Ebeveyn ile çocuk arasındaki ilişki bir ideale dayanmaktadır. Bu da, çocuğun her iki ebeveynle de ilişkiyi sürdürebilmesi ve birlikte (ortak) velayet durumunda her iki ebeveyne de eşit mesafede olmasıdır. Bunun yanında, eşler boşanmış olsalar dahi çocukları konusunda birlikte hareket etmeye devam etmelidir. Çalışmada, İsviçre kanton mahkemelerinin ve Federal Mahkemenin, birlikte (ortak) velayet ile ilgili vermiş oldukları bazı kararlar incelenmiştir. Bu kararlarda birlikte (ortak) velayete hükmedilebilmesi için gözetilen kriterler ve sistemin olumlu ve olumsuz yönleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Özetle, başarılı bir birlikte (ortak) velayetin bir kazan-kazan durumu olduğu ifade edilebilir. Gerçekten de sistem sağlıklı işlediğinde, çocuklar ile sadece bir değil her iki ebeveyn arasındaki ilişki güçlenmektedir. Ayrıca birden fazla çocuk durumunda, kardeşlerin birbirinden ayrılmaması da sağlanır. Bunun yanında ebeveynler kendi özel hayatlarını da dengeleme imkânına sahip olabilmektedir. Ancak birlikte (ortak) velayete hükmedilirken birtakım kriterlerin gözetilmesi gerekmektedir. Bu çalışma ile söz konusu kriterler, İsviçre yargı kararlarına yansıyan olaylar çerçevesinde izah edilecektir.