Yoğun Bakım Ünitesinde Enteral Beslenen Hastaların Gastrik Rezidüel Volüm Ölçümünde Farklı Görüşler

Giriş: Yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) bakım ve tedavi gören hastaların mümkün olan en kısa sürede beslenme aktivitelerinin gerçekleştirilmesinin en az ilaç tedavileri kadar önemli olduğu bilinmektedir. Yeterli ve dengeli beslenen, günlük kalori ve enerji gereksinimleri karşılanan hastalarda yara iyileşmesinin hızlandığı, immun yeterliliğin sağlandığı, morbidite ve mortalite hızlarının azaldığı yapılan çalışmalarda belirtilmektedir. Herhangi bir kontrendikasyon bulunmaması durumunda öncelikle fizyolojik bir beslenme yöntemi olan enteral yolun kullanılması önerilmektedir. Enteral beslenme (EB); gastrointestinal sistem (GİS) fonksiyonlarının normal veya normale yakın olduğu durumlarda, besin öğelerinin GİS yollarından devamlı ya da aralıklı olarak hastaya verilmesidir. EB gastrointestinal intolerans veya disfonksiyon (kusma), gastrik distansiyon, yüksek gastrik rezidüel volüm (GRV), diyare nedeniyle kısıtlanabilmektedir. GRV eşiğinin en az 30 mL, en çok 500 mL olarak alındığı araştırmalar bulunmakla birlikte, bu değerin 200 mL’den az olması gerektiğini ifade eden çalışmalar da bulunmaktadır. Amerikan Parenteral ve Enteral Beslenme Derneği (ASPEN)’nin kılavuzuna göre 4 saatte bir ölçülen GRV’nin 500 mL’ye kadar normal olduğu ve bu değerin üstünde motilite arttırıcı ilaçlara başlanabileceği, Kanada Klinik Uygulama Kılavuzu’na göre ise bu değerin 250-500 mL arasında olması gerektiği önerilmektedir. Amaç: Bu derlemenin amacı, yoğun bakım ünitesinde enteral beslenen hastaların gastrik rezidüel volüm ölçümündeki farklı görüşleri açıklamaktır. Sonuç: GRV ölçümü YBÜ’lerde beslenme tolerasyonunun değerlendirilmesinde yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir ve EB’nin kesilmesine neden olan ana faktörlerden birisidir. EB hastalarda standardize edilmemiş GRV ölçümü, hasta üzerinde olumlu bir etki yaratmadığından ve çok az destekleyici kanıtları olduğundan; hemşirelerin iş yükünü arttıran ve kanıta dayalı uygulamadan çok geleneksel gereksiz bir uygulama olarak düşünülmektedir.

Keywords:

Enteral beslenme, gastrik rezidüel volüm hemşirelik, yoğun bakım ünitesi,

PDF

___

1. Bourgault AM, et al. Development of evidence-based guidelines and critical care nurses ’ knowledge of enteral feeding. Critical Care Nurse. 2009;27(4):17-29.
2. Kuppinger DD, Rittler P, Hartl WH, Rüttinger D. Use of gastric residual volume to guide enteral nutrition in critically ill patients: A brief systematic review of clinical studies. Nutrition. 2013;29:1075–1079.
3. Ozen N, et al. Evaluation of the effect on patient parameters of not monitoring gastric residual volume in intensive care patients on a mechanical ventilator receiving enteral feeding: A randomized clinical trial. Journal of Critical Care. 2016;33:137–14.
4. Kar P, et al. Measurement of gastric emptying in the critically ill. Clin Nutr. 2015;34(4):557–64. http://dx.doi.org/10.1016/j. clnu.2014.11.003.
5. Metheny NA, Schallom L, Oliver D, Clouse RE. Gastric residual volume and aspiratıon in critically ill patients receiving gastric feedıngs. American Journal Of Critical Care. 2008;17(6):512-519.
6. Metheny NA, Mills AC, Stewart BJ. Monitoring for intolerance to gastric tube feedings:a national survey. Am J Crit Care. 2012;21(2):e33–40. http://dx.doi.org/10.4037/ajcc2012647.
7. Williams A, Leslie G. A review of the nursing care of enteral feding tubes in critically ill adults: part II. İntensive and Critical Care Nursing. 2005;21: 5-15.
8. Williams TA, et al. Frequency of aspirating gastric tubes for patients receiving enteral nutrition in the ICU: a randomized controlled trial. J Parenter Enteral Nutr. 2014;38(7):809–16. http://dx.doi.org/ 10.1177/0148607113497223.-b.
9. Bankhead R, et al. Enteral nutrition practice recommendations. JPEN. 2009;33:122-67.
10. Montejo JC, Miñambres E, Bordejé L, Mesejo A. ve ark. Gastric residual volume during enteral nutrition in ICU patients: the REGANE study. J C Intensive Care Med. 2010;36(8):1386-1393.
11. McClave SA, et al. Guidelines for the provision and assessment of nutrition support therapy in the adult critically ill patient: Society of Critical Care Medicine (SCCM) and American Society for Parenteral and Enteral Nutrition (ASPEN). J Parenter Enteral Nutr. 2009;33(3):277-316.
12. Sucu G. Enteral beslenmede tasarlanan karar destek sistemi’nin hasta bakım sonuçlarından gastrik intolerans, diyareye etkisi ve sistemi kullanan hemşirelerin deneyimlerinin tanımlanması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Doktora tezi, İzmir, 2012.
13. Kenny DJ, Goodman P. Care of the patient with enteral tube feeding: an evidence- based practice protocol. Nurs Res. 2010;59(1): 22-31.
14. Büyükçoban S. Enteral beslenme uygulanan yoğun bakım hastalarında iki farklı gastrik rezidüel volüm izlem protokolünün karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim dalı, Uzmanlık Tezi, İzmir, 2008.
15. Reignier J, et al. Effect of not monitoring residual gastric volume on risk of ventilator-associated pneumonia in adults receiving mechanical ventilation and early enteral feeding. JAMA. 2013;309(3): 249-56. doi: 10.1001/jama.2012.196377.
16. Booker KJ, Niedringhaus L, Eden B, Arnold S. Comparison of 2 methods of managing gastric residual volume from feeding tubes. American Journal of Critical Care. 2000;9(5):318-324.