Nurhan İNCE, Bedia AYHAN ÖZYILDIRIM, Nurhas SAFRAN, Haluk İnce, At All.

HATALI TIBBİ UYGULAMA VE KORUNMA YOLLARI

Hekimi, hatalı tıbbi uygulamadan sorumlu tutulabilmek için öncelikle aralarında hekim hasta ilişkisinin bulunması gerekir. Hekimin en başlıca görevi başladığı tedaviyi-ameliyatı sonlandırmaktır. Uygulanan tıbbi girişime rağmen bedeni bir zarar veya ölüm meydana gelebilir. Bu beklenti, tıp uygulamalarında önceden tespit edilebilmeli ve bunun önlenmesi için bir girişimde bulunulmalıdır. Eğer hatayı engellemede eksiklik varsa yapılan uygulama “hatalı tıbbi uygulama=malpraktis” olarak değerlendirilir. Tıbbi uygulama hatası, hekimin tedavi sırasında standart uygulamayı yapmaması, beceri eksikliği veya hastaya tedavi vermemesi ile oluşan zarardır. Bir tıbbi uygulamada onam alma işlemi tedavide olabilecek her gelişmeyi hastaya önceden bildirmekle gerçekleştirilir. Yeterli tıbbi bilgilendirmeden sonra alınacak onam (aydınlatılmış onam), hukuken geçerlidir. Bunu ispatlama yetkisi hekime aittir. Teknoloji ne kadar gelişirse gelişsin hekimlik, hastayla çok özel ve çok yakın ilişkiyi gerektirir. Beklenmedik ve öngörülmeden ortaya çıkan hataların bireysel kusurlar değil de, sistem kusurları olarak kabul edilmesi, hataların azaltılması için çalışan katılımını sağlayacak en önemli uygulamadır.

Anahtar Kelimeler:

Hatalı tıbbi uygulama, hukuk, adli tıp, aydınlatılmış onam

PDF

___

Aşçıoğlu Ç. Tıbbi Yardım ve El Atmalardan Doğan Sorum- luluklar. Tekışık Ofset Tesisleri, Ankara 1993; ss 111-114.
Aykaç M. Adli Tıp. Tayf Ofset, İstanbul, 1993; ss 55-60.
Bilir N, Yıldız AN. İş Sağlığı ve Güvenliği. Hacettepe Üni- versitesi Yayınları, Ankara, 2004; ss 138-140.
Elmas İ. Adli Tıp. Travma ve Resüsitasyon Kursu Kita- bı,(Ed.) Cemalettin Ertekin, Logos Yayıncılık, İstanbul 2000; ss 271-276.
Elmas İ, İnce H. Adli Tıp. Travma Resüsitasyon Kitabı, Lo- gos Yayıncılık, İstanbul, 2005; s 140.
Erman B. Ceza Hukukunda Tıbbi Müdahalelerin Hukuka Uygunluğu. Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2003; ss 145-148.
Genç F. İstanbul İl Sağlık Müdürlüğünce Sağlık Personelinin Tıbbi Uygulamalardan Doğan Yasal Sorumluluğu Çerçeve- sinde İncelenen Olguların Değerlendirilmesi. İ.Ü. Adli Tıp Enstitüsü Sosyal Bilimler Doktora Tezi, İstanbul, 2000; ss 98-99.
İnce H. İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları Sonucunda Orta- ya Çıkan Meslekte Kazanma Gücü azalma Oranlarının He- saplanma Yöntemlerinin Farklı Sosyal Güvence Kurumları- na Göre Araştırılması ve Standardizasyonu. İstanbul Tıp Fa- kültesi Halk Sağlığı ABD Doktora Tezi, 2004; ss 75-80.
Türk Tabipleri Birliği. İşkence ve Diğer Zalimane, İnsanlık Dışı, Aşağılayıcı Muamele veya Cezaların Etkili Biçimde Soruşturulması ve Belgelendirilmesi için El Kılavuzu. İstan- bul Protokolü. Kitap Matbaası, İstanbul, 2001; ss 10-12, 51- 68.
Knight B. Simpson’s Forensic Medicine. British Library Ca- taguing in Publication Data, Tenth Edition, Oxford Univer- sity Press, 1991; pp 78-82.
Knight B. The pathology of wounds. Forensic Pathology, 2th ed. , New York, Oxford University Press, 1996; pp 139- 145.
Lucian LL. Error in medicine. JAMA 1994; 272: 1851-1857.
Özdemir H, Arslan A. 1931-1999 Yüksek Sağlık Şurası ve Tavsiye Kararları, BMS Matbaası Ankara, 2000; ss 20-22.
Özen C. Genel Cerrahi-1 (ed. Değerli Ü.), Acar Matbaacılık Tesisleri, İstanbul,1988; ss 455-460.
Reisoğlu S. Hekimlerin Hukuki Sorumluluğu. Türk Huku- kunda Hekimin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Sorumluluk Hakkındaki Yeni Gelişmeler 5. Sempozyumu, 12-13 Mart 1982, Ankara, Fakülteler Matbaası, İstanbul, 1983; ss 45-50.
Safran N. Hemşirelik ve Ebelikte Malpraktis, İ.Ü. Adli Tıp Enstitüsü Sosyal Bilimler Doktora Tezi, İstanbul, 2005; ss 198-200.
Sayek F. Sağlıkla İlgili Uluslararası Belgeler, TİSAMAT, Ankara, 1998; s 27.
Settle JAD, Mason JK, Purdue BN. Burns. The Pathology of Trauma.3th ed. New York, Oxford University Pres., 2000; pp. 55-62.
T.C. Sağlık Bakanlığı’nın 1 Ağustos 1998 tarih ve 23420 sa- yılı Hasta Hakları Yönetmeliği. Resmi Gazetede yayınlanan kararname, 1998.
Tüzün B, Aşıcıoğlu F, Elmas İ, İnce H. Kusurlu Tıbbi Uygu- lamalara Bağlı Ölümler. İst Tıp Fak Derg 1997; 60: 468-475.