Kamile ALTUNTUĞ, Aynur KIZILIRMAK, Bahtışen KARTAL, Mürüvvet BAŞER

VAJİNAL DOĞUMLARDA PERİNE TRAVMASININ ÖNLENMESİNDE PERİNE MASAJININ ETKİSİ

Perine travması doğum esnasında genital bölgede kendiliğinden veya epizyotomi nedeniyle ortaya çıkan hasar olarak tanımlanır. Kadınlar doğum sırasında özellikle ilk doğumlarında perine travmasına maruz kalırlar. Perine hasarına sebep olabilecek risk faktörleri doğum sayısı, bebeğin büyüklüğü, fetusun pozisyon ve prezantasyon bozukluğudur. Travmanın büyüklüğünü ve derecesini etkileyebilecek antenatal faktörler ise ırk, yaş, doku tipi ve beslenme durumudur. Perine travmasına bağlı olarak kadının daha sonraki yaşamında ağrılı cinsel ilişki, gaita ve üriner inkontinans, sürekli perine ağrısı görülebilmektedir. Uzun yıllardır doğumda ve doğum sonrası dönemde, ağrıyı ve sıkıntıyı hafifletecek pek çok teknik ve uygulama üzerine çalışmalar yapılmıştır. Antenatal dönemde yapılan egzersiz ve perine masajı perineal travmayı önlemede önemli uygulamalardır. Perine masajı gebeler veya eşleri tarafından, tahmini doğum tarihinden 6 hafta önce başlayarak haftada 3–4 kez ve 5–10 dakika süreyle yapılmaktadır. Ayrıca perineal yırtıkları önlemek için doğum sırasında ebeler tarafından da bu masajın uygulanması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Perine travması, perine masajı

PDF

___

Albers L, Sedler KD, Bedrick EJ et al. (2006). Factors related to genital tract trauma in normal spontneous vaginal births. Birth 32 (2): 94–100.
Albers L, Garcia J, Renfrew M et al. (1999). Distribution of genital tract trauma in childbirth and related postnatal pain. Birth 26 (1): 11–7.
Beckmann MM, Garrett AJ (2006). Antenatal perineal massage for reducing perineal trauma. Cochrane Database of Systematic Reviews 25(1): CD00512 (erişim. 10 Ekim 2008).
Bodner-Adler B, Bodner K, Mayerhofer K (2002). Perineal massage during pregnancy in primiparous women. International Journal of Gynecology and Obstetrics (78): 51–53.
Davidson K, Jacoby S, Brown MS ( 2000).
Prenatal perineal massage: Preventing lacerations
during delivery. Journal of Obstetric Gynecologic
and Neonatal Nursing 29 (5): 474–479.
Glazener CM, Abdalla M, Stroud P et al. (1995). Postnatal maternal morbidity: extent, causes, prevention and treatment. British Journal of Obstetrics and Gynecology 102(4): 282–287.
Gül N (2008). Normal doğum ve sezaryen doğum uygulanan olguların postpartum komplikasyonlar yönünden karşılaştırılması.
Uzmanlık Tezi, Sağlık Bakanlığı İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği, İstanbul.
Johanson R (2000). Perineal massage for prevention of perineal trauma in childbirth. Lancet 355: 250–251.
Konakçı SK, Kılıç B (2002). Sezaryen ile doğumlar artıyor. Sürekli Tıp Eğitim Dergisi 11(8):286.
Labrecque M, Eason E, Marcoux S (1999). Randomized controlled trial of prevention of perineal trauma by perineal massage during pregnancy. American Journal of Obstetrics and Gynecology 180 (3): 593-600.
Labrecque M, Eason E, Marcoux S (2001). Women’s views on the practice of prenatal perineal massage. British Journal of Obstetrics and Gynecology 108: 499–504.
Yayınlanmamış Birth 25 (3): 143–160.
Salvesen KA, Morkved S (2004). Randomised controlled trial of pelvic floor muscle training during pregnancy. British Medical Journal 329: 378–380.
Sayıner D, Demirci N (2007). Vaginal doğumlarda perine masajının etkisi. 1. Ulusal Ebelik Kongre Özet Kitabı İstanbul. 20-22 Haziran: 70-71.
Shipman MK, Boniface DR, Tefft ME et al. (1997). Antenatal perineal massage and subsequent perineal outcomes: a randomised controlled trial. British Journal of Obstetrics and Gynecology 104: 787–791.
Stamp G, Kruzins G, Crowther C (2001). Perineal massage in labour and prevention of perineal trauma: randomised controlled trial. British Medical Journal 322 (26): 1277–1280.
Yücel M (2005). Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği Editör. Sivaslıoğlu AA. Doğum sonrası kanamalar. Palmiye Yayıncılık, Ankara, ss: 127.