńuquq Inscription. Central Asiatic Journal, 63(1), 1-9.
• Uçar, E. (2021b). tüg(ü)zl(ü)g (a)t(ı)γ - eine neue Lesart zu tög(ü)nl(ü)g (a)t(ı)γ in den Tuñuquq-Inschriften (II, Ostseite 4 [= Kolumne 54]). Central Asiatic Journal, 64(1-2), 49-55.
• Uçar, E. (2021c). Tuñuquq Yazıtlarının 8. Satırındaki (I/Güney 1) İki Müphem Cümle veya Problemli Bir Runik İşaret Üzerine. Türkbilig, 42, 19-26.
• Uçar, E. (2022). Tuñuquq Yazıtlarında İnce Sıradaki Ok Enklitiğinin Yazımı ve Bazı Satırların (11 = I/G 4, 16 = I/G 9, 21 = I/D 4 ve 30 = I/K 6) Yeniden Yorumlanması. Journal of Old Turkic Studies, 6(1), 135-147.
• Wilkens, J. (2021). Handwörterbuch des Altuigurischen, Altuigurisch-Deutsch-Türkisch. Göttingen: Universitätsverlag Göttingen.
• Yıldız, H. (2013). Sıska ve Semiz Boğa Uzakta Ne Yapıyordu? Türk Dilleri Araştırmaları, 23(2), 113-134.