HALK EĞİTİMİ MERKEZLERİNİN KURSİYER GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ: BANDIRMA HALK EĞİTİMİ MERKEZİ ÖRNEĞİ

Bu çalışmada, Bandırma Halk Eğitimi Merkezi [HEM]’nde düzenlenen kurslara katılan kursiyerlerin memnuniyet durumlarına ilişkin genel bir değerlendirme yapılması amaçlanmıştır. Araştırma, nitel araştırma yöntemi ve fenomenolojik desene göre yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 2022-2023 Eğitim-Öğretim yılı güz döneminde Bandırma HEM’de aktif öğrenci olan 80 kursiyer arasından basit tesadüfi yöntem ile seçilen 10 kursiyer oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak ilk araştırmacı tarafından geliştirilmiş 8 adet açık uçlu sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Çalışmada sekiz adet tema belirlenmiştir: güncel gelişmelerin takibi, kursların kursiyer seviyesine uygunluğu, kursların kursiyerleri amaçlarına ulaştırması, kurumun halkın beklentilerini karşılaması, kurumsal yapı, eğitici yeterlilikleri, sosyal ve kültürel ihtiyaçların desteklenmesi, tavsiye etme şeklindedir. Katılımcılardan elde edilen veriler ışığında Bandırma HEM eğiticilerinin güncel öğretim yaklaşımlarını kullandıkları, kursiyerlerin aldıkları eğitimin iş hayatına katkıda bulunduğu, kurs programlarının kursiyerlerin seviyelerine uygun olduğu, kurumda sosyal ve kültürel açıdan yeterince etkinlik düzenlendiği, yöneticilerin sınıfları ziyaret ederek kursları gözlemlediği ve sorunları çözme noktasında irade gösterdikleri sonuçlarına ulaşılmıştır.

A QUALITATIVE ANALYSIS ON THE LEVEL OF SATISFACTION OF THE TRAINEES ATTENDING THE COURSES IN PUBLIC EDUCATION CENTERS: THE EXAMPLE OF BANDIRMA PUBLIC EDUCATION CENTER

In this study, a deep interview based on the opinions and observations of the trainees participating in the courses held in Bandırma Public Education Center was conducted in order to determine their satisfaction levels. Five female and five male participants were included in the study, they were asked ten questions. The trainee satisfaction has been discovered to be high, and it has been stated by the participants that Bandırma Public Education Center is able to catch up with the developments in education and training and can present new approaches. It has also been discovered that the trainers in the courses have enough experience in the course programs. It has been concluded that the institution meets the demands of the people with the courses it opens, that the training received by the trainees will contribute to their business lives, and that the problems that can be experienced in our centre are taken into account by the principal or vice principals. In the interview, the participants stated that the training they received achieved its objectives, that they thought of recommending it to their relatives and other people, and that they had no difficulty in understanding the topics covered in the courses. The participants stated that they faced no inconvenience or issues that disturbed them during the courses, that the necessary announcements were made on time, that there were enough social and cultural activities in the institution, that the administrators observed the courses, and that they showed determination to solve the problems. In addition, the institution carried out activities to support lifelong learning. In this study, the main focus has been on the determination of the effect of education and training activities carried out in Public Education Centers on the satisfaction levels of the trainee.

___

  • Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Ayanoğlu, Ç. (2020). Halk eğitimi merkezi kursiyerlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile girişimcilik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Sakarya).
  • Bağcı, Ş. E. (2007). Avrupa Birliği ülkelerinde yaşam boyu eğitim politikaları Almanya, Danimarka ve Türkiye üzerine karşılaştırmalı bir çalışma. (Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
  • Beycioğlu, K. ve Konan, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa eğitim politikaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(24), 369-382.
  • Coşkun, A. (2012). Halk eğitimi merkezlerinde açılan kurslara katılan yetişkinlerin beklentilerinin ve memnuniyetlerinin değerlendirilmesi: Tuzla örneği (Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, İstanbul).
  • Coşkun, R., Altunışık, R., ve Yıldırım, E. (2019). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Creswell J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çankaya, N. (2019). Halk eğitim merkezlerinde eğitim alan yetişkinlerin motivasyonuna etki eden unsurların incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Kocaeli).
  • De Vaus, D. (2013). Surveys in social research. New York: Routledge.
  • Duman, A. (2007). Yetişkinler eğitimi, Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Güleç, İ., Çelik S. ve Demirhan, B. (2013). Yaşam boyu öğrenme nedir? kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2(3), 34-48.
  • Gündoğdu, K., Yüksel, S., Akyol, B. ve Vural, R. A. (2016). Hayat boyu öğrenme konusunda yayımlanan tez ve makalelere ilişkin bir içerik analizi: 2000-2015. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 1491-1513.
  • Kleiman, S. (2004). Phenomenology: To wonder and search for meanings. Nurse Researcher, 11(4), 7-19. https://doi.org/10.7748/nr2004.07.11.4.7.c6211.
  • Knowles, M. (1996). Yetişkin öğrenenler, göz ardı edilen bir kesim [Çev. Serap Ayhan]. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Kozak, M. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Leech, N. L. & Onwuegbuzie, A. J. (2007). An array of qualitative data analysis tools: A call for data analysis triangulation. School Psychology Quarterly, 22(4), 557. https://doi.org/10.1037/1045-3830.22.4.557
  • Longworth, N. (2006). Learning cities, learning regions, learning communities: Lifelong learning and local government. New York: Routledge.
  • Miser, R. (2002). Küreselleşen dünyada yetişkin eğitimi. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 35(1), 55-60.
  • Miser, R. (2006). İnternet ne öğretir? Fevziye Sayılan ve Ahmet Yıldız (Haz.). Yaşam boyu öğrenme içinde. (ss.58-61). Ankara: Pegem Yayınevi.
  • Ozan Leylum, Ş., Odabaşı, H. F. ve Kabakçı Yurdakul, I. (2017). Eğitim ortamlarında durum çalışmasının önemi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi-Journal of Qualitative Research in Education, 5(3), 369-385.
  • Öner, A. (2014). Hayat boyu eğitimin sağlanmasında halk eğitimi merkezlerinin değerlendirilmesi: Yenişehir Halk Eğitimi Merkezi örneği. (Yüksek Lisans Tezi, Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana).
  • Özengi, M. (2017). Halk eğitimi merkezlerinin kursiyer görüşlerine göre değerlendirilmesi: Amasra halk eğitimi merkezi örneği. (Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi, Yaşam Boyu Öğrenme Ana Bilim Dalı, Bartın).
  • Patton, M. Q. (2018). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri, (Çeviri Ed: Bütün, M. ve Demir, S.B.). Pegem Akademi Yayınları.
  • Patton, L. D. (2014). Preserving respectability or blatant disrespect? A critical discourse analysis of the Morehouse Appropriate Attire Policy and implications for intersectional approaches to examining campus policies. International Journal of Qualitative Studies in Education, 27(6), 724-746.
  • Peker, D., Demirel, B., Yumuşaker, M. C., Küçükbeyazıt, Z. ve Peker, F. (2021). Halk eğitimi merkezlerinde uygulanan kurslara kursiyerlerin katılma nedenleri ve memnuniyet algısı: Erzin ilçesi örneği. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 8(19), 123-139.
  • Polat, C. ve Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu Bildiri Kitabı, Antalya, 27-30 Mart 2008.[Conference paper]: http://eprints.rclis.org/12661/ adresinden erişildi.
  • Punch, K. F. (2013). Introduction to social research: Quantitative and qualitative approaches. London: Sage Publishing.
  • Selçuk, N. (2020). Halk eğitimi merkezlerinde düzenlenen kurslara katılan kursiyerlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri, katılım amaçları ve memnuniyetlerinin değerlendirilmesi (Erzincan örneği) (Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Türkçe ve Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı, Erzincan).
  • Stockemer, D., Stockemer, G., & Glaeser. (2019). Quantitative methods for the social sciences (Vol. 50, p. 185). Quantitative methods for the social sciences: Springer International Publishing.
  • Tezcan, F. (2012). Halk Eğitimi Merkezi kurslarına katılan yetişkin öğrenenlerin güdüsel yönelimleri (Muğla ili merkez ilçe halk eğitimi merkezi kursları örneği). (Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
  • Toprak M. ve Erdoğan, A. (2012). Yaşam boyu öğrenme: kavram, politika, araçlar ve uygulama. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2, 1-17.
  • Türkoğlu, A. ve Uça, S. (2011). Türkiye’de halk eğitimi: tarihsel gelişimi, sorunları ve çözüm önerileri, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 48-62.
  • Ünal, C. (2006). Bazı AB ülkelerindeki halk eğitim ve mesleki eğitim uygulamaları ve ülkemizin halk eğitim ve mesleki eğitim uygulamaları açısından AB’ye uyumlulaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul).
  • Yıldız, A. ve Uysal, M. (2009). Yetişkin Eğitimi, İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.