The Psychopathology in Patients with Chronic Renal Failure Treated with Hemodialysis In the present study, we propose to assess anxiety, depression and other psychopathologies commonly observed in patients with chronic renal failure whom were treated primarily through dialysis by comparing with chronic renal failure patients who were treated with treatment modalities (like drug, diets) other Uran dialysis. Study group included 40 dialysands between 15-65 years of age, and control group included 40 patients with chronic renal failure who were treated conservatively and did not require dialysis at the time of study. Both groups did not differ from each oilier in age and sex distribution. Beck Depression Inventory(BDI), State and Trait Anxiety Inventory (STAI), Symptom Check List (SCL-90-R), Toronto Alexitlrymia Scale (TAS), and sociodemographic data form were administered to all subjects. All scales were applied to dialysands during hemodialysis or just after. There were no statistically significant differences between conservative and dialysis group in mean scores of SCL-90-R general index and sub scales scores, BDI, STAI, and TAS scores. Nevertheless, an important finding obtained in this study was that the increase in behavioral changes observed in patients were in harmony with the increase in the length of time passed from the beginning of entering dialysis. That is why, we believed that patients who reported or were observed to have significant behavioral changes should be evaluated carefully in terms of psychopathology. Detailed mental examination is warranted. Bu çalışmada hemodiyalize giren kronik böbrek yetmezlikli hastalarda görülen anksiyete. depresyon ve diğer psikopatolojilerin, hemodiyalize girmeyen tedavisi diyaliz dışı kon-servatif yöntemlerle sürdürülen (ilaç, diyet v.b.) kronik böbrek yetmezliği olan hastalarla karşılaştırılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubu olarak kronik böbrek hastalığı olup düzenli hemodiyalize giren 15-65 yaşları arasındaki 40 hasta, kontrol grubu olarak ise henüz diyalize girmemiş olan ve konservatif olarak tedavileri sürdürülen kronik böbrek hastalarından yaş ve cinsiyet olarak çalışma grubu ile uyumlu 40 hasta alınmıştır. Tüm hastalara Beck depresyon ölçeği (BDÖ), durumluk ve sürekli anksiyete ölçeği (DSAÖ) , SCL-90-R ruhsal belirti tarama listesi, Toronto aleksitimi ölçeği (TAÖ). ve sosyodemografik veri formu verilerek psikopatoloji düzeyleri incelenmiştir. Konservatif tedavi grubu ile diyalize girenler arasında SCL-90-R genel puanı ve tüm alt ölçeklerde, BDÖ, DSAÖ, ve TAÖ ortalama puanları yönünden istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık olmadığı belirlenmiştir. Bununla birlikte, elde edilen bir diğer önemli bulgu diyalize başlanmasından itibaren geçen toplam sürenin uzamasına paralel olarak hastalardaki davranış değişikliklerinin artmasıdır. Diyaliz grubunda davranış değişikliği bildiren hastalar, hemen hemen tüm ölçeklerde davranış değişikliği bildirmeyenlere oranla daha yüksek puan almışlardır. Bu nedenle, davranış değişikliği gözlenen ya da bildiren hastaların psikopatoloji yönünden daha ayrıntılı değerlendirilmesi ve yakından izlenmesinin gerektiği düşünülmüştür.