___

• Açıkalın, A. (1995). Toplumsal Kurumsal ve Teknik Yönleriyle Okul Yöneticiliği. Pegem Yayınları.
• Adem, M. (1993). Ulusal Eğitim Politikamız ve Finansmanı. Ankara Üniversitesi Yayınları.
• Ağaoğlu, E., Altınkurt, Y., Yılmaz, K. ve Karaköse, T. (2012). Okul yöneticilerinin yeterliklerine ilişkin okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri (Kütahya ili). Eğitim ve Bilim, 37(164), 159-175.
• Akbaşlı, S., ve Balıkçı, A. (2013). Okul yöneticisi ve öğretmen görüşlerine göre okul yöneticiliğinin meslekleşmesinin değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 366-377.
• Aktepe, V. (2014). Okul yöneticilerinin seçme ve yetiştirme uygulamalarına yönelik öğretmen ve yönetici görüşleri. International Perodical For The Languages, Literature and History of Tukish or Turkic, 9(2), 89-105.
• Akyüz, Y. (1997). Türk Eğitim Tarihi. İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.
• Akyüz, Y. (2012). Türk Eğitim Tarihi. Pegem Yayınları.
• Altın, F. ve Vatanarttıran, S. (2014). Türkiye’de okul yöneticisi yetiştirme, atama ve sürekli geliştirme model önerisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 17-35.
• Altun, S. A. (2009). İlköğretim öğrencilerinin akademik başarısızlıklarına ilişkin veli, öğretmen ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi. İlköğretim Online (Elektronik Dergi). 8(2), 567-586.
• Arabacı, İ. B. (2011). Türkiye’de OECD ülkelerinde eğitim harcamaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, (35), 100-112.
• Argon, T. ve Özçelik, N. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme yeterlikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 70- 89.
• Aslanargun, E. (2012). Okul müdürlerinin sahip olması gereken değerler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1327-1344.
• Aşıcı, H., Seylim, E., Tezcan, E., Karaca, İ. ve Aydınlı, R. (2009). Öğretmen yeterlikleri hakkında biyoloji öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesi. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi. 1-3 Mayıs 2009. (24.05.2010). Çanakkale, 2009. s, 499.
• Aydın, M. (2014). Toplum Kültür Eğitim. Gazi Kitabevi.
• Babaoğlan, E. ve Yılmaz, F. (2012). İlköğretim okullarında karara katılma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 1-12.
• Balcı, A. (1993). Etkili Okul, Kuram Uygulama ve Araştırma. Pegem Yayıncılık.
• Brett, C. ve Weymark, J. (2003). Financing education using optimal redistributive taxation, Journal of Public Economics, (87), 2549-2569. (akt. İnan ve Demir, 2018).
• Bucak, E. B. (2000). Eğitimde Yerelleşme. Detay Yayıncılık.
• Bucuka, Y. (2009). Eğitim Sosyologlarının Türk eğitim Sistemine İlişkin Görüşleri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Pegem Yayınları.
• Callan, T., Smeeding, T., and Tsakloglou, P. (2008). Short-run Distributional Effects of Public Education Transfers to Tertiary Education Students in Seven European Countries. Education Economics. 16(3), 275–288.
• Creswell, J. W. (1998). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Traditions. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Çetin, Ş. (2001). İdeal öğretmen üzerine bir araştırma. Milli Eğitim Dergisi, (149).
• Çınkır, Ş. (2002). Eğitim yönetiminde yerelleşmenin üstünlükleri ve sakıncaları. Eğitim Araştırmaları Dergisi, (8), 100–110.
• Daresh J. C. (2001). Supervision as Proactive Leadership. Waveland Press Inc.
• Demirel, Ö (1999). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretmen Sanatı. Pegem A. Yayıncılık.
• Demirtaş, H., ve Güneş, H. (2002). Eğitim Yönetimi ve Denetimi Sözlüğü. Anı Yayıncılık.
• Dursun, F. (2006). Birleştirilmiş sınıflarda eğitim sorunları ve çözüm önerileri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(2), 33-57.
• Ellett, C. D. ve Teddlie, C. (2003). Teacher evaluation, teacher effectiveness and school effectiveness: perspectives from the USA. Journal of Personnel Evaluation in Education, 17(1), 101-128.
• Erden, M. (2004). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Alkım Yayınları.
• Eren, E. (2000). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. Beta Yayınları.
• Erzan, A. (2005). Bilimden Kaçış mı? Günce, (32), 4–8.
• Gedikoğlu, T. (2005). Avrupa Birliği sürecinde Türk eğitim sistemi: Sorunlar ve çözüm önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 66–80.
• Gök, R. (2019). Türk eğitim sisteminde liyakat (meritokrasi) esaslı eğitim yöneticiliği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (52), 39-64 .
• Görgülü, D. (2019). Eğitim örgütlerinde yerelleşme. Uluslararası Liderlik Çalışmaları Dergisi: Kuram ve Uygulama, 2 (1), 73-85.
• Gözübüyük, A. Ş. (2000). Yönetim Hukuku (13. Baskı). Turan Kitabevi.
• Gülcan, M. C. (2008). Kamu Harcamaları İçinde Eğitim ve Sağlık Harcamalarının Yeri, Ekonomik Etkiler ve Türkiye Uygulaması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Günbayı, İ. (2011). Principals’ perceptions on school management: A case study with metaphorical analysis. International Online Journal of Educational Sciences, 3(2), 541-561.
• Günbayı, İ. (2019). Nitel Araştırmada Veri Analizi: Tema Analizi, Betimsel Analiz, İçerik Analizi ve Analitik Genelleme. Erişim adresi (03.02.2020): http://www.nirvanasosyal.com/h-392-nitel-arastirmada-veri-analizi-tema-analizi-betimsel-analiz-icerik-analizi-ve-analitik-genelleme.html
• Güngör, G. ve Göksu, A. (2013). Türkiye’de eğitimin finansmanı ve ülkelerarası bir karşılaştırma. Yönetim ve Ekonomi, 20(1), 59-72.
• Gürol, M. ve Bavlı, B. (2015). Eğitim Politikaları Bağlamında Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Türkiye’de Eğitim Politikaları içinde (ed. Arife Gümüş), Nobel Yayın Dağıtım.
• Halis, İ. (2002). Demokratik Sınıf Ortamı için Profesyonel Sınıf Yönetimi. 2. Baskı. Mikro Yayın.
• ISCASS. (2019). Türk Eğitim Sisteminin Temel Sorunları ve Eğitimde Güncel Tartışmalar Raporu. http://iscass.org/
• İlgar, İ. (1996). Eğitim Yönetimi, Okul Yönetimi, Sınıf Yönetimi. Beta Yayınları.
• Karagözoğlu, G., (1977). İlköğretimde Teftiş Uygulamaları. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Karakaya, Ş. (2004). Eğitimde Program Geliştirme Çalışmaları ve Yeni Yönelimler. Asil Yayın Dağıtım. Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
• Karataş, S., Gök, R. ve Özçetin, S.(2015). Okul yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (33), 167–185.
• Kızılkaya, H. (2014). Postmodern Felsefe Işığında Türk Eğitim Sistemi Sorunlarının Değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Korkmaz, M. (2005). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi: Sorunlar çözümler ve öneriler. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 237- 252.
• Kurt, T. (2006). Eğitim yönetiminde yerelleşme eğilimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 61-72.
• Mazlum, M. M. (2019). Yöneticilerin ve Öğretmenlerin Görüşlerine Göre Eğitim Sisteminde Kısır Döngü, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü.
• MEB. (2017). Öğretmen Mesleki Yeterlikleri, Ankara.
• Milli Eğitim Temel Kanunu (1973). Kanun Numarası. : 1739. Kabul Tarihi. : 14/6/1973. Yayımlandığı Resmi Gazete: Tarih : 24/6/1973 Sayı : 14574.
• Murray, S. E., Evans, W, N. ve Schwab, R. M. (1998). Education-Finance Reform and The Distribution of Education Resources. The American Economic Review, 88 (4), 789-812.
• Özan, M. B. (2006). İlköğretim okulu yöneticilerinin iletişim becerilerinin öğretmen ve yönetici bakış açısıyla değerlendirilmesi. Eurasian Journal of Educational Research, (24), 153-160.
• Özdemir, A. (2013). Okul yöneticilerindeki adalet ve liyakat ile öğretmenlerdeki sadakat ve gayret arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1(1), 99-117.
• Özdemir, F. ve Kaplan, A. (2017). Öğretmen adaylarının bakış açısından Türk eğitim sisteminin sorunları ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri. Turkish Studies, 12(28), 577-592.
• Özdemir, S. (2005). Yeni Öğretim Programı Ne Getiriyor? MEB İlköğretim Programları Genel Müdürlüğünce Hazırlanan Tanıtım Slaytları, Ankara.
• Özdemir, S. M. (2011). Toplumsal değişme ve küreselleşme bağlamında eğitim ve eğitim programları: Kavramsal bir çözümleme. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1) 85-110.
• Özgen, V. (2011). Eğitim Hizmetlerinde Yerelleşme ve Hizmet Kalitesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi.
• Patton, M. Q. (1990). Qualitative Evaluation and Research Methods. (2. Baskı). Adaçayı Yayınları.
• Pınar, Ş. (2016). Günümüz Türk Eğitim Sistemi ve Öğrenci Profili (Kırıkkale örneği), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Recepoğlu, E. ve Kılınç, A. Ç. (2014). Türkiye’de Okul Yöneticilerinin Seçilmesi ve Yetiştirilmesi, Mevcut Sorunlar ve Çözüm Önerileri, 9(2), 1817-1845. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6136.
• Sağlam, A., Saylık, A. ve Saylık, N. (2021). Eğitimcilerin Gözünden Türk Eğitim Sistemi: Bir Metafor Çalışması. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 522-546.
• Sarıbaş, S., ve Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi , 3 (1) , 18-34 .
• Süngü, H. (2012). Türkiye, Almanya, Fransa ve İngiltere’de okul müdürlerinin atanması ve yetiştirilmesi. Sakarya University Journal of Education, 2(1), 33-48.
• Şahin, F. T. & Ünver, N. (2005). Okul öncesi eğitim programlarına aile katılımı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 23-30.
• Şekerci, R. ve Gök, R. (2017). Yeni denetim uygulamalarına ilişkin ilçe milli eğitim müdürlüğü ve ortaöğretim okulu yöneticilerinin görüşleri. The Journal of Academic Social Science Studies. (63), 127-140 https://dx.doi.org/10.9761/JASSS7425.
• Şişman, M., ve Turan, S. (2003). Eğitimde yerelleşme ve demokratikleşme çabaları: Teorik bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (34), 300-315.
• Taşdemir, M. (2015). Öğretmen adaylarının Türk mili eğitim sistemi üzerine algıladıkları sorunlar. Turkish Studies, 10(7), 881-898.
• Taymaz, H. (1986). Okul yönetimi ve yönetici yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 19(1), 123-135.
• Taymaz, H. (2013). Teftiş. Pegem Akademi Yayınları. Taymur, A. (2010). Türk Eğitim Sistemi Denetim Alt Sisteminin Yeniden Yapılandırılmasına İlişkin Bir Model Önerisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tural, N. K. (2002). Eğitim Finansmanı. Anı Yayıncılık.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(24), 543.
• Varış, F. (1998). Eğitime Bilimine Giriş. Alkım Yayınları.
• Yalçın, A. (2020). Eğitim sistemimizin başlıca sorunları. Eğitim sistemimizin ihtiyacı tamir mi, imar mı? Eğitim Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 16(48), 3-6.
• Yavuz, Y. (2003). Lise yönetici ve öğretmenlerinin yerinden ve merkezden yönetim yönelimlerinin karar verme sürecine etkileri. Ege Eğitim Dergisi, 3(2), 25-35.
• Yener, Ö. Vd. (2007). Demokratik eğitim politikası (eleştirel bir yaklaşım). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 111-130.
• Yeşil, R. ve Şahan, E. (2013). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin en önemli sorun, neden ve çözüm yollarına ilişkin algıları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 123-143.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, O. ve Yıldız, T. (2016). Türkiye Cumhuriyeti eğitim politikaları. Journal of Research in Education and Society, 3(1), 24-41.
• Yılman, M. (2006). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminin Temelleri. (2. Baskı). Nobel Yayınları.
• Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (1).
• Yüksel, A. ve Duman, T. (2017). Sınıf öğretmenlerinin sınıf yönetimi becerilerinin değerlendirilmesi. International Journal of Social Science, (63), 101-125.