UMUDUN ÖLÇÜMÜ- FACEBOOK KULLANICILARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Umut, iyi olma duygusu veren ve kişiyi harekete geçirmek için güdüleyen bir özelliktir. Kavram, bireylerin kendilerini, arzu edilen hedeflere giden yolları üretme, bu yolları harekete geçirme ve sürekli kullanma yeteneğine sahip olarak gördükleri, hedefe yönelik bir düşünce türü olarak tarif edilmektedir. İnsanın hem ruh hem beden sağlığını şekillendiren umut, ölçülebilir mi?Bu çalışmada Sürekli Umut Ölçeği kullanılarak umudun ölçülüp ölçülmeyeceği araştırılmıştır. Araştırma, sosyal medya kullanıcılarıyla yapılmıştır. Çalışmada, sosyal medya kullanıcılarının umudu çok boyutlu olarak değerlendirip değerlendirmedikleri ortaya çıkartılmaya çalışılmıştır. Herhangi bir boyut belirlenemezse umudun çok boyutlu yapısından bahsedilemez. Aksi takdirde çoklu yapının olduğu kabul edilecektir. Eğer umut çok boyutlu ise sosyal medyayı farklı sürede(1 yıldan az, 1 ila 3 yıl arası, 3 ila 5 yıl arası, 5 ila 10 yıl arası ve 10 yıldan fazla) kullananların umut ile ilgili boyutları birbirinden farklı mıdır? sorusuna cevap aranmıştır. Araştırma, tesadüfi olmayan örnekleme yöntemlerinden kartopu örneklemesiyle yapılmıştır. Verilerin analizinde Faktör Analizi ve Varyans Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda sosyal medya kullanıcılarının umut ile ilgili iki boyuta sahip oldukları belirlenmiştir: Amaca Yöneliklik ve Amaca Yönelik Kararlılık Düşünceleri. Ayrıca sosyal medyayı 3 yıldan daha az kullananlar ile10 yıldan daha fazla kullananlar umudu amaca yöneliklik boyutu itibarıyla farklı algıladıkları da belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Umut, Umut Ölçeği, Sosyal Medya, Sosyal Medya Kullanıcıları, Sürekli Umut Ölçeği.

MEASUREMENT OF HOPE – A SURVEY ABOUT FACEBOOK USERS

Hope is a feature which promotes a sense of well-being and activates the person. The concept is described as a goal-directed way of thinking that makes individuals to feel capable of producing the routes towards desired targets, following these routes and using them permanently.Is it possible to measure hope, which forms one’s mental as well as physical health?. In this study, it was researched whether to measure hope using Continuous Hope Scale.The research has been applied to social media users. It is tried to determine whether social media users consider hope multi-dimensionally or not. Without finding out any dimension, there can be no reference to a multi-dimensional structure of hope. Otherwise, the existence ofa multi-dimensional structure will be taken as granted. If hope is multidimensional, the following question will be raised: Do the hope-related

Keywords:

Hope, Hope Scale, Social Media, Social Media Users, Dispositional Hope Scale.,

PDF

___

ABDEL-KHALEK, A. ve SNYDER, C.R., 2007, Correlates and Predictors of An Arabic Translation of The Snyder Hope Scale, The Journal of Positive Psychology, 2 (4), 228- 235.
AKMAN, Y. ve KORKUT, F., 1993, Umut Ölçeği Üzerine Bir Çalışma, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 193-202.
ALEXANDER, E. S. ve ONWUEGBUZIE, A. J., 2006, Academic Procrastination and Role of Hope as A Coping Strategy, Personality and Individual Differences, 42, 1301-1310.
ASLAN, Ö., SEKMEN, K., KÖMÜRCÜ, Ş. ve ÖZET, A., 2007, Kanserli Hastalarda Umut, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 11 (2), 18-24.
ATİK, G. ve KEMER, G. 2009, Çocuklarda Umut Ölçeği’nin Psikometrik Özellikleri: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Elementary Education Online, 8 (2), 379-390.
BLOCH, E., 2007, Umut İlkesi, Cilt 1, Çeviren: T. Bora, İletişim, İstanbul, 9750505454.
DENİZLİ, S., 2004, The Role of Hope and Study Skills in Predicting Test Anxiety Levels of University Students, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi.
FRANKL, V. E., 2000, İnsanın Anlam Arayışı, Çeviren: S. Budak, 7.basım, Öteki, Ankara, 9786054054206.
KARACA, F. ve KANDEMİR, F., 2016, Karaca-Kandemir Umut Ölçeği (KKUÖ), Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 9, 7-34.
KEMER, G. ve ATİK, G., 2005, Psychometric Properties of Children’s Hope Scale: Validity and Reliability Study Elementary, Education Online, 8 (2), 379-390.
LOPEZ, S. J. , CIARLELLI, R., COFFMAN, L. STONE, M. ve WYATT, L., 2000, Diagnosing for Strengths: On Measuring Hope Building Blocks, Handbook of Hope Theory, Measures, & Aplications, Editör: C. R. Snyder, Academic Press, San Diego, 57-85, 9780126540505.
ONG, A.D., EDWARDS, L. M. ve BERGEMAN, C. S., 2006, Hope as A Source of Resilience in Later Adulthood, Personality and Individual Differences, 41, 1263-1273.
ÖZER, B. U. ve TEZER, E., 2008, Umut ve Olumlu- Olumsuz Duygular Arasındaki İlişkiler, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-86.
ÖZER, B. U., 2009, Bir Grup Lise Öğrencisinde Akademik Erteleme Davranışı: Sıklığı, Olası Nedenleri ve Umudun Rolü, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (32), 12- 19.
SAVOLY, D.K. ve OWEN, F.K., 2015, Üniversite Adaylarında Meslek Seçimine İlişkin Akılcı Olmayan İnançlar, International Journal of Human Sciences, 12 (2), 820-836.
SNYDER, C. R., 1995, Conceptualizing, Measuring and Nurturing Hope, Journal of Counseling & Development, 73, 355-360.
SNYDER, C. R., 2000, “Hypothesis: There Is Hope”, Handbook of Hope Theory, Measures and Applications, Editör: C.R. Snyder, Academic Press, San Diego, 3-18, 9780126540505.
SNYDER, C. R., 2002, Hope Theory: Rainbows in the Mind, Psychological Inquiry, 13 (4), 249-275.
SNYDER, C. R., FELDMAN, D. B., SHOREY, H.S., ve RAND, K. L., 2002, Hopeful Choices: A School Counselor’s Guide to Hope Theory, Professional School Counseling, 5 (5), 298- 307.
SNYDER, C. R., HARRIS, C., ANDERSON, J. R., HOLLERAN, S. A., IRVING, L. M.,
SIGMON, S. T., YOSHINOBU, L., GIBB, J., LANGELLE, C. ve HARNEY, P., 1991, The Will and Ways: Development and Validation of An Individual-Differences Measure of Hope, Journal of Personality and Social Psychology, 60 (4), 570-585.
SNYDER, C. R., HOZA, B., PELHAM, W. E., RAPOFF, M., WARE, L., DANOVSKY, M., 1997, The Development and Validation of The Children’s Hope Scale, Journal of Pediatric Psychology, 22 (3), 399-421.
SNYDER, C. R., RAND, K. L., KING, E. A., FELDMAN, D. B. ve WOODWARD, J. T., 2002, False Hope, Journal of Clinical Psychology, 58 (9), 1003-1022.
STAATS, S. ve STASSEN, M. A., 1985, Hope: An Affective Cognition, Social Indicators Research, 17, 235–242.
STONER, M., 2004, “Measuring Hope”, Instruments for Clinical Health-Care Research, Editörler: M. Frank-Stromborg ve S. J. Olsen, Jones and Bartlett Publishers: Sudbury, MA, 9754435000.
TARHAN, S. ve BACANLI, H., 2015, Sürekli Umut Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, The Journal of Happiness & Well-Being, 3 (1), 1-14.
TSUKASA K. ve SNYDER C. R., 2005, The Relationship between Hope and Subjective Well- Being: Reliability and Validity of The Dispositional Hope Scale, Japanese version, Japanese Journal of Psychology, 76 (3), 227-234.
VILAYTHONG, A. P., ARNAU, R. C., ROSEN, D. H. ve MASCARO, N., 2003, Humor and Hope: Can Humor Increase Hope?, Humor, 16 (1), 79-89.
ZOURNAZI, M., 2004, Umut Değişim İçin Yeni Felsefeler, Çeviren: U. Abacı, Literatür, İstanbul, 9799750402578.
http://www.wearesocial/digital-in-2018-global-overview-86860338 [Erişim Tarihi: 2 Şubat 2018].
www.tdk.gov.tr.