Okul öncesi öğretmen adaylarının problem çözme ve sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi

Bu araştırmanın temel amacı okul öncesi öğretmen adaylarının problem çözme ve sosyal beceri düzeyleri ve bu beceriler arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma evrenini İstanbul İlindeki üniversitelerin okul öncesi öğretmenliği programında öğrenim görmekte olan lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma örneklemini ise 2014-2015 bahar yarıyılında İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde okul öncesi öğretmenliği lisans programında öğrenim görmekte olan ve tesadüfi örnekleme metoduyla seçilen 140 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, Riggio (1986) tarafından geliştirilmiş ve Yüksel (2004) tarafından Türkçeye uyarlanmış olan “Sosyal Beceri Envanteri (SBE)” ve Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilmiş ve Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından Türkçe ’ye uyarlanmış olan “Problem Çözme Envanteri (SBE)” kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS.20 paket programı kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular şöyledir: okul öncesi öğretmen adaylarının sosyal becerileri yaş, sınıf, öğrenim görürken kalınan yer ve gelir düzeyine göre anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. Bundan farklı olarak, okul öncesi öğretmen adaylarının problem çözme becerileri ile yaş, sınıf, öğrenim görürken kalınan yer, gelir düzeyi ve ailedeki kardeş sayısı değişkenleri arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Okul öncesi öğretmen adaylarının problem çözme becerileri ve sosyal becerileri arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır.

Examination of preservice preschool teachers’ level of problem solving and social skills

The aim of this research is to examine preservice preschool teachers’ level of problem solving and social skills and to investigate relationship between level of problem solving and social skills of preservice preschool teachers. The study was conducted in the “İlişkisel Tarama” model. The population of the study consists of undergraduate students that are studying in preschool teaching program of universities in İstanbul. The sample of the study consists of 140 undergraduate students that are studying in preschool teaching program of İstanbul Sabahattin Zaim University in 2014-2015 spring period. The sample was selected by random sampling method. The tool used for data collection were “Personal Information Form” that is developed by the researcher, “Social Skills Inventory” that is developed by Riggio (1986) and adopted to Turkish language by Yüksel (2004) and “Problem Solving Inventory” that is developed by Heppner ve Petersen (1982) and adopted to Turkish language by Şahin, Şahin ve Heppner (1993). In the analysis of the data, SPSS 20 package program was applied. At the end of the research, it was found that there is a significant difference between preservice preschool teachers’ social skills and age, grade, place stayed during education and income level. Different from that, there is not a significant difference between preservice preschool teachers’ problem solving skills and age, grade, place stayed during education and income level, number of sibling. There is not a significant correlation between problem solving skills and social skills of precervice preschool teachers. Keywords: Preschool education, preservice teacher, problem solving skills, social skills.

PDF

___

Acar, N.V. (1980). Grupla Atılganlık Eğitiminin Bireyin Atılganlık Düzeyine Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Akkök, F. (1996). İlköğretimde Sosyal Becerilerin Geliştirilmesi, Öğretmen El Kitabı, Ankara: MEB Yayınları.
Akpınar, S. (2010). Spor Federasyonlarında Çalışanların, Sosyal Beceri, İş Doyumu ve Problem Çözme Yeterlilikleri Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akpınar, Ş. (2014). Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Ve Sosyal Becerilerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
Alcı, B. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Matematik Başarıları ile Algıladıkları Problem Çözme Becerileri, Özyeterlik Algıları, Bilişüstü Özdüzenleme Stratejileri ve ÖSS Sayısal Puanları Arasındaki Açıklayıcı ve Yordayıcı İlişkiler Örüntüsü. Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Aydın, G. (1985). Sosyal Başarı Eğitimi İle Sosyal Beceri Eğitiminin Çocuklarda Öğrenilmiş Çaresizlik Davranışının Ortadan Kaldırılmasına Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bacanlı, H. (1990). Kendini Ayarlama Becerisinin Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bacanlı, H. (1999). İlköğretimde Rehberlik, Sosyal Beceri Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Başaran, İ.E. (1994). Eğitime Giriş. (4. Baskı). Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Çağlayan, H.S. (2007). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Öğrenme Biçimleri ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Çetin, M.Ç. (2009). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Karar Verme Stilleri Sosyal Beceri Düzeyleri ve Stresle Başa Çıkma Biçimlerinin Bazı Değişkenler Açısından Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Çilingir, A. (2006). Fen Lisesi ile Genel Lise Öğrencilerinin Sosyal Beceri ve Problem Çözme Becerilerinin Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Dixon, W. A., Heppner, P. P., Anderson, W. P. (1991). Problem-Solving Appraisal, Stress, Hopelessness and Suicide Ideation in A College Population. Journal of Counseling Psychology, 38(1), 51-56.
Dönmez, K. H. (2010). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin (1., 2., 3., ve 4. Sınıf) Sosyal Yeterlikleri İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Giblin, Robert L, Mitchell M. H. (1995). Introduction to Counseling and Guidance. (Fourth Edition). New Jersey Columbus, Ohio: Merrill an Imprint of Prentice Hall Englewood Cliffs.
Girgin, G. Çetingöz, D., Ekinci-Vural, D .(2011) Ögretmen Adaylarının Sosyal Beceri Düzeylerinin İncelenmesi, Kuramsal Eğitimbilim, 4 (1), 38-49.
Heppner, P. P., Peterson, C. H. (1982). The Development AndImplications of A Personal-Problem Solving Inventory, Journal of CounselingPsychology, 29, ss. 66-75.
Heppner,P.P., Witty T.E., Dixon W.A. (2004). Problem Solving Appraisal: Helping Normal People Lead Better Lives, The Counseling Psychologist 32(3), 466- 472.
Kaptan, F., Korkmaz, H. (2002). Türkiye’de Hizmet Öncesi Öğretmenlerin Problem Çözme Becerilerine Yönelik Algıları Üzerine Bir İnceleme. Journal Of Qafqaz University, Number 9, 183-188.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kırılmazkaya, G. (2010). İlköğretim Fen Bilgisi ve Sınıf Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerileri ve Sosyal Becerilerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Korkut, F. (2002). Lise Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), ss. 11-15.
Miller, M., Nunn, G. D. (2001). Using Group Discussion to Improve Social Problem Solving And Learning. Education, 121 (3): 470–475.
Polat, R. H. (2008). Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Bazı Sosyo-Demografik Özellikleri ve Düşünme İhtiyacına Göre Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Riggio, R. E. (1986). Assesment of Basic Social Skills, Journal of Personality and Social Psychology, 51(3), ss. 649-660
Riggio, R.E., Messamer, J., Throckmorton, B. (1991). Social and Academic Intelligence; Canceptually Distinct But Overlapping Constructs, Personality and Individual Differrences, p. 695-702.
Serin, O. (2001). Lisans ve Lisansüstü Düzeydeki Fen Grubu Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri, Fen ve Bilgisayara Yönelik Tutumları İle Başarıları Arasındaki İlişki, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, İzmir.
Şahin, H., Kaya, A. Edt. (2004). Kişisel Rehberlik ve Psikolojik Danışmalık, Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik. Ankara: Anı Yayıncılık.
Şahin, N., Şahin, N. H., Heppner, P. P. (1993). Psychometric Proporties of the Problem Solving Inventory in A Group of Turkish University Students. Cognitive Therapy and Research, 17(4), 379-396.
Turan, H. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Özellikleri ile Yaratıcı Düşünme, Problem Çözme Becerileri ve Eleştirel Düşünme Eğilimleri Arasındaki Açıklayıcı İlişkiler Örüntüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yalçın, B., Tetik, S., Açıkgöz, A. (2010). Yüksekokul Öğrencilerinin Problem Çözme Be¬cerisi Algıları İle Kontrol Odağı Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, Or-ganizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 19-27.
Yoldaş, C., Seven S. (2007). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Sosyal Beceri Düzeylerinin İncelenmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt:IV, Sayı:I, 1-18.
Yüksel, (2001). Öğretmenlerin Sahip Olmaları Gereken Davranış Olarak Sosyal Beceri, Milli Eğitim Dergisi, Mart, Nisan, Mayıs Sayısı, ss. 150.
Yüksel, G. (2004). Sosyal Beceri Envanteri, Ankara: Asıl Yayınevi.