Hz. Âdem’in, yasak meyveden yiyerek Tanrı ile yaptığı ahdi bozması sonucunda ortaya çıkan ilk günah yüzünden insanların doğuştan günahkâr olduğu ve insanları bu günahtan kurtarmak için gelen peygamberlerin başarısız olması üzerine Tanrı’nın öz oğlu İsa Mesih’i yeryüzüne göndererek bu aslî günaha kefaret olarak onun çarmıhta ölmesine razı olduğu inancı, Hıristiyanlık inancının temelini oluşturmaktadır. Bu inancı Hıristiyanlığın merkezine yerleştiren ise kendisini “Yahudi Menşeli Olmayanların Havarisi” olarak tanımlayan Pavlus’tur. İsa Mesih’in yeni bir dönem başlatmak üzere geldiğini ve çarmıha gerilip göğe çıktıktan sonra Baba Tanrı’nın sağ tarafındaki tahtına oturduğunu belirten Pavlus için İsa Mesih’in yeniden dirilmesi çok önemlidir. Çünkü Pavlus’a göre Mesih’in bedensel olarak yeniden dirilişi ona inananların gelecekte dirileceklerinin de bir garantisidir ve eğer Mesih yeniden dirilmemiş ise Pavlus’un ifadesiyle vaaz da boşunadır, iman da boşunadır.