Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Bilim ile Rastlantı İlişkisi Hakkındaki Anlayışlarının İncelenmesi

Bu çalışmada fen bilimleri öğretmen adaylarının bilim ve rastlantı ilişkisine yönelik bilgi ve anlayışlarının belirlenmesi amaçlanmaktadır. Nitel durum çalışması yöntemi ile yürütülen araştırmanın çalışma grubunu, bir üniversitenin fen bilgisi öğretmenliği bölümünde öğrenim gören 3. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Veriler açık uçlu sorulardan oluşan bir form aracılığı ile toplanmıştır. İçerik analizi sonrasında “rastlantı kavramı” ve “bilim ile rastlantı ilişkisi” temaları altında bulgular tanımlanmıştır. Bulgular ışığında çalışmadan elde edilen sonuçlar incelendiğinde, fen bilimleri öğretmen adaylarının bir yönlendirme olduğunda bilim ile rastlantı arasında bir ilişki olduğunu düşündükleri, bir yönlendirme olmadığında ise çok azının “rastlantı” kavramını bilim ile ilişkilendirebildikleri ifade edilebilir. Fakat öğretmen adaylarının bir kısmının, bu ilişkiyi yeterli düzeyde ve yeterli bir kavramsal bağlantı ile kuramadıkları, daha büyük bir kısmının ise biçimsel olarak yeterli açıklamalar yapmalarına rağmen söz konusu ilişkiyi kavramsal açıdan uygun kuramadıkları görülmektedir. Veriler incelendiğinde bunun nedeninin bilim tarihine, bilimsel içerik bilgisine ve bilimin doğasına ilişkin kavramsal eksiklikleri veya yanılgıları olduğu söylenebilir.

Examining Pre-Service Science Teachers' Understanding of The Relationship Between Science and Serendipity

___

  • Abd‐El‐Khalick, F., Bell, R. L., & Lederman, N. G. (1998). The nature of science and instructional practice: Making the unnatural natural. Science education, 82(4), 417-436.
  • Aktamış, H. ve Ergin, Ö. (2006). Fen eğitimi ve yaratıcılık. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20.
  • Arfini, S., Bertolotti, T. ve Magnani, L. (2018). The Antinomies of Serendipity How to Cognitively Frame Serendipity for Scientific Discoveries. Topoi, 1-10.
  • Bell, R. L. (2009). Teaching the nature of science: Three critical questions. Best Practices in Science Education, 22, 1-6.
  • Bixler, A. (2007). Teaching evolution with the aid of science fiction. The American Biology Teacher, 69(6), 337-340.
  • Buchem, I. (2011). Serendipitous learning: Recognizing and fostering the potential of microblogging. Form@ re-Open Journal per la formazione in rete, 11(74), 7-16.
  • Capano, G. (2008). Looking for serendipity: the problematical reform of government within Italy’s Universities. Higher education, 55(4), 481-504.
  • Cihaner, A. (2009). İletken ve Plastik Bukalemunlar, İz Atılım Dergisi, 5, 22-24.
  • Clough, M. P. (1997). Strategies and activities for initiating and maintaining pressure on students' naive views concerning the nature of science. Interchange, 28(2), 191-204.
  • Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2002). Research methods in education. routledge.
  • Çakatay, U. ve Kayalı, R. (2006). Serbest radikal biyokimyasının tarihsel süreçteki gelişimi. Cerrahpaşa tıp dergisi, 37(4), 162-167.
  • Dagher, Z. R., & Erduran, S. (2016). Reconceptualizing the nature of science for science education. Science & Education, 25(1-2), 147-164.
  • Demirçeken, F., Dereli, E., Kuloğlu, Z., Kansu, A., Deda, G., & Girgin, N. (2003). Serum aminotransferaz aktivite yüksekliğinin asemptomatik müsküler distrofi tanısındaki önemi Olgu Sunumu. Türk Pediatri Arşivi, 38(3).
  • Dew, N. (2009). Serendipity in entrepreneurship. Organization Studies, 30(7), 735-753.
  • Dhingra, K. (2003). Thinking about television science: How students understand the nature of science from different program genres. Journal of research in science teaching, 40(2), 234-256.
  • e Cunha, M. P., Clegg, S. R., & Mendonça, S. (2010). On serendipity and organizing. European Management Journal, 28(5), 319-330.