Selma Bozkurt Zincir, Ömer Yanartaş, Ümit Başar Semiz, Özlem Kazan

Konversiyon bozukluğu ile ilgili psikiyatrik ve nörolojik bakış açılarının bir olgu nedeniyle gözden geçirilmesi

Modern psikiyatrik tanı sınıflandırma sistemlerine göre konversiyon bozukluğu, psikolojik çatışmaya eşlik eden, fiziksel bozukluğu düşündürecek şekilde işlevsellikte kayıplarla giden, bir ya da daha fazla nörolojik belirti ile belirli bir bozukluk olarak tanımlanmaktadır. Konversiyon bozukluğu DSM-IV-TR sınıflandırma sisteminde somatoform bozukluklar tanı grubunda yer almaktayken, ICD-10 tanı sisteminde dissosiyatif bozukluklar tanı grubunda bulunmaktadır. Bazı yazarlarca yayınlanması beklenen DSM-V sınıflamasında da konversiyon bozukluğunun ICD-10’daki gibi dissosiyatif bozukluklar grubunda yer alması gerektiği belirtilmiştir. Konversiyon bozukluğu tanısı konanların %25-50’sinde daha sonra nörolojik veya psikiyatri dışı bir hastalık ortaya çıktığı ifade edilmektedir. Bu yazıda ağırlıklı olarak motor belirtilerle başvuran ve belirtileri nörolojik bir hastalıkla açıklanamadığı için psikiyatri servisine yönlendirilen ancak klinik izlemi sırasında ölen bir olgu sunulmuştur. Geriye dönük olarak yapılan incelemesinde nöroloji kliniğince ölüm sebebi muhtemel otonomik işlev bozukluğu olarak düşünülen olgu gözden geçirilerek tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

konversiyon bozukluğu, dissosiyatif bozukluk, psikojenik hareket bozukluğu, otonomik işlev bozukluğu

Psychiatric and neurologic viewpoints regarding conversion disorders: a review due to a case

According to the modern psychiatric classification systems, conversion disorder is defined as a disabling disorder with one or more neurological symptoms that suggest a physical disease and accompanying to psychological conflict. DSM-IV-TR subsumes conversion disorder under somatoform disorders category, whereas, ICD-10 classifies it under dissociative disorders diagnoses. Some authors have argued that conversion disorder should be classified under the category of dissociative disorders in DSM V as in ICD-10. It is suggested that some neurological and general medical conditions eventually develop in 25-50 percent of the patients with conversion disorder diagnosis. In this paper, we report and discuss a case who has initially presented with predominant motor symptoms and was referred to psychiatry clinic given the reason that her symptoms were not explained with any neurological disorder, however, the patients died after her follow-up period. In her retrospective analysis, the neurology clinic considered that the patient might have suffered from autonomic dysfunction.

Keywords:

-,

PDF

___

American Psychiatric Association (APA). Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-IV-TR. 4th edition. APA; Washington, DC:2000.
Bowman ES. Why conversion seizures should be classified as a dissociative disorder. Psychiatr Clin North Am. 2006;29:185-211.
Brown RJ, Cardena E, Nijenhuis E, Sar V, van der Hart O. Should conversion disorder be reclassified as a dissociative disorder in DSM V? Psychosomatics. 2007;48:369-78.
Özen Ş, Özbulut Ö, Altındağ, Arıcıoğulları Z. Acil serviste konversiyon bozukluğu tanısı konan hastaların sosyodemografik özellikleri, stres faktörleri, I. ve II. Eksen eş tanıları. Türkiye’de Psikiyatri. 2000;2:87-96.
Kaplan HI, Sadock BJ, Grebb JA. Somatoform Disorders. Williams and Wilkins. Synopsis of, Psychiatry. 7. Baskı, Baltimore, 1994. p.617-32.
Yaman M, Yücel Altan B, Bölük A, Eser O. Yirmi yıldır konversiyon bozukluğu ile takip edilen hipokalemik periyodik paralizi. Nobel Med. 2005;1:22- 26.
Gülseren Ş, Özmen E, Önal C, et al. Konversiyon bozukluklu hastalarda belirti dağılımı ve sosyodemografik özellikler. İzmir Devlet Hastanesi Tıp Dergisi. 1993;31:373-7.
Kaptanoğlu C, Aksaray G, Önen R, Seber G, Tekin D. Konversiyon bozukluğunda semptom dağılımı, sosyokültürel özellikler, yaşam olayları ve depresyon. Nöropsikiyatri Arşivi. 1993;30:381-4.
Kranick SM, Gorrindo T, Hallet M. Psychogenic movement disorders and motor conversion. A roadmap for collaboration between neurology and psychiatry. Psychosomatics. 2011;52:109- 16.
Özer S, Özcan H, Dinç GŞ, Ertuğrul A, Rezaki M, Uluşahin A. Katı insan sendromunda konversiyon bozukluğu yanlış tanısı: iki olgu. Türk Psikiyatri Dergisi. 2009;20:392-7.
Fink P, Hansen MS, Sondergaard L. Mental illness in new neurological patients. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2003;74:817- 9.
Factor S, Podskalny G, Molho E. Psychogenic movement disorders: frequency, clinical profile and characteristics. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 1995;59:406-12.
Allanson J, Bass C, Wade DT. Characteristics of patients with persistent severe disability and medically unexplained neurological symptoms: a pilot study. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2002;73:307-9.
Roelofs K, Naring GW, Moene FC, Hoogduin CA. The question of symptom lateralization in conversion disorder. J Psychosom Res. 2000;49:21-5.
Yaluğ İ, Özten E, Tufan AE. Konversiyon Bozukluğu ile ilgili Literatürün Bir Olgu Nedeni ile Gözden Geçirilmesi. Türkiye Klinikleri J Med Sci. 2007;27:459-62.