Amaç: Çalışmamızın amacı Türkiye’de üriner inkontinans ile ilgili düşünce ve tutumları ortaya koymaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, İstanbul Fatih ilçesinde rastgele seçilen, onay veren ve anket doldurtulan 150 kişi dahil edilmiştir. Katılımcılara Üriner İnkontinans Davranış Skalası (Urinary Incontinence Attitude Scale) doldurulmuştur. Üriner İnkontinans Davranış Skalası (Urinary Incontinence Attitude Scale), İngilizce’ye hakim 3 çevirmen tarafından Türkçe’ye çevrilerek geçerlik ve güvenirliği yapılmış, Cronbach alfa değeri 0.72 saptanmıştır.Bulgular: 122 kişi anketi tam olarak doldurmuştur. Yaş ortalaması 35.5 ± 10.8’dir. Katılımcıların 79’u (%64.8) kadın, 43’ü (%35.2) erkektir; 57’si (%46.7) evli, 65’i (%53.5) bekardır. 11 (%9.0) ilkokul, 4 (%3.3) ortaokul, 21 (%17.2) lise, 86 (%70.5) üniversite mezunu saptanmıştır. Katılımcıların %49.2’si ilk üriner inkontinans semptomlarının önemsenmeyebileceğini, %41.8’i idrar kaçırma üzerine konuşmanın utanç verici ve zor olduğunu, %88.5’i idrar kaçırmanın önlenebileceğini, %57’si sağlık sorunları arasında idrar sorunlarının sorgulanması ve bildirilmesi gerektiğini düşünmektedir. Ayrıca %86.8’i idrar kaçırmanın sosyal hayatı olumsuz yönde etkilediğini, %95.1’i idrar kaçırmanın üstesinden gelinebileceğini düşünmektedir. Kadın ve erkek katılımcıların verdikleri yanıtlar ayrı ayrı değerlendirildiğinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. Soru 2’de kadınlar daha yüksek oranda idrar kaçırmanın utanç verici olmadığını düşünmektedir. Soru 10’da, erkekler daha yüksek oranda idrar kaçırmanın asap bozucu olduğunu düşünmektedir. Soru 11’de kadınlar daha yüksek oranda, sağlık sorunları değerlendirilirken idrar ile ilgili sıkıntıların bildirilmesi gerektiğini belirtmiştir.Sonuç: Çalışmamızda, katılımcıların çoğunluğu idrar kaçırmanın bir sorun olduğunu, tedavi edilebileceğini, önlenebileceğini; ancak idrar kaçırma üzerinde konuşmanın utanç verici olabileceğini ve sağlık sorunları sorgulanırken idrar kaçırma şikayetlerinin de sorgulanması gerektiğini düşünmektedir.Anahtar Kelimeler: Üriner inkontinans; inkontinans

Objective: Our aim is to evaluate the thoughts and attitudes toward urinary incontinence in Turkey. Material and Methods: Randomly chosen 150 people who filled out the questionnaire in Istanbul Fatih area were included in the study. The participants filled out the ‘Urinary Incontinence Attitude Scale’. Urinary Incontinence Attitude Scale was translated into Turkish by 3 translators and validated (Cronbach’s alpha=0.72).Results: 122 participants filled out the questionnaire completely. Mean age was 35.5 ± 10.8. Seventy-nine (64.8%) of the participants were females, 43 (35.2%) males; 57 (46.7%) married and 65 (53.5%) single. Education level of the 11 (9.0%) participants was elementary school, 4 (3.3%) middle school, 21 (17.2%) high school and 86 (70.5%) university. The participants thought that the initial onset of involuntary urine loss could be ignored (49.2%), it would be hard to talk about urinary incontinence due to embarrassment (41.8%), it could be prevented (88.5%), any urinary problem should be assessed and reported when health problems are assessed (57%), had an adverse effect on quality of life (86.8%) and it is manageable (95.1%). When the responses of female and male participants were evaluated separately, there were significant differences in the responses. In question 2, significantly more female participants thought that talking about urinary incontinence was not embarrassing. In question 10, significantly more male participants thought that urinary incontinence was annoying. In question 11, significantly more female participants thought that any urinary problem should be assessed and reported when health problems were assessed. Conclusion: In our study, the majority of the participants thought that urinary incontinence is a problem and could be treated and prevented; but it would be embarrassing to talk about urinary incontinence and urinary symptoms should be evaluated when other health issues were assessed. Keywords: Urinary incontinence; incontinence.