Algılanan Liderlik İletişiminin İş Performansı ve İş Tatminine Etkisi: 4 ve 5 Yıldızlı Otel Çalışanları Üzerine Bir Araştırma

Bu araştırma otel işletmelerinde liderlerin astlarıyla kurdukları iletişimin onların iş tatminini ve performansını hangi ölçüde değiştirdiğini ortaya koymak ve sonuçlarını tartışmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. İstanbul’da faaliyet gösteren 4 ve 5 yıldızlı otel işletmelerinde çalışan 280 kişi araştırmaya katılmış, yapılan analiz neticesinde lider iletişim algısının çalışanların performans ve iş tatmini üzerinde etkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışan profilinin giderek değiştiği düşünüldüğünde, otellerde görev alan lider veya yöneticilerin, ‘lider iletişimi’ kavramını dikkate alarak tutum ve davranış sergilemesi gerektiği ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Otel İşletmeleri, Algılanan Lider İletişimi, İş Tatmini, İş Performans, Turizm

The Effect of Perceived Leadership Communication on Job Performance and Job Satisfaction: A Study on 4 and 5 Stars Hotel Businesses

This study was carried out to determine the extent to which the communication of the leaders or managers in the hotel business with the subordinates changed their job satisfaction and performance and to discuss the results. For this purpose, the scale containing the variables was applied to 280 employees in 5 and 4 star hotels operating in Istanbul. As a result of the analysis, it has been concluded that the leader communication perception has an effect on the performance and job satisfaction of the employees.

Keywords:

Tourism, Hospitality Businesses, Perceived Leadership Communication, Job Satisfaction, Job Performance,

PDF

___

ARMSTRONG M. (1996). Employee Reward. London: Instıtute of Personnel and Development (IPD) House.
ASLANBAY A. (2018) Kurum içi iletişimin önemi. Erişim Tarihi: 29.08.2018. http://www.messegitim.com.tr/ti/347/0/Kurum-Ici-Iletisimin-Onemi
BAKAN, İ. (2009). Liderlik Tarzları ile Örgüt Kültürü Türleri Arasındaki İlişkiler: Bir Alan Çalışması. Ankara: TİSK Akademi, 4 (7), 138-172.
BARON A. B. &. GREENBERG J. (2000). Leadership in Organizations, Behavior in Organizations, New Jersey: Prentice-Hall Inc., Seventh Edition.
BAŞARAN, E. (1991). Örgütsel Davranış, Ankara: Gül Yayınevi.
BIÇAKÇI, İ. (2006). İletişim ve Halkla İlişkiler. İstanbul: Mediacat.
BOLTON, T. (1997). Human Resource Management: An introduction. Massachusetts: Blackwell Publishers.
CANMAN, D. (1995). Çağdaş Personel Yönetimi. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstütüsü.
CEMALOĞLU, N. (2002). Öğretmen Performansının Artırılmasında Okul Yöneticisinin Önemi. Milli Eğitim Kültür Sanat. 153-154.
CUMMINGS, T.G. & WORLEY, C.G (1997) Organization Development and Change. United States of America, International Thompson Publishing.
ÇÖL, G. (2008). Algılanan Güçlendirmenin İşgören Performansı Üzerine Etkileri, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (1), 35-46.
DAVIS, K. (1988). İşletmede İnsan Davranışı-Örgütsel Davranış, Çev. Kemal Tosun, İstanbul İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayını.
DYNE, L. V., ANG, S., BOTERO, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
ERDOĞAN, İ. (1991). İşletmelerde Personel Seçimi ve Başarı Değerleme Teknikleri, İstanbul: İşletme Fakültesi Yayın No. 248.
ERGÜN, E. (2018). Lider Desteğinin Lider Üye Etkileşimine (LÜE) ve İş Tatminine Etkileri, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 32(1), 177-193.
ERKUŞ, A., ve GÜNLÜ E., (2009). İletişim tarzının ve sözsüz iletişim düzeyinin çalışanların iş performansına etkisi: beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. Cilt 20, Sayı 1. 7-24. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/154380
ERSEN, H. (1997). Toplam Kalite ve İnsan Kaynakları Yönetim İlişkisi, İstanbul.
ERYEŞİL, K., İRAZ Rıfat. (2017). Liderlik Tarzları İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, Cilt: 20, Sayı: 2. 129-139.
FINDIKÇI, İ,. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
GRAY, J., LAIDLAW, H. (2002). Part Time Employment And Communication Satisfaction in An Australian Retail Organization. Employee Relations. 24(2): 211-228.
HELVACI, M.A. (2002). Performans Yönetim Sürecinde Performans Değerlendirmenin Önemi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2002, Cilt, 35, Sayı :1-2, s. 155-169.
KALKANDELEN, H.(1997). Örgütlerde Yeniden Yapılanma ve Norm Kadro. Ankara: Anı Yayınları.
KAYA, İ. (2007). Otel İşletmeleri İşgörenlerinin İş Tatminini Etkileyen Faktörler: Geliştirilen Bir İş Tatmin Ölçeği, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 355-372.
KOÇEL, T., (2005), İşletme yöneticiliği. İstanbul: Arıkan..
KÖK, S.B. (2006). İş Tatmini Ve Örgütsel Bağlılığın İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2006, Cilt: 20, Sayı: 1. 291-310.
MINER, J. B. (1992). Industrial-Organizational Psychology, Singapore: Mcgraw-Hill Inc.
MUSTAFFA, L.S.; BAKAR, H. A., MOHAMAD B. (2010). The Supervisory Communication-Commitment to Workgroup Model: Example on a Malasian Organizationç Journal of US-China Public Administration. 7(1): 13-23.
NEWSTROM, J.W. ve KEITH D. (1997). Organizational Behavior: Human Behaviour at Work. USA: McGraw Hill Companies, Inc.
OSHAGBEMI, T. (1997). The Influence of Rank on The Job Satisfaction of Organizational Members. Journal of Managerial Psychology. Vol 12. 8. 511-519.
OSKAY, Ü. (2016). İletişimin ABC’si, İstanbul: Inkılap,
PALMER, M., WINTERS, K. (1993) İnsan Kaynakları. Çev: Doğan Şahiner, İstanbul: Rota Yayınları.
PUGH, D.(1991). Organizational Behaviour. Prentice Hall Interneational (UK) Ltd.
ROBBINS, P.S. & COULTER M. (2003). Updates Management 2003, New Jersey, Prentice Hall.
SCHNEIDER F.M, MAIER M, LOVREKOVIC S, RETZBACH A., (2015). The Perceived Leadership Communication Questionnaire (PLCQ): Development and Validation, The Journal of Psychology. 149 (2), 175–192.
SMITH, J. M., FIGGINS, S.G, JEWISS, M., KEARNEY, P. E. (2018). Investigating Inspirational Leader Communication In An Elite Team Sport Context, International Journal of Sports Science & Coaching, 13(2), 213-224.
SÖKMEN, A. (2019). Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel Bağlılık ve İş Tatmini İlişkisi: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 7(2), 980-990.
STAM, D., KNIPPENBERG, D. V., WISSE, B., PIETERSE, A. N. (2018). Motivation in Words: Promotion- and Prevention-Oriented Leader Communication in Times of Crisis, Journal of Management, 44(7), 2859-2887.
TAPLIN, I.M., WINTERTON, J. (2007). The Importance of Management Style in Labor Retention. International Journal of Sociology and Social Policy, 27(1/2): 5-18.
THOMBSON B.L. (2002), Yeni Yöneticinin El Kitabı, Çev. Vedat. D. Diker, İstanbul: Hayat Yayınları.
TORRINGTON, D.ve HALL, L. (1995). Personel Management. HRM in Action. London: Prentice Hall.
TUTAR, H. vd., (2003). Genel ve Teknik İletişim, Ankara: Nobel Yayın.
VROOM, V. H. (1967) Work and Motivation. New Jersey: John Wiley and Sons Inc.
WEISS, D.J., DAWIS, R.V., ENGLAND, G.W., ve LOFQUIST, L. H. (1967). Manual for The Minnesota Satisfaction Questionnaire (Minnesota Studies in Vocational Rehabilitation, No. 22), Minneapolis: University of Minnesota.
YAMMARINO, F.J., DANSEREAU F., (2009). Multi-level Issues in Organizational Behavior and Leadership, Outstanding Leadership, Charismatic, Ideologıcal, and Pragmatıc Leadershıp: An Examınatıon of Multi-Level Influences on Emergence and Performance, Abstract Vol. 8.