BİRLEŞMİŞ MİLLETLER ÇOCUK HAKLARI BİLDİRGESİ NAZARINDA İHMAL KAVRAMININ CAPHARNAÜM FİLMİNDEKİ ZAİN KARAKTERİ ÜZERİNDEN İNCELENMESİ
Dünyanın her yerinde çocuklar yaşama hakkı, sağlık, barınma, eğitim, sosyalleşme gibi aynı temel ihtiyaçlara gözlerini açarlar. Bu ihtiyaçlar sonuç itibariyle sahip olunacak hakları da beraberinde getirir. Bu hakların normatif kaynağı olan “çocuk” yukarıda sözü edilen ve yetişkinler tarafından ihlal edilen bu temel haklara sahip olmak adına yüz yıl boyunca farklı sözleşmelerin muhatabı konumunda olmuştur. Bu sözleşmelerin en kapsamlı olanı 1989 yılında Birleşmiş Milletler çatısı altında imzalanan Çocuk Hakları Sözleşmesidir. Bu sözleşme ile 196 taraf devlet çocukların haklarını güvence altına aldığını beyan etse de devletlerin iç politikaları, ekonomik yetersizlikler ve uzun yıllardır süre gelen gelenekler yüzünden çocukların hakları ihlal edilmeye devam etmektedir. Sözleşmelerin ve hukukun işlevselliğini yitirdiği noktada sanat hak ihlallerini aktarmada en güçlü araçtır. Lübnanlı Yönetmen Nadine Labaki’nin 2018 yılında çektiği Capharnaüm (Kefernahum) filmi ise çocuk hakları ihlalinin yansıtıldığı en etkili filmlerden biridir. Bu araştırmanın amacı Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi nazarında Capharnaüm filmindeki çocuk ihmalkarlıklarını Zain karakteri üzerinden incelemektir.
Anahtar Kelimeler:
Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Bildirgesi, Çocuk hakları, İhmal, Capharnaüm, Nadine Labaki
Keywords:
Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Bildirgesi, Çocuk hakları, İhmal, Capharnaüm, Nadine Labaki,
___
- Ariès, P. (1960). L’Enfant et la Vie Familiale Sous L’Ancienne Régime. Paris: Édition du Seuil. Aristoteles. (2012). Metafizi . (A. Arslan, Çev.). Sosyal Yayınlar.
- Bhabha, J. (2019). Harvard Üniversitesi “Child Protection: Children’s Rights in Theory and Practice” adlı ders notları.
- De La Pradelle, G. (1979). L’homme Juridique. Paris: Maspero.
- Douzinas, C. (2015a). İnsan Haklarının Sonu Yeni Binyılda Eleştirel Hukuk
- Kuramı. (K. Aktaş, U., D. Tuna, Çev.). Ankara: Dipnot Yayınları.
- Douzinas, C. (2015b). Hukuk, Adalet ve İnsan Hakları Eleştirel bir Yaklaşım.
- (2. Baskı) (R. Sağlam, K. Akbaş, Çev.). Ankara: Nota Bene Yayınları. Fairclough, N.,L. (1995). Critical Discourse Analysis: The Critical Study of Language. Harlow, UK: Longman.
- Fairclough, N., L. (1997). Critical Discourse Analysis. In T. A. Van Dijk (ed.), Discourse Studies. A Multidisciplinary Introduction, Vol. 2. Discourse as Social Interaction. London: Sage.
- Fairclough, N., L. (2000a). Discourse, Social Theory and Social Research. The Discourse of Welfare Reform. Journal of Sociolinguistics. Vol. 4, Issue 2., ss. 163-195.
- Fairclough, N., L. (2000b). New Labour, New Language? London: Routledge. Fulchiron, H. (2009). Les Droits De L’Enfant À La Mesure de L’Intérêt De L’Enfant. Gazette Du Palais n°342, s.15.
- Gaffiot, F. (1934). Dictionnaire Latin Français. Hachette.
- Hegel, G. W. F. (1977). Phenomenology of Spirit. (A.,V. Miller, Çev.). Oxford: Oxford University Press.
- Tobin, J. (2019). The UN Convention on the Rights of the Child: A Commentary. Oxford Commentaries on International Law. ss. 186-365. Merve GEZEN
- ISSN: 2757-7252
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Başlangıç: 2009
- Yayıncı: İstanbul Aydın Üniversitesi