Hasan b. Ahmed Abdülbârî el-Ehdel, Kitâbü’l-fevâidi’l-fikhiyye fî mesâili’l-hilâf beyne mezhebi’ş-Şâfiiyye ve’z-Zeydiyye (el-Mukâranetü beyne mezhebi’ş-Şâfiiyye ve’z-Zeydiyye), I-II, thk. Muhammed b. Muhammed, San‘a: Mektebetü Hâlid b. Velîd 2008.

Zeydî-Hanefî etkileşimi üzerine yapılan araştırmalarda Şehristânî’ye (ö. 548/1153) nispetle “Zeydîler, fürû-i fıkıhta az bir mesele hariç Hanefî mezhebine mensuptur” şeklinde genel bir kanı oluşturulmuştur. Son dönemlerde gerek Arap dünyasında gerekse ülkemizde yapılan birçok araştırmada aynı düşüncenin devam ettirildiği görülmektedir. Tanıtım ve değerlendirmesini yapacağımız bu eserde Zeydî fıkhı ile gerek Sünnî gerekse Zâhirî ve Hâricî mezhepleriyle mukayeseli bir karşılaştırma yapılmaktadır. Bundan dolayı ilgili eser özelde Zeydî-Şâfiî genelde ise Zeydî fıkhı ile diğer mezheplerle olan benzerliği ortaya koyması açısından önemli bir çalışma olup bu alanda araştırma yapacaklar için de müracaat edilmesi gereken bir kaynak özelliğine sahiptir. Yapacağımız bu tanıtım yazısıyla hem kitabın içeriği ve yöntemi hakkında bilgiler verilecek hem de bu eser üzerinden Zeydîler’in az bir mesele dışında Hanefîlerle aynı görüşte olduğu iddiası irdelenecektir.