ÇOCUK VE ŞİDDET İLİŞKİSİNDE TELEVİZYONUN ROLÜ
Çağımızın en popüler teknolojik ürünlerinden biri olan televizyon, neredeyse her yaştan ve her kesimden insanı etkilemektedir. O, pratik yaşama dair bilgiler sunmanın yanında, farklı coğrafyaları, kültürleri, yaşamları vb.lerini tanıma olanağı sağlayarak insanların ‘dünyaya açılan penceresi’ olma özelliğine sahiptir. Tabi birçok teknolojik ürün gibi televizyon da, bilinçli ve kontrollü kullanılmadığı takdirde bazı olumsuzluklara da neden olabilmektedir. Bu olumsuzluklardan en önemlisi ise çocuk ve gençleri şiddet içeren davranışlara yönlendirmesidir. Bu araştırmada çocuk ve gençleri şiddet içeren davranışlara yönlendiren televizyonun, bu yöndeki zararlarının önlenebilmesi ya da azaltılabilmesi konusunda neler yapılabileceği belirlenmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler:
televizyon, çocuk, aile, şiddet, saldırganlık
THE ROLE OF TELEVISION UPON THE RELATIONSHIP OF CHILD AND VIOLENCE
The television which has been one of the most important technological products of our age has affected many people of all ages and classes. Besides offering information related to practical life, it also have the feature of being a ‘window to the world’ providing people to have the opportunity of being familiar with different geographies, cultures, lives, etc. Like many other technological products, television can cause some problems in case it has not been used consciously and in a controlled way. One of the most important of those problems has been television’s directing children and the young to the acts of violence. In this study, there has been tried to be determined what can be done in order to reduce or prevent disadvantages of television that direct children and the young to the acts of violence.
Keywords:
television, child, family, violence, aggressiveness,
___
- Alem, J. (2008). “Medya ve Şiddet” in: Medya Analizleri. (Edt.: A. B. Göksel – B. Gültekin). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Ashley, M. and Lowndes, R. A. W. (2004). The Gernsback Days. Holicong: Wildside Press.
- Atay, M. and Öncü, E. Ç. (2009). “Elektronik Bakıcı; Televizyon” in: Çocuk ve Medya. (Edt.: S. İ. Akçalı). Ankara: Nobel Basın Yayın.
- Berger, A. A. (1987). Television in Society. New Jersey: Transaction, Inc.
- Büker, S. and Kıran, A. E. (1999). Reklamlarda Kadına Yönelik Şiddet. İstanbul: Alan Yayıncılık.
- Connor, D. F. (2002). Agression and Antisocial Behavior in Children and Adolescents. New York: Guilford Press.
- Çayköylü, A. et al. (2006). “Çocuklar, Suç ve Şiddet” in: Çocuk ve Suç. (Edt.: Ş. Ş. Erçetin). Ankara: Hegem Yayınları.
- Davis, D. L. (2004). Your Angry Child. Binghamton: The Haworth Press, Inc.
- Freedman, J. L. (2002). Media Violence and Its Effect on Aggression. Toronto: University of Toronto Press Inc.
- Hamburg, D. A. – Hamburg, B. A. (2004). Learning to Live Together. New York: Oxford University Press, Inc.
- Köknel, Ö. (1996). Bireysel ve Toplumsal Şiddet. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
- Kulaksızoğlu, A. (2000). Ergenlik Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Lansdown, R. – Walker, M. (1991). Your Child’s Development. London: Frances Lincoln Limited.
- Mason, T. ve Chandley, M. (2002). Managing Violence and Aggression. London: Elsevier Science Limited.
- Michaud, Y. (1991). Şiddet. (Çev.: C. Muhtaroğlu). İstanbul: İletişim Yayıncılık.
- Moeller, T. G. (2001). Youth Aggression and Violence. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
- Moffatt, G. K. (2002). Violent Heart. Westport: Praeger Publishers.
- Osofsky, J. D. (1997). Children in a Violent Society. New York: The Guilford Press.
- Potter, W. J. (1999). On Media Violence. California: Sage Publications Inc.
- Sabah Gazetesi. 01 – 12 – 2005.
- Schmidt, B. E. and Schröder, I. W. (2001). Anthropology of Violence and Conflict. London: Taylor & Francis Group.
- Sev’er, A. (2002). Feeling the House of Horrors. London: University of Toronto Press Inc.
- Sungur, S. (2008). “Televizyon Yayınlarının Çocuklar Üzerine Olumsuz Etkileri” in: Medya Analizleri. (Edt.: A. B. Göksel – B. Gültekin). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Tiles, J. E. (1992). John Dewey: criticalassessments. London: Routledge.
- Tinsley, B. J. (2003). How Children Learn to Be Healty. Cambridge: Cambridge University Press.
- Torrance, J. M. C. (1986). Public Violence in Canada. Québec: McGill-Queen’s University Press.
- Türk Dil Kurumu Türkçe Sözlük. (1988). Türk Tarih Kurumu Basımevi Vol. 2.
- Ünsal, A. (1996). “Genişletilmiş Bir Şiddet Tipolojisi” Cogito. Yapı Kredi Yayınları Sayı: 6–7.
- Yetim, N. and Yetim Ü. (2008). “Medya Temsillerinde Özne ve Nesne Olarak Çocuk” in: Medya ve Çocuk Rehberi. (Edt.: Y. G. İnceoğlu – N. Akıner). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
- ISSN: 2146-1961
- Başlangıç: 2015
- Yayıncı: Kadir ULUSOY