Bu makale mucize konusunda okazyonalist yaklaşımın temel doktrinini ortaya koymayı hedeflemektedir. Mucize ile ilgili St. Augustine ve Said Nursî’nin anlayışlarını da değerlendirerek, her mümkin ve sonlu varlığın mucize telakki edildiği tutarlı, makul ve sistematik bir mucize anlayışı geliştirmeye teşebbüs etmektedir. Bunlara ilaveten, bu nitelemeye uygulanabilecek üç temel itiraz da bu bağlamda tartışılmaktadır. Bu makale, bu yaklaşımın kavramsal bir analizini ortaya koymakta ve bu çerçevede yapılacak daha köklü çalışmalar için yoldaki engelleri temizlemektedir.

This paper aims to propose the basic tenets of an occasionalist approach in characterizing miracles. By extending St. Augustine’s and Said Nursi’s insights regarding miracles, I attempt to develop a coherent, plausible and systematic account of miracles in which every possible finite being is considered to be a miracle. In addition, I will discuss three major objections that might be applicable to my characterization. This paper presents essentially a conceptual analysis of this approach and clears obstacles from the way for further substantive studies within this framework