The Results of the Lower Limb Lengthening by Callus Distraction Method Although many methods are defined to reduce lower limb length differences, nowadays mostly these methods are used: Ilizarov distraction osteogenesis method, Wagner method, DeBastiani callus distraction method. In this study, limb lengthening by the callus distraction method of DeBastiani was performed on 23 femurs and tibias of 22 cases between November 1987-November 1996 in Ondokuz Mayıs University Medicine Faculty Orthopaedic Surgery and Traumatology Department. The mean time of follow-up was 48.1 months (5 to 112). The mean age of the cases were 14.7 years (3 to 23). The surgical method employed has been described by DeBastiani and the Orthofix ekstemal fixator was used on all cases. The mean limb length discrepancy was 5.8 cm (3.2 to 11.6) and the mean 3.9 cm (2.5 to 6.2) length was obtained. In the all cases, complication rate was 50%. As conclusion, it's determined that DeBastiani callus distraction method is a successful and safe method in reducing lower limb length differences because of these reasons: Enabling periosteal ossification, necessitating minimal exposure, shortening the staying period at hospital, being a stable system, accelerating corticalization by providing dynamization, better tolerable of patient and low complication rate. Alt ekstremite uzunluk farklarının giderilmesi için şimdiye kadar pekçok yöntem tarif edilmesine rağmen, bugün için en fazla Ilizarov distraksiyon osteogenez yöntemi, Wagner yöntemi, DeBastiani kallus distraksiyon yöntemi kullanılmaktadır. Çalışmada, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı'nda Kasım 1987 - Kasım 1996 tarihleri arasında 22 olgunun 23 femur ve tibiasma DeBastiani'nin kallus distraksiyon yöntemi ile ekstremite uzatma işlemi yapıldı. Olgular ortalama 48.1 ay (5-112) takip edildiler. Ameliyatlar sırasında olguların ortalama yaşı 14.7 yıl (3-23) idi. Bütün olgularda DeBastiani'nin kallus distraksiyon yöntemi kullanıldı. Ortalama uzunluk farkı 5.S cm (3.2-11.6) idi ve ortalama 3.9 cm (2.5-6.2) uzunluk elde edildi. Komplikasyon oranı %50 idi. Sonuç olarak; DeBastiani kallus distraksiyon yönteminin, periosteal ossifikasyona olanak sağlaması, minimal ekspojur gerektirmesi, hastanede kalış süresini kısaltması, stabil bir sistem olması, dinamizasyon sağlayarak kortikalizasyonu hızlandırması, hasta tarafından daha iyi tolere edilmesi ve komplikasyon oranının düşük olması nedeni ile alt ekstremite uzunluk farklarının giderilmesinde basit, başarılı ve güvenli bir yöntem olduğu kanısına varıldı.