Sosyal Bilimler Ön Lisans Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi

Artan nüfusla birlikte çevre sorunları her geçen gün katlanarak çoğalmakta ve çevre eğitiminin yetişmiş bireylerde bir değere dönüşmesi önem kazanmaktadır. Gerek iş ve gerekse özel hayatta insanın tüketim alışkanlıklarının yanında bilinçli ve duyarlı bir çevreci kimliğini edinmesinde aldıkları eğitim birincil boyuttadır. Bu bilinçle üniversite öğrencilerinin çevre duyarlılıklarının tespit edilip, sorunların çözümüne ışık tutulması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Çalışmanın amacı, farklı bölümlerde öğrenim gören ön lisans öğrencilerinin çevreye yönelik ilgileri, tutumları ve duyarlılıklarının yaş, cinsiyet, sınıf, bölüm değişkenlerine göre incelenmesi ve çevre duyarlılıklarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesidir. Bu çalışma, ilişkisel tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Çevre duyarlılığının tespiti için geliştirilmiş olan ölçek, 2018-2019 öğretim yılında Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören 186 gönüllü katılımcıya uygulanmıştır. Araştırma verileri bilgisayar ortamında SPSS (Statistical Packet For Social Scieces) programı kullanılarak uzman yardımıyla çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda farklı ön lisans programlarında öğrenim gören öğrencilerin çevre duyarlılık puanlarının düşük seviyede olduğu, kadınların çevreye ilişkin duyarlılıklarının daha yüksek olduğu, öğrencilerin öğrenim gördükleri bazı bölümlerde diğerlerine kıyasla çevre duyarlılıkları konusunda anlamlı bir farkın olduğu, öğrencilerin yaşları ile çevre duyarlılıkları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı ortaya çıkmıştır.

Investigation of Environmental Sensitivity of Social Sciences Associate Students

With the increasing population, environmental problems are increasing day by day and it is important that environmental education become a value for educated individuals. In addition to the consumption habits of people in both work and private life, the education they receive in acquiring a conscious and sensitive environmental identity is the primary dimension. With this awareness, it has emerged that the environmental sensitivity of university students should be determined and the solution of the problems should be shed light. The aim of this study is to investigate the attitudes and sensitivities of associate degree students in different departments according to age, gender, class and department variables and to determine their opinions about environmental sensitivities. This study was conducted in relational survey model. The scale, which was developed for the determination of environmental sensitivity, was applied to 186 volunteer participants in Akdeniz University Vocational School of Social Sciences in 2018-2019 academic year. The data were analyzed by using SPSS (Statistical Package for Social Scieces) program. As a result of the research, it was found out that the environmental sensitivity scores of the students studying at different associate degree programs were low, the environmental sensitivity of women was higher, there was a significant difference in environmental sensitivity in some departments where the students were studying, there was no significant relationship between the age and environmental sensitivity of the students. 

___

  • Bozyiğit, R. ve Karaaslan, T. (1998). Çevre Bilgisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Çabuk, B. ve Karacaoğlu, Ö. C. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 36(1-2), 189-198.
  • Çolakoğlu, E. (2010). Haklar Söyleminde Çevre Eğitiminin Yeri Ve Türkiye’de Çevre Eğitiminin Anayasal Dayanakları. TBB Dergisi, (88), 151-171.
  • Demirbaş, M. ve Pektaş, H. M. (2009). İlköğretim Öğrencilerinin Çevre Sorunu İle İlişkili Temel Kavramları Gerçekleştirme Düzeyleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED). 3(2), 195-211.
  • Demirkaya, H. ve Ünal, O. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının çevre bilinci ve çevre duyarlılıklarının incelenmesi. Çınkır, Ş. (Ed.), EJER Congress 2018 Conference Proceedings (s. 276-286) içinde. Antalya: ISBN: 978-605-170-243-8.
  • Dursun, İ. ve Gündüz, S. (2016). Türkiye’de Sorumlu Tüketim Davranışı Üzerine Araştırmalar: Ulusal Makaleler ve Lisansüstü Tezler Üzerine Bir Derleme. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(4), 1365-1391.
  • Esa, N. (2010). Environmental Knowledge, Attitude and Practices of Student Teachers. İnternational Research in Geographical and Enviromental Education. 19(1).
  • Hardy, C. A. (1973). Training Social Studies Teachers in Environmental Education. The Journal of Enviromental Education. Enviromental Education Redefined. 4(4), 15-17.
  • Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. (10. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Oğuz, D., Çakıcı, I. ve Kavas, S. (2011). Yükseköğretimde Öğrencilerin Çevre Bilinci. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, (12), 34-39.
  • Stevenson, R. B. (2007). Schooling and Enviromental Education: Contradictions in Purpose and Practice. Enviromental Education Research. 13(2), 139-153.
  • Tabachnick, B. ve Fidell, L. S. (2015). Çok Değişkenli İstatistiklerin Kullanımı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Tuna, M. (2000). Çevresel Sorunların Küreselleşmesi. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi. 1(2), 1-16.
  • Uzun, N. ve Sağlam, N. (2007). Orta Öğretimde Çevre Eğitimi ve Öğretmenlerin Çevre Eğitimi Programları Hakkındaki Görüşleri. Eurasian Journal of Educational Research, (26), 176-187.
  • Palmer, J. (1998). Environmental education in the 21st Century- Theory, Practice, Progress and Promise. Routledge: Londra. ISBN: 9780203012659
  • Wintle, M. (2016). Rhetoric and Reality in Enviromental Issues in the Netherlands Today: An Introduction. Journal of Low Countries Studies. 17(50).