Eyyüp ATICI

Doğu kayını (fagus orientalis lipsky) ormanlarında kabuk kalınlığı ve oranı

Bu araştırmada, doğu kayını ormanlarında çift kabuk kalınlığı, kabuksuz göğüs çapı ve kabuk katsayısının kabuklu göğüs çapıyla olan ilişkileri araştırılmıştır. Bu ilişkilere ilaveten çift kabuk kalınlığı, kabuksuz göğüs çapı, kabuklu çap artımı ve kabuk katsayısının göğüs çapı ve bonitet endeksiyle olan ilişkileri de araştırılmıştır. Ayrıca, kabuklu-kabuksuz çap artımı arasındaki bağıntı ile kayın ağaçlarında kabuk payı ve kabuk katsayısı miktarları da saptanmıştır. Bu ilişkiler, normal kapalı ve saf kayın ormanlarından 0.25 ha yatay büyüklüğünde 86 adet örnek alandan farklı çap, boy ve yetişme ortamı koşullarından alınan 1340 ağaca ait artım kalemi verilerine göre belirlenmiştir. İlişkiler, çizilen grafiklerdeki noktalar dağılımına uygun doğrusal olmayan regresyon modelleriyle dengelenmiştir. Regresyon analizleri non-linear regresyon analizi yöntemine göre yapılmıştır. Araştırmada, göğüs çapına bağlı çift kabuk kalınlığı, kabuksuz ğöğüs çapı-kabuklu göğüs çapı ile bonitet derecelerine göre 1-100 cm göğüs çapları için çift kabuk kalınlığı ve kabuk katsayısı tabloları düzenlenmiştir.

Bark thickness and ratio in beech (fagus orientalis lipsky) forests

In this research, the dual and triple relationships of diameter outside bark and site index to double bark thickness, diameter inside bark, bark cofficent and diameter outside bark increment are investigated in beech forest in Turkey. Besides, the mean bark ratio and coefficent of beech trees are also determined using the relation between diameters outside and inside bark. These relationships are fixed depending on the increment cores data of 1340 beech trees having different diameters, heights and conditions of growing site. The relationships of regression models are balanced so as to fit to the dispersion of the points dotted on the graphs. The non-linear regression method is used in regression analyses. In the research, the tables of double bark thicknesses and bark coefficents have been arranged depending on diameters outside-inside bark and site quality degrees, in addition to the tables of double bark thicknesses by diameters outside bark.

PDF

___

Atıcı, E., 1998. Değişik Yaşlı Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Ormanlarında Artım ve Büyüme. İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, basılmamıştır.
Ayan, S., 2009. http://www.agaclar.net/forum/showthread.php?t=743 (Ziyaret tarihi: 01/02/2009) (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
Bitkiselrehber 2009. http://www.bitkiselrehber.com/sifali-bitkiler/kayin-agaci-fagus sylvatica-genc-dal-kabuklari (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
Carus, S., 1998. Aynı Yaşlı Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Ormanlarında Artım ve Büyüme. İ.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, basılmamıştır.
Çepel, N., 1983. Genel Ekoloji. İ.Ü. Yayın No. 3155, Or. Fak. Yayın No. 352, İstanbul.
Doğalilaçrehberi 2009. http://www.dogalilacrehberi.com/YararliBilgiler/ Fitoterapi/ KayinAgaci.html (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
Durkaya, B., 2004. Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü Sarıçam (Pinus sylvestris L.)-Uludağ Göknarı (Abies bormülleriana Mattf.)-Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Karışık Meşcerelerinde Artım-Büyüme İlişkileri. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, basılmamıştır.
Eraslan, İ., 1954. Trakya ve Bilhassa Demirköy Mıntıkası Meşe Ormanlarının Amenajman Esasları Hakkında Araştırmalar. İstanbul.
Fırat, F., 1973. Dendrometri. İ.Ü. Or. Fak. Yayın No. 193.
Fırat, F., 1943. Fıstıkçamı Ormanlarımızda Meyva Ve Odun Verimi Bakımından Araştırmalar Ve Bu Ormanların. Amenajman Esasları. İstanbul.
Fırat, F., 1973. Dendrometri. İ.Ü. Or. Fak. Yayın No. 193.
Günay, Z. 1989.Orman Ürünleri Standartları. Gaye Matbaacılık San. Tic. A.Ş. Ankara
Johnson, T. S. ve G. S., Wood, 1987. Simple Linear Model Reliably Predicts Bark Thickness of Radiata Pine in the Australian Capital Territory. Forest Ecology and Management. Doi:10.1016/0378-1127(87)90103-4.
Kalıpsız, A., 1962. Doğu Kayınında Artım ve Büyüme Araştırmaları. O.G.M. Yayın No. 339/7.
Kalıpsız, A., 1963. Türkiye’de Karaçam Meşcerelerinin Tabii Bünyesi ve Kudreti Üzerine Araştırmalar. O.G.M. Yayını.
Kalıpsız, A. 1984. Dendrometri. İ.Ü. Yayın No: 3194. Or. Fak. Yayın No: 354. İstanbul.
Korsun, F., 1955. Bark Thickness As a Function of Stem Diameter Lesn. Bratislava, 2.1/2, 51-54 s. Slow.
Laasasenaho, J., T., Melkas ve S., Aldén, 2005. Modelling Bark Thickness of Picea Abies With Taper Curves. Forest Egology And Management 206(2005), P.35-47
Lahoya 2009. http://lahoya.azbuz.com/blog/yazi/oku/ 5000000009360576/ 1-Topragin-Yenilenme-Donemi-Yabankazi-22-Aralik---19-Ocak. (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
Loetsch, F., F. Zöhrer and K.E. Haller, 1973. Forest Inventory. Volume 11. BLV Verlagsgesellschaft. München.
Miraboğlu, M., 1955. Göknarlarda Şekil Ve Hacım Araştırmaları. O.G.M. Yayın No: 188.
Meyer, H.A., 1942. Methods of Forest Growth Determination. Pennsylvania.
Msxlab2 2009. http://www.msxlabs.org/forum/tip-bilimleri/172519-sigil-verruca-nedir.html (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
Orman Genel Müdürlüğü, 1967. Orman Ürünleri Standartizasyonu, Vural Matbaası, Ankara.
Orman Genel Müdürlüğü, 2008. Orman Varlığımız. http://www.ogm.gov.tr/ bulten/ bulten1.htm (Ziyaret tarihi :24/04/2008).
Östlin, E., 1963. Bark Data For Pine, Spruce, Birch Etc. Part 1: Bark Data For Provinces And Regions. Part 2: Bark Data For Site And Apek Classes And For Awlogs And Pulp-Wood. Inst. Skogstax. Skogshogsk., Stockholm, No. 5, 145 pp.
Saraçoğlu, Ö., 1988. Karadeniz Yöresi Göknar Meşcerelerinde Artım ve Büyüme. Orman Genel Müdürlüğü yayını.
Smelko, S., 1962. Determining The Bark Growth Coefficent. Lesn. Cas. 8, 6: 445-455, Slov. Spss Institute Inc., 2003.
SPSS Base 12.0 User’s Guide. 703 p.
Shröder, J., R. R., Soalleiro ve G. V., Alonso, 2002. An Age-Independent Basal Area Increment Model for Maritime Pine Trees in Northwestern Spain. South Forest Ecology and Management. 157: 55-64.
Williams, V. L., Witkowski, E. T. F., Balkwill, K., 2007. Relationship Between Bark Thickness at Breast Height for Six Tree Species Used Medicinally in South Africa. South Africa Journal of Botany 73: P. 449-465.