Roma döneminde altın çağını yaşayan mozaik sanatı halka açık yapıların yanı sıra refah seviyesi yüksek insanların evlerini de süslemeye başlamıştır. Mozaik döşemelerde yaşanan bu ciddi talep artışı, ustaları model çeşitliliğine zorlamış bunun sonucunda da, çok geniş bir repertuar ortaya çıkmıştır. Zodyak ve zaman kavramının kişileştirilmesi de bu yeni dönemde kullanılan motiflerden birisi olmuştur. Bu çalışmanın amacı, nadir kullanılan kompozisyonlar arasında yer alan bu motife ait örnekleri bir arada incelemek, yer aldığı mekânları göz önünde bulundurarak mimariyle olan ilişkisini ortaya koymak ve böylece neden tercih edilmiş olabileceği sorusuna yanıt aramaktır.