TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ HAZIRLIKSIZ KONUŞMA SÜRECİNDE KULLANDIKLARI GEREKÇELENDİRME ROLLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER BAĞLAMINDA İNCELENMESİ
Bu araştırma, Türkçe öğretmen adaylarının hazırlıksız konuşma sürecinde gerekçelendirme yaparken kullandıkları rollerin cinsiyet değişkenine göre incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada veri toplamak amacıyla Toulmin’in (1958) gerekçelendirme modelinden yararlanılmıştır. Verilerin analizinde Erduren, Simon ve Osborne’un (2008) geliştirdikleri Argümantasyon değerlendirme ölçeğinden yararlanılmıştır. Lewandowski (1990: 86) gerekçelendirmeyi, “İnandırma aracı anlamayı ve karar vermeyi sağlayan araç; kuşkuları giderici, devindirici, akılcı bir araç. Bir tezi gerekçelendirmeye yönelik tümce.” olarak belirtiyor. Araştırmanın çalışma grubu Mersin üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe öğretmenliği bölümü öğrencilerinden 40 kişi oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında, gerekçelendirme rolü kullanmada kadın adayların erkek adaylara oranla daha fazla gerekçelendirme rolü kullandıkları görülmüştür.
Anahtar Kelimeler:
argümantasyon, Konuşma, gerekçelendirme
INVESTIGATION OF JUSTIFICATION ROLES OF TURKISH TEACHER CANDIDATES DURING IMPROVISED SPEECH IN TERMS OF VARIOUS VARIABLES
The aim of this study was to investigate the role of Turkish teacher candidates in making unprepared speech justification according to gender variable. In this study, the justification model of Toulmin (1958) was used to collect data. The data were analyzed using the Argumentation assessment scale developed by Erduren, Simon and Osborne (2008). Lewandowski (1990: 86) justifies, araç The means of convincing means to understand and to decide; suspicious, motivating, rational tool. Sentence to justify a thesis.. The study group consisted of 40 students from Mersin University, Faculty of Education, Department of Turkish Language Teaching. Within the scope of the research, it was seen that female candidates used more justification roles than male candidates in using justification role.
Keywords:
Argumentation, justification, impromptu speech,
___
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Erkan Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Pegem Akademi.
- Crowell, A. ve Kuhn, D. (2012). Developing dialogic argumentation skills: A three-year intervention study. Journal of Cognition and Development, 15(2), 363-381.
- Çakır, C. (2004). Anlamın Bağlam Açısından İncelenmesi: Kökanlambilim ve Artanlambilim,
- Demirel, Ö. (2003). Türkçe Öğretimi. Ankara, Pegem A Yayıncılık.
- Doğan, Y., ve Sağlam, Ö. (2013), 7. Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşma Becerileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 43-56.
- Doğan, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Kış 2009, 7(1), 185-204.
- Doğru, S. (2016). Argümantasyon temelli sınıf içi etkinliklerin ortaokul beşinci sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına, mantıksal düşünme becerilerine ve tartışma istekliklerine olan etkisi (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir (Tez No. 432696).
- Erdem A. (2012). Yapılandırmacı Karma Öğrenme Ortamlarının Dinleme ve Konuşma Becerilerine Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ilköğretim Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara, 43-58.
- Erduran, S., Simon, S. ve Osborne, J. (2008). Tap ping into argümentation devolopments in the application of Toulmin’s argument pattern for studiying science discourse. İnternational Science Education, 88, 915-933.
- Kale, B., Aktamış, H., Özcan R. (2014) Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Argümantasyona Yönelik Görüşleri. 11. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi(UFBMEK), 11-14 Eylül, Adana.
- Kanatlı, F. (1998). Dilbilimsel Gerekçelendirme Çözümlemesi -Almanca ve Türkçe Boşanma Metinleri Bağlamında Gerekçelendirme ve Belirleyenleri, Yayımlanmış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
- Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1995). Türkçe Öğretim, Ankara: Engin Yayınevi.
- McNeill, K. L., Pimentel, D. S. (2010). Scientific Discourse in Three Urban Classrooms: The Role of the Teacher in Engaging High School Students in Argumentation. Science Education, 94: 203-229.
- Plantin, C. (1996). L’Argumentation. Paris: Le Seuil. Mémo.
- Taşer, S. (2000). Örneklerle Konuşma Eğitimi. İstanbul. Papirüs Yayınları.
- Toulmin, S. E. (1958). The Uses of Argument, Cambridge University Press, Cambridge.
- Toulmin, S. E. (2000). Return to Reason. Harvard University Pres: Cambridge, London.
- Wissinger, D. R. (2012). Using argumentative discussions to enhance the written arguments of middle school students in social studies classrooms (Doktora tezi). University of Maryland, Faculty of the Graduate School.”
- ISSN: 2687-3087
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2019
- Yayıncı: Tuğba YANPAR YELKEN
Sayıdaki Diğer Makaleler
ÖĞRETMENLERİN BİR EĞİTİM ARACI OLARAK SOSYAL MEDYAYI KULLANMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ
EPİSTEMOLOJİK İNANÇ ÖLÇEĞİ'NİN GEÇERLİK ve GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI
Tugba BADEMCİ, Özgen ŞAHİN BEKTAŞ
ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÜNİVERSİTE EĞİTİMİ VE YAŞAMINA İLİŞKİN PROBLEMLERİ: BİR DURUM ÇALIŞMASI