Bir felsefî sistemin diğerine borçlu olması ne anlam ifade etmektedir? Tercümeler yoluyla bir kültürden diğerine metinlerin aktarılması yahut coğrafî yakınlıkların etkileşime izin vermesi, özgünlük problemini ne ölçüde akla getirmelidir? Antik Yunan felsefesinin metinlerinin peyderpey Arapça’ya aktarılması ve bu eserler etrafında bir İslâm felsefesinin teşekkül etmiş olması, İslâm felsefesinin Grek kaynağına ne ölçüde bağ(ım)lı olduğu, ne ölçüde özgün bir yapı ürettiği yıllardır süregelen bir tartışmadır. Özellikle Aristo’nun eserlerinin İslâm filozoflarınca yaygın olarak kullanılmış olması ve şerhler vesilesiyle yeniden yorumlanması,  bu tartışmaların Aristo özelinde de cereyan etmesine zemin hazırlamıştır. Alwishah ve Hayes’in editörlüğünde hazırlanan Aristotle and the Arabic Tradition isimli eser de, bu sorulara cevap olmaya aday bir çalışma olarak kabul edilebilir.