Sürdürülebilir Tarımda Anız Yakma Problemi

Stubble is the short stalks that remain after harvesting a crop such as wheat. The stubble, which makes up soil organic matter and provides nutrients for soil microorganisms, is important for agricultural production. But farmers are supposed that stubble burning provides convenience in tillage results and reduce diseases and pests, which achieve obtaining higher crop yields, and reduce the economic costs. As the result of burning stubble, soil organic matter is decreased, the soil structure is deteriorated, microbiological activity in the soil is regressed, soil moisture is decreased, the biological balance is deteriorated and the risk of erosion is increased. It is vital to use instruments that mix the stubble under the soil so that it does not interfere with the preparation of the seed bed after the harvest. In regions where there is too much stubble, nitrogen fertilizer should be applied to around 1% of the remaining stalk to ensure that the stubble breaks down and decomposes into organic matter. In this review, the importance of stubble in agricultural production, stubble management, the reasons why farmers burn stubble, the negative effects of stubble burning on the soil fertility and environment, and solution suggestions are covered.

Anahtar Kelimeler:

çevre kirliliği, , anız, , anız yakma, , sürdürülebilir tarım

The Stubble Burning Problem in Sustainable Agriculture

Keywords:

environmental pollution, , stubble, stubble burning, sustainable agriculture,

PDF

___

[1] Yavuz., G. G., Miran., B., Özüdoğru., T., 2015. Türkiye’de Tahıl Üreticilerinin Tarımsal Amaçları ve Üretimlerini Sürdürme Eğilimleri. International Conference on Eurasian Economies 9-11 September 2015 . SESSION 4B: sf.,243 – Kazan, RUSSIA .
[2] Güçdemir, İ., H., 2006. Türkiye Gübre Ve Gübreleme Rehperi, Yayın No 231, Ankara.
[3] Özbek H. , Kaya Z., Gök M., Kaptan H., 1993.Toprak Bilimi. Çeviri, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi, ADANA.
[4] Korucu T.,Mengeloğlu F., 2007. Türkiye Tarımsal Artık Potansiyeli ve Alternatif Kullanım Olanakları. Tarımsal Mekanizasyon 24. Ulusal Kongresi, 5-6 Eylül 2007, 298-308, Kahramanmaraş.
[5] Akman Z., 2015a. Anız (ı) Yakma. Dergi Ayrıntı, 3(32):7-10.
[6] Dinç, U.,Kapur, S., Özbek, H., Şenol, S.,1987. Toprak Genesisi ve Sınıflandırılması. Çukurova Üniversitesi Yay. Ders Kitabı 7.1.3. Ç.Ü. Basımevi, Adana.
[7] Kılıç S., Doğan K., Görücü Keskin S., 2013. Yanlış Arazi Kullanımı ve Anız Yakma Sorununa Çözüm Önerileri. Tralleis Elektronik Dergisi, 1: 36-44 http://dergi.etralleis.com
[8] Rastogi M.,Signh S., Pathak H., 2002.Topraktan Karbondioksit Emisyonu, General Article Current Science, No:5.
[9] Cangir C., Boyraz D. 2008. İklim Değişikliği ve Çölleşme veya Toprak/ Arazi Bozulumunun Türkiye’deki Boyutları ve Çölleşme İle Mücadele. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 5(2):169-186.
[10] Gülersoy A. E., 2014. Yanlış Arazi Kullanımı. Elektronik Sosyal Bilgiler Eğitimi Dergisi, 1(2):49-135 ISSN: 2148-872X.
[11] Süzer, S. 2003. Buğday Tarımında Azaltılmış Toprak İşlemesi Olanaklarının Araştırılması. 23-24.10. 2003, EÜZF Koruyucu Toprak İşleme ve Doğrudan Ekim Çalıştayı. No:2:108-121.
[12] Saltalı.,K.,2015. Toprak Verimliliğinde Organik Maddenin Önemi. Erişim adresi :http://www.gubretas.com.tr/tr/icerik/12/1834/toprak-verimliliginde-organik-maddenin-onemi.aspx tarih: 27.01.2017
[13] TÜİK 2016. Türkiye İstatistik Kurumu İstatistikleri. Erişim Tarihi: 28.10.2016 Erişim Adresi: http://www.tuik.gov.tr
[14] Çıtak, S., Sönmez, S., Öktüren, F. 2006. Bitkisel Kökenli Atıkların Tarımda Kullanılabilme Olanakları. Derim, 23(1), 40-53.
[15] Bulut S., 2016. Sivas’ta Tahıl Tarımı, Verimlilik Sorunları ve Çözüm Önerileri. Türk Tarım– Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4(7): 531-539.
[16] Savcı ve Bağdatlı, 2016. Anız Yakmanın Çevre Üzerine Olan Etkileri ve Çözüm Önerileri.I. Uluslararası Şehir, Çevre ve Sağlık Kongresi.
[17] Yılmaz G., Bilgili A.V., Toprak D., Almaca A., Mermut A. R., 2014. Anız Yakmanın Karbondioksit Salınımına Etkisi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 18 (1), 25-31, Şanlıurfa.
[18] Sarı M., Bolat D., Çerçi İ.H., Önol A.G., Deniz S., Azman M.A., Şahin K., Güler T., Tatlı Seven P., Karslı M.A., Şahin N., Nursoy H., Çiftçi M., Bingöl N.T., 2008. Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları. Medipres Mat. Ltd. Şti., ISBN:978-975-6676-29-5, Malatya.
[19] Turan N., Özyazıcı M.A., Yalçın Tantekin G., 2015. Siirt İlinde Çayır Mera Alanlarından ve Yem Bitkilerinden Elde Edilen Kaba Yem Üretim Potansiyeli. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi/Turk J. Agric Res, 2:69-75, TÜTAD ISSN:2148-2306 http://dergi.siirt.edu.tr.
[20] Dellal, G., Eliçin, A., Tekel, N. ve Dellal, İ. 2002. GAP Bölgesinde Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğinin Yapısal Özellikleri. Proje Raporu 2002-1, T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarım Ekonomisi Araştırma Enstitüsü Yayınları No: 82, ISBN: 975-407-102-0. 82 S. Ankara.
[21] Brand T.S., Franck F., Durand A., Coetzee J., 2000. The Intake And Nutritional Status Of Sheep Grazing Wheat Stubble. Small Ruminant Research, 35:29-38.
[22] Konca, Y., 2001. Hindi Besiciliği. Tarımsal Araştırma ve Eğitim Koordinasyonu (TAYEK/TYUAP), 2001 Yılı Hayvancılık Grubu Bilgi Alış Veriş Toplantısı Bildirileri. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 27-29 Mart, Yayın No: 100, 21-31, İzmir.
[23] Ergün N., 2008. Tavukçuluk Yumurta Tavukculuğu, Et Tavukculuğu, Hindicilik. ISBN:978-975-01029-7-4, Denizli. Erişim Adresi: http://www.ogm.gov.tr/ekutuphane/Kanunlar/Forms/DispForm.aspx?ID=26
[24] Ceyhan A., Şekeroğlu A., Ünalan A., Çınar M., Serbester U., Akyol E., Yılmaz E., 2015. Niğde İli Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma. KSÜ Doğa Bil. Derg., 18(2).60-68.
[25] Korucu T., Arslan S., Dikici H., Tanrıverdi Ç., 2007. Hasat Sonrası Dönemin ve Anız Yakmanın Toprak Penetrasyonu ve Nem İçeriğine Etkisi. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 3(1):41-49.
[25] Alızadehasl M., Ünal N. 2011. Kilis, Norduz ve Honamlı Keçilerinde Bazı Morfolojik Özellikler. Lalahan Hay. Araşt. Enst. Derg., 51(2): 81-92
[25] Küçükosmanoğlu, A., Arslangündoğdu, Z., 2009. Türkiye’de Avcılığın Geleceği. ActaTurcica Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 1(1): 357-366.
[26] Kumova, U., Korkmaz, A. 2000. Türkiye Arı Yetiştiriciliğinde Çukurova Bölgesinin Yeri ve Önemi. Hayvansal Üretim, 41(1)48-54..
[27] İliker, A., Albayrak, İ., Tabur, M. A., 2015. Kızılırmak Vadisinde Kuşları Etkileyen Olumsuz Faktörler. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitü Dergisi, 19(1):98-102.
[28] Uysal İ., Tosunoğlu M., 2012. Kavak Deltası (Saroz Körfezi)’nın Herpetofaunal Zenginliği. Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 3(2): 52-58.
[29]Kumar P., Kumar, S., and Joshi, L., 2015. Socioeconomicand Environmental Implications of Agricultural Residue Burning, Springer Briefs in Environmental Science, DOI 10.1007/978-81- 322-2014-5_2.
[30] TÜİK 2011. Ulusal Seragazı Emisyon Envanteri Raporu 1990-2009. Yayın No:3607. Erişim Adresi: http://www.tuik.gov.tr
[31] Bayraç H.N., Doğan E., 2016. Türkiye’de İklim Değişikliğinin Tarım Sektörü Üzerine Etkileri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi,11(1): 23- 48.
[32] Erdal G., Erdal H., Yavuz H., 2016. Anız Yakma ve Çiftçi Bilinç Düzeyi Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4(8): 662-667.
[33] Cerit, O., 2012. Hava Kirliliği Ve Küresel Isınma. Çevre Mühendisliğine Giriş Ders Notları. Erişimadresi: http://cerit.cumhuriyet.edu.tr/ders/cmg/hafta_6/HavaKirliligiVeKureselIsinma.pdf
[34] Karagöz A., 2013. Tuz Gölü Çevresindeki Bitkisel Biyolojik Çeşitlilik Unsurlarının Tarımsal Kullanım Potansiyelleri Ve Tehdit Faktörleri Açısından Değerlendirilmesi. I. KOP Bölgesel Kalkınma Sempozyumu, 13-14 Kasım 2013, 172-181, Konya.
[35] Buckingham, F., 1993. Tillage. In F. Buckingam, R.F. Espenschied, T.A. Hoerner, and K.R. Carlson (eds.). Fundamentals of Machine Operation. 3rd edn. Deereand Company, Moline, IL, USA.
[36] Gürsoy S., 2012. Diyarbakır İlinde Uygulanan Buğday Anızı ve Sapı Yönetim Sistemlerinin Değerlendirilmesi, YYÜ TAR BİL Dergi 22(3): 173-179.
[37] Akbolat D, Güzel E. 1995. İki Farklı Toprak Frezesinin Tahıl Anızını Parçalama ve Toprağa Karıştırma Etkinliğinin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. Tarımsal Mekanizasyon 16. Ulusal Kongresi Bildiri Kitabı, Bursa, s,384-393.
[38] Jasa, P.J., Shelton, D.P., Jones, A.J., Dickey, E.C. 1991. "G91- 1046 Conservation tillage and planting systems". Historical Materials from University of Nebraska-Lincoln Extension. Paper 729.
[39] Sönmez M.E., Avcı S., 2011. Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Kalkınmayı Geciktiren Beşeri Kökenli Sorunların Göksu Çayı Havzası (Adıyaman) Özelinde Değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2): 28-56.
[40] Coşkan, A., Gök, M., Doğan, K. 2006. Anız Yakılmış Ve Yakılmamış Parseller Üzerine Uygulanan Tütün Atığının Soyada Biyolojik Azot Fiksasyonu Ve Verime Etkisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi 12(3): 239-245. Ankara.
[41] Anonim 2016a. 2872 sayılı Çevre Kanunu. 11.8.1983 tarihli ve 18132 Sayılı Resmi Gazete. Erişim tarihi: 27.10.2016 Erişim adresi:http://www.csb.gov.tr/gm/cygm/index.php?Sayfa=sayfa&Tur=webmenu&Id=264
[42] Anonim 2016b. 6831 sayılı Orman Kanunu. 8.9.1956 tarihli ve 9402 Sayılı Resmi Gazete. Erişim Tarihi: 27.10.2016
[43] Kalıpcı, E., Öztaş, H., Özdemir, C., 2009. Çevre Mühendisliği Öğrencilerinin Çevre ile İlgili Bilgilerini Günlük Yaşama Uygulayabilme Düzeyleri, Fen, Sosyal ve Çevre Eğitiminde Son Gelişmeler Sempozyumu, Giresun Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 18-20 Kasım 2009, 73, Giresun.
[44] Kızılaslan, H.,Kızılaslan, N. 2012. Çevre Konularında Kırsal Halkın Bilinç Düzeyi Ve Davranışları (Tokat ili Artova ilçesi örneği). Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 1(1): 67-89.