Yargı Alanındaki Hak Kayıplarının Önlenmesi Amacıyla 7226 Sayılı Kanun Geçici Madde 1 ile Getirilen Bazı Sürelerin Durmasına İlişkin Düzenlemenin Smk’daki Hoşgörü Sürelerine Etkisi

Dünya Sağlık Örgütü 11.03.2020 tarihinde, Coronavirüs salgının (COVID-19) pandemi olarak tanımlanabileceğini belirtmesiyle beraber, bütün dünyada olduğu gibi, Türkiye’de de bir dizi önlemler alındı. Bunlardan biri de 7226 sayılı Kanun’la bazı sürelerin durmasına ilişkin düzenlemedir. Bu düzenlemenin birçok olumlu etkisi olmakla beraber, uygulamada bazı belirsizlikleri de beraberinde getirdiği bir gerçektir. Bunlardan bir tanesi, SMK’da belirtilen hoşgörü sürelerinin bu Kanun hükmüne göre durup durmayacağı ve SMK’da yer alan bütün hoşgörü sürelerinin aynı şekilde ele alınıp alınmayacağıdır. Bu çalışmada, SMK’daki hoşgörü süreleri ikiye ayrılarak incelenmiştir: Bir yandan marka ve patente ilişkin kullanmamaya ilişkin hoşgörü süresi, diğer yandan ise patent ve tasarımlar için öngörülen başvurudan önceki hoşgörü süresi. Çalışmanın sonunda, kullanmama sürelerine bağlı hoşgörü süresinin hak düşürücü süre olmadığı ve dolayısıyla 7226 sayılı Kanun’un kapsamında kalmadığı; buna karşın tasarım ve patentlerin başvurusundan önce yapılan açıklamalara ilişkin tanınan hoşgörü sürelerinin hak düşürücü süre niteliğinde olduğu ve dolayısıyla 7226 sayılı Kanun’un kapsamına girdiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

7226 sayılı Kanun, covid-19, hoşgörü süresi, markanın kullanılmaması, patent konusu buluşun kullanılmaması, 12 aylık hoşgörü süresi

The Effect of Regulation Regarding the Suspension of Certain Periods Introduced by Provisional Article 1 of Law No. 7226 with the Purpose of Preventing Loss of Rights in the Judicial Area on the Toleranc

The World Health Organization (WHO) assessed that coronavirus disease 2019 (COVID-19) can be characterized as a pandemic on March 11, 2020. After this assessment, serious measures were adopted worldwide in an attempt to prevent further spread of the virus. In Turkey, the regulation regarding the Suspension of Judicial Time Limitations (Law No. 7226) was adopted to prevent the propagation of the virus, alongside other precautions. This arrangement has engendered some uncertainties in practice, although it has many positive effects. One of them is whether the grace periods as specified in Turkish Industrial Property Law (IPL) will be suspended according to this Law and whether all the grace periods in IPL will be handled in the same way. We handled the grace periods in two ways in this study: the grace period related to the non-use of the trademark and the patent and the grace period granted before the patent and design application. We concluded at the end of the study that the grace period for non-use is not a prescription period; therefore, this period is not covered by Law 7226. However, the grace period granted for the explanations made before the application of the design and patents is qualified as a prescription period, and thus, it falls within the scope of Law No. 7226.

Keywords:

Grace period, non-use of the trademark, non-use of the patented invention, 12 months grace period,

PDF

___

Arkan S, Marka Hukuku, Cilt II (Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü 1998).
Bozgeyik, H, ‘Tescilli Markanın Kullanılması ve Kullanmamaya Bağlı Sonuçlar’, Fırat Öztan’a Armağan, (Turhan, 2010) 457-479.
Correa C, Intellectual Property Rights, the WTO and Developing Countries (Zed 2000).
Çolak U, Türk Marka Hukuku, (4. Bası, Onikilevha 2018).
Çoşğun G, Sınai Mülkiyet Kanunu Kapsamında Markanın Kullanılması, (Seçkin 2018).
Dirikkan H, ‘Tescilli Markayı Kullanma Külfeti’, (Prof. Dr. Oğuz İmregün’e Armağan) (Beta 1998) 219-259.
Erdem M, Özel Hukukta Zamanaşımı (Onikilevha 2010).
Eren F, Borçlar Hukuku, Genel Hükümler (22. Bası, Yetkin 2018).
Güneş İ, Sınai Mülkiyet Kanunu Işığında Uygulamalı Patent ve Faydalı Model Hukuku (Patent ve Faydalı Model) (2. Bası, Seçkin 2019).
Güneş İ, Uygulamada Fikri ve Sınai Mülkiyet Hakları ve Haksız Rekabet Davaları (Fikri ve Sınai), (4. Bası, Seçkin 2017).
Karaca O U, Markayı Kullanma Zorunluluğu ve Kullanmamanın Hukuki Sonuçları (Markayı Kullanma Zorunluluğu) (Lykeion 2017)
Kaya A, ‘551 Sayılı Patent Haklarının Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile Getirilen Zorunlu Lisans Sistemi’ (Zorunlu Lisans) (1996) LV İHFM, 335-367.
Oğuzman K ve Öz T, Borçlar Hukuku, Genel Hükümler Cilt I, (13. Bası, Vedat 2015).
Öztürk Ö, Patent Verilebilirlik Şartları (Arıkan 2008).
Saraç T, ‘Sınai Hakların Korunmasında Yenilik Şartı Açısından ‘Tekniğin Bilinen Durumu’ Kavramı ve Kapsamı’ (2003) XXII/2 BATİDER 117-147.
Soysal T, Tarımda Biyoteknoloji Uygulamaları ve Patent Hakları (Adalet 2019).
Suluk C ve Karasu R ve Nal T, Fikri Mülkiyet Hukuku (3. Bası, Seçkin 2019).
Tekinalp Ü, Fikri Mülkiyet Hukuku (5. Bası, Vedat 2012).
Tekinay S S ve Akman S ve Burcuoğlu H ve Altop A, Borçlar Hukuku Genel Hükümler (7. Bası, Filiz 1993).
Topçu Deniz, Patent Lisans Sözleşmeleri, (Seçkin 2016).
Yasaman H ve Altay A ve Ayoğlu T ve Yusufoğlu F ve Yüksel S, Marka Hukuku 556 sayılı KHK Şerhi, Cilt I-II (Vedat 2004).
Yusufoğlu F, Patent Verilebilirlik Şartları (Vedat 2014).