Sercan BULUT ÇELİK, Pakize Gamze ERTEN BUCAKTEPE, Ülkü BULUT BATUR, İbrahim Umud BULUT

Obezite geliştirme riskini öngörebilecek bazı ölçüm parametrelerinin analizi: klinik bir çalışma

Amaç: Obezite günümüzde hızla artan ciddi ve kronik bir hastalıktır. Bu çalışma, obezite riskini öngörebilecek bazı parametreleri ortaya çıkarmayı ve bu parametreleri kullanarak yeni bir ölçek oluşturmayı amaçlamıştır. Gereçler: Demografik bilgilerin anket kapsamında kayıt altına alınmasının yanı sıra “Beden Kitle İndeksi” (VKİ), kan basıncı, boy, vücut ağırlığı, bel çevresi ve kalça çevresinden oluşan antropometrik ölçümler kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen katılımcıların 11'i (%14,9) kadın, 63'ü (%85,1) erkekti. Katılımcıların ortanca yaşı 34 (24-45), ortalama vücut ağırlığı 77,3 ±12,46 kg; boy 174,3 ±8,86 cm, bel çevresi 84 (66-103) cm, kalça çevresi 97 (83-121) cm ve VKİ 25,4 ±3,21 kg/m2 idi. Egzersiz yapma alışkanlığının olmadığı durumlarda, ev dışında yemek yeme alışkanlığının artması, bel ve kalça çevresi değerlerinin artması, yaş ve çalışma süresinin artması durumunda obeziteye yakalanma riskinin de artabileceği görüldü. Regresyon analizi, obezite gelişme riskini tahmin etmek için vücut ağırlığı, bel ve kalça çevresi ölçüm değerlerinin kullanılabileceğini göstermiştir. Son olarak, insanlarda obezite gelişme riskini kolayca tahmin edebilecek, OBEZRISK adlı geçerli ve güvenilir bir ölçek oluşturulmuştur. Sonuç: Bu çalışma, bireylerde obezite gelişme riskini tahmin etmede vücut ağırlığı, bel ve kalça çevresi ölçüm değerlerinin kullanılabileceğini göstermiştir. Ayrıca OBEZRISK ölçeğinin obezite gelişme riskini tahmin etmede kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

BMI, kalça çevresi, bel çevresi, obezite, obezite gelişme riski

Analysis of some measurement parameters that may predict the risk of developing obesity: a clinical study

Aim: Obesity is a severe and chronic disease, which is currently increasing rapidly. The aim of this study was to reveal some parameters that can predict the risk of obesity and to create a new scale using these parameters.Material and Method: The demographic information of the study subjects was recorded, together with the anthropometric measurements of Body Mass Index (BMI), blood pressure, height, body weight, waist circumference, and hip circumference were recorded.Results: Evaluation was made of 74 subjects, comprising 11 (14.9%) females and 63 (85.1%) males with a median age of 34 years (24-45). Mean body weight was measured as 77.3±12.46 kg, height as 174.3±8.86 cm, waist circumference as 84 (66-103) cm, hip circumference as 97 (83-121) cm, and BMI as 25.4±3.21 kg/m2. It was seen that the risk of developing obesity could increase when age and duration of work increased, with an increased frequency of eating outside the home, in the absence of regular exercise, and when the waist and hip circumference values increased. Regression analysis showed that body weight, waist, and hip circumference measurement values could be used to predict the obesity development risk. Finally, a valid and reliable scale called OBEZRISK was created that would easily predict the risk of obesity development in individuals.Conclusion: The study results showed that body weight, waist, and hip circumference measurement values could be used to predict the risk of obesity development in individuals. It was also concluded that the OBEZRISK scale could be used to predict the risk of developing obesity.

Keywords:

BMI, hip circumference, waist circumference, obesity, risk of developing obesity.,

PDF

___

Agarwal M, Nadolsky K. Attitudes, perceptions, and practices among endocrinologists managing obesity. Endocr Pract 2022; 28: 179-84.
Gürkaş E, Kiraz M, Temizer M. Gaziantep İli İstasyon Aile Sağlığı Merkezi’ne başvuran erişkinlerde obezite sıklığı. Konuralp Tıp Derg 2014; 6: 5-8.
Moon TS, Van de Putte P, De Baerdemaeker L, Schumann R. The obese patient: facts, fables, and best practices. Anesth Analg 2021; 132: 53-64.
Barışkın E, Ersoy G, Görpelioğlu S, Karaoğlu L, Kılıç BG, Köksal G, Pekcan G, Yalçın SS, Yetkin İ, Zergeroğlu AM (eds) Birinci Basamak Hekimleri için Obezite ile Mücadele El Kitabı. Ankara: Anıl Matbaacılık Ltd. Şti.; 2013.
Lobstein T, Baur L, Uauy R; IASO International Obesity Task Force. Obesity in children and young people: a crisis in public health. Obes Rev 2004; 5: 4-104.
Deveci SE, Gülbayrak C, Oğuzöncül AF, Açık Y. Elazığ Emniyet Müdürlüğü Kurum Hekimliği Polikliniği'ne başvuran polislerde obezite sıklığı. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Derg 2004; 18: 223-8.
Type 2 diabetes in children and adolescents. American Diabetes Association. Diabetes Care 2000; 23: 381-9.
Garber AJ. The metabolic syndrome. Med Clin North Am 2004; 88: 837-46
Karadeniz G, Yanıkkerem E, Sarıcan E, Bülez A, Arıkan Ç, Esen A. Manisa i̇li sağlık çalışanlarında metabolik sendrom riski. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2007; 2: 13-24.
Oğuz A, Sağun G, Uzunlulu M, et al. Sağlık çalışanlarında abdominal obezite ve metabolik sendrom sıklığı ve bu durumlar hakkında farkındalık düzeyleri. Türk Kardiyol Dern Arş 2008; 36: 302-9.
Yılmaz A, Akan Z, Yılmaz H. Van il merkezi, yetişkin yaş grubunda diabetes mellitus sıklığı ve etkileyen faktörler. Klinik ve Deneysel Araştırmalar Dergisi / Journal of Clinical and Experimental Investigations 2011; 2: 392-9.
Yang WS, Lee WJ, Funahashi T, et al. Plasma adiponectin levels in overweight and obese Asians. Obes Res 2002; 10: 1104-10.
Cruz ML, Goran MI. The metabolic syndrome in children and adolescents. Curr Diab Rep 2004; 4: 53-62.
Weiss R, Dziura J, Burgert TS, et al. Obesity and the metabolic syndrome in children and adolescents. N Engl J Med 2004; 350: 2362-74.
Lynch BM, Owen N. Too much sitting and chronic disease risk: steps to move the science forward. Ann Intern Med 2015; 162: 146-14.
Obesity: Preventing and managing the global epidemic. Report of a WHO Consultation on World Health Organization. Geneva, Switzerland: WHO; 1997.
Akalın İlhan S, Değirmenci H. Kentsel bir bölgede beden kitle indeksi ve bel kalça oranları yüksekliği sorunlarının sıklığı ve kronik hastalıklar ile ilişkileri. 8. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, Diyarbakır. Kongre Kitabı 2 2002; 654-65.