İşletmelerin başarısında temel unsurun entellektüel sermaye olduğu bugün genel kabul görmüş durumdadır. Entellektüel sermaye olgusu içerisinde ise temel itici ve belirleyici unsur insani sermayedir. Bu çerçevede, bu çalışmanın amacı, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde (KKTC) faaliyet gösteren yabancı şube bankalarında entellektüel sermayenin insani boyutunu ortaya çıkarmak ve bu yönde öneriler yapmaktır. Gerçekleştirilen araştırma sonucuna göre biri haricinde geriye kalan 5 yabancı şube bankasının ana ülkesi Türkiye olmasına rağmen insan sermayesi açısından benzerlikleri yanında önemli farklılıkları da olduğu tesbit edilmiştir. Bu farklılık, eğitim ve kariyer açısından olduğu gibi çalışanların ortaya koyduğu potansiyel ve kurumun yararlanma düzeyi açısından da ortaya çıkmaktadır. Çalışmada sonuç olarak, bankalarda insan kaynakları yönetiminin revize edilmesi, sistematik olarak hizmet içi eğitim programları ve kurslarının yürütülmesi ve kurumsal verimlilik ve etkinliğin artırılmasına yönelik çalışanlar arasında fikri üretimi teşvik edici ortamın yaratılması gerekmektedir.

Today it is widely accepted that intellectual capital is the basic factor for the success of organizations. It is also beyond argument that human dimension of intellectual capital is impulsive force and determining factor on the organizations’ competitive position. In this respect, the main aim of this study is to research the human dimension of intellectual capital in the foreign branch banks of Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) and make recommendations accordingly. According to research, even though the county of origin of 5 out of 6 foreign branch banks is Turkey they have important differences in addition to similarities related to human capital. The basic causes of these differences are education, career, labor potential of human capital and the banks’ degree of utilization from this potential. As a conclusion of this study, the practices of human resources management in foreign branch banks should be revised; systematic on-the-job training and courses should be implemented; and a favorable job environment should be created to encourage employees’ conceptual production for the institutional productivity and efficiency.