Akut koroner sendrom, koroner arter hastalığında kritik bir dönemin klinik olarak yansımasıdır. Elektrokardiyografi (EKG) ve biyokimyasal belirteçlere dayanarak ST yükselmeli miyokard infarktüsü, non-ST yükselmeli miyokard infarktüsü ve kararsız angina olarak 2 ana gruba ayrılır. Bu klinik grupların ortak patofizyolojisi plak rüptürü veya erozyonu sonrası trombüs oluşumudur. Akut koroner sendrom ile başvuran hastaların tedavisinde amaç iskeminin düzeltilmesi ve ölüm, miyokard reinfarktüsü ve hayatı tehdit eden aritmileri içeren komplikasyonların önlenmesidir. Tedavi ağırlıklı olarak EKG ve biyobelirteçler tarafından yönlendirilir. Genel olarak, tedavi seçenekleri, antiplatelet tedavi, antitrombinler, fibrinolitik, perkütan koroner girişim ve kalp cerrahisidir. Primer perkütan koroner girişim veya fibrinoliz ile sağlanan hızlı ve kalıcı reperfüzyon hastalarda erken ve uzun vadeli sonuçları iyileştirir.