Haziranın sıcak ve ışıklı güneşi, Opera tiyatrosu’nun salonunda loş ve serindi; havasızdı da. Bir esrarlı sessizlik, çılgın ve gerçek alkışların bir zamanlar yankılandığı salonda, küskün ve unutkan bir yal­nızlık içinde büyüyordu.