Tarihsel süreç içerisinde ‘ilerleme düşüncesi'ni, kişinin kendisi ya da sonraki kuşaklar için gelecekteki iyi olaylara yönelik bir umudunun yansıması olarak görmek olanaklıdır. Böyle bakıldığında ilerleme düşüncesi, insanlar için içeriği bakımından neye ‘iyi' diyeceğimizle yakından ilişkili duruma gelir. Her tarihsel dönemde insanların beklentilerine göre ‘ortak iyi'nin tanımının araçsal olarak oluşturulduğunu ve ideolojik olarak kullanıldığı söyleyebiliriz. Bu yazıda da ileri süreceğimiz düşünce, ilerlemenin insanlara ve onları takip edecek kişiler olarak gelecek kuşaklara bir yön verme amacıyla tasarlanmış işlevsel bir terim olduğudur.

In the historical process, it is possible to find the ‘idea of progress' mostly as a reflection of the hope for ‘good' future events for the self and future generations. From this aspect, the idea of progress becomes closely connected to the content of what will we call as ‘good' for the people. Each period of history, we can say, according to the expectations of the people, the definition of ‘common good' is mostly designated instrumentally, and used ideologically. In this paper, I will claim that, progress is one of these functional terms which are mostly used to give directions to people and future generations as their successors