Enflasyon Hedeflemesi Rejimi ve Seçili OECD Üyesi Ülkelerde Uygulanışı

Enflasyon hedeflemesi fiyat istikrarını sağlamak için kullanılan önemli bir para politikasıdır. Kurala dayalı bir para politikası olan enflasyon hedeflemesi uygulanması açısından daha güvenlidir. Türkiye'de 2002-2005 döneminde örtük hedefleme politikaları uygulanmakla birlikte 2006 yılından sonra açık enflasyon hedeflemesi politikalarına doğru bir kayma olmuştur. Enflasyon hedeflemesi ilk kez 1990 yılında Yeni Zelanda’da uygulanmıştır. Bu çalışmanın amacı, enflasyon hedeflemesi politikasının OECD üyesi seçili ülkelerde başarılı olup olmadığını sorgulamaktadır. Bu amaçla, bu çalışmada enflasyon hedeflemesi politikasının kullanıldığı seçili OECD üyesi ülkelerde uygulanışı irdelenerek vakıa analizi gerçekleştirilmiştir. Bulgularımız Yeni Zelanda, Kanada ve İngiltere’de uygulamaya alınan enflasyon hedeflemesi rejiminin başarılı sonuçlar ortaya çıkardığını göstermektedir. Ayrıca Türkiye'nin henüz öngörülen hedefe ulaşmadığını görüyoruz.

Anahtar Kelimeler:

Fiyat istikrarı, Enflasyon Hedeflemesi, OECD Ülkeleri

Inflation Targeting Regime and Its Application in Selected OECD Member Countries

Inflation targeting is an important monetary policy used to ensure price stability. It is safer in terms of implementing inflation targeting, which is a rule-based monetary policy. After 2006, however implicit targeting policies implemented during the 2002-2005 period in Turkey has been a clear shift toward inflation targeting policy. Inflation targeting was first implemented in 1990 in New Zealand. The purpose of this study is to question whether the inflation targeting policy is successful in selected OECD member countries. For this purpose, in this study, the analysis of the facts was carried out in the selected OECD member countries, where the inflation targeting policy was used. Our findings show that the inflation targeting regime implemented in New Zealand, Canada and the UK has been successful. We also see that Turkey has not yet reached its intended destination.

Keywords:

Price stability, Inflation Targeting, OECD COuntries,

PDF

___

Akbakay, Z., & Doğan, B. B. (2016). Enflasyon hedeflemesi stratejisi ile fiyat istikrarının sağlanması. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(3), 629-642.
Alparslan, M. & Erdönmez, P. A. (2000). Enflasyon Hedeflemesi. Ankara: Türkiye Bankalar Birliği.
Bayraktar, Y. & Karaoğlu, E. (2016). Reel konjonktür teorisi, getirdiği yenilikler ve diğer konjonktür teorileri ile karşılaştırılması. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 140-162.
Benicourt, E. & Guerrien, B. (2017). Neoklasik İktisat Teorisi -Mikroekonomi, Makroekonomi Ve Oyun Teorisi. İstanbul: İletişim Yayıncılık.
Bocutoğlu, E. & Bulut, E. (2015). 2007 küresel finansal krizi:Anaakım konjonktür teorileri mi Avusturyacı konjonktür teorisi mi? KTÜ SBE Sos. Bil. Derg.(10), 285-309.
Büyükakın, T. (2007). Yeni keynesyen iktisat mı, yeni neo-klasik sentez mi? Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 22-36.
Cinel, E. A. (2018). Türkiye'de enflasyon ve enflasyon hedeflemesi. Bilge Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(2), 85-98.
Çakmaklı, S., Yıldırım, E. & Özkan, F. Ö. (2011). Eskiden yeniye neo-klasik sentez: Bir literatür taraması. SBF Dergisi, 66(4), 153-184.
Durmuş, H. (2018). Türkiye'de enflasyon hedeflemesi:Örtük enflasyon ve açık enflasyon dönemleri üzerine bir değerlendirme. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(11), 181-201.
Engin, M. B. (2011). Bir para politikası arası olarak enflasyon hedeflemesi. Sosyal Bilimler Dergisi(2), 45-53.
Erdoğan, S. (2015). Para politikası. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
Erdoğan, S., Yıldırım, D. Ç. & Güneş, H. (2010, Temmuz-Aralık). Enflasyon hedeflemesi stratejisi makroekonomik performans üzerinde etkili midir? Maliye Dergisi (159), 103-118.
Ethemoğlu, M. B. (2005). Teoride ve uygulamada enflasyon hedeflemesi ve Türkiye için çıkarımlar. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İğdeli, A. & Sever, E. (2016). Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde enflasyon hedeflemesi stratejisi ve ekonomik performans: Ülkeler arası mukayeseli bir analiz. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 17(36), 116-137.
Kansu, A. (2007). Para politikasında şeffaflık ve enflasyonist beklentilerin yönlendirilmesi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(1), 59-71.
Kara, H. & Orak, M. (2008). Enflasyon Hedeflemesi. Ekonomik Tartışmalar Konferansı, (s. 13). İstanbul.
Mishkin, F. S. (2000). Inflation targeting in emerging market countries. Boston: Nber Working Paper Series.
Özdemir, M. (1997). Yeni neo-klasik sentez: makro iktisatta yeni bir uzlaşmaya doğru. Ekonomik Yaklaşım, 19(66), 95-117.
Öztürk, N. (2011). Para banka kredi. Bursa: Ekin Yayınları.
Öztürk, S. (2003). Enflasyon hedeflemesi. İstanbul: Derin Yayınları.
Öztürkler, H. & Çermikli, A. H. (tarih yok). Türkiye'de Bir Parasal Aktarım Kanalı Olarak Banka Kredileri. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44(514), 57-68.
Parasız, İ. (2003). Para politikası. Bursa: Ezgi Yayınevi.
Pollin, R. & Zhu, A. (2005). Inflation and economic growth: A cross-country non-linear analysis. Number 109. Workingpaper Series.
TCMB. (2013). Enflasyon ve fiyat istikrarı. Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası.
Tokucu, E. (2001). Alternatif bir Para Politikası Stratejisi Olarak Enflasyon Hedeflemesi Yaklaşımı. İstanbul.
Tuna, K. (2007). Enflasyon hedeflemesi ve ülke deneyimleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 223-250.
Turan, Z. (2010). Enflasyon hedeflemesi ve enflasyon politikalarının uygulanma sonuçları. Mevzuat Dergisi, 13(150), 2.
Tüzemen, V. (2007). Dünya'da enflasyon hedeflemesi politikasının uygulanışı ve Türkiye'de uygulanabilirliği. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Uçak, H. (2004). Enflasyon hedeflemesi ve alternatif para politikası hedeflemelerine göre değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 103-120.
Vredin, A. (2015). Inflation targeting and financial stability: Providing policymakers with relevant information. BIS Working Papers.
Williamson, S. D. (1996). Real business cycle research comes of age:A review essay. Journal of Monetary Economics, 38(1), 161-170.