Ben sağ olduğum müddetçe Kur’ân’ın kölesiyim, bendesiyim Ben, Muhammed Muhtar’ın yolunun tozuyum, Benim sözümden, bundan başkasını bir kimse naklederse Ben ondan da bîzârım, o sözlerden de bîzârım1 diyerek hayat felsefesinin, dini yaşamak olduğunu belirten Mevlânâ kendi asrından itibaren hem tasavvuf anlayışı hem de Mesnevi’siyle geniş kitleleri etkilemiştir. Mevlânâ’nın vefatından sonra (1273) oğlu Sultan Veled (ö.1312) ve torunu Ulu Ârif Çelebi (ö.1320) tarafından kurumsallaştırılan Mevlevîlik Türk toplumunun sosyal, kültürel, siyasî ve dinî yaşantısı üzerinde derin izler bırakmıştır. Osmanlı coğrafyasını bu ölçüde etkileyen Mevlânâ, ilhamını Kur’ân ve hadislerden alarak Mevlevîliğin merkezine sevgi, güzellik, iyilik, doğruluk ve güzel ahlâkı yerleştirmiştir