GRUP ARAŞTIRMASI TEKNİĞİ’NİN ÖĞRENCİLERİN TARİHİ ÇEVRE BİLGİSİ VE KÜLTÜREL MİRASI KORUMA BİLİNCİ ÜZERİNDE ETKİSİ

Bu araştırmanın amacı, Grup Araştırması tekniğinin öğrencilerin tarihi çevre bilgisi ve tarihi çevreyi koruma bilinci üzerindeki etkisini tespit etmektir. Araştırmada kontrol gruplu, öntest-sontest deneysel desen kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini 2016-2017 eğitim-öğretim yılının birinci döneminde Trabzon’da bulunan bir lisenin 9. sınıflarında öğrenim gören iki sınıfın 50 öğrencisi oluşturmuştur. Sınıflardan biri deney, diğeri kontrol grubu olarak tesadüfi örnekleme ile seçilmiştir. Araştırmanın verileri, Tarihi Çevre Görüş Ölçeği ve Yarı Yapılandırılmış Mülakat Formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız örneklemler t-testi ve bağımlı örneklemler t-testi kullanılmıştır. Her iki yönteminde öğrencilerin bilişşel ve duyuşsal öğrenmelerini olumlu yönde etkilediği anlaşılmıştır. Ancak Grup Araştırması tekniğinin mevcut programa göre tarihi çevre bilgisini artırmada ve tarihi çevreyi koruma bilinci geliştirmede daha etkili olduğu görülmüştür. Grup Araştırması tekniği uygulanarak yapılan eğitim sonunda öğrencilerin tarih bilincinin arttığı, tarihe karşı olumsuz tutumların değiştiği görülmüştür.

___

  • Açıkgöz, K. (2003). Aktif öğrenme. (2. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Açıkgöz, K. Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: kuram, araştırma ve uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
  • Akkuş, Z., Efe, T. (2014). Tarihsel ve kültürel çevrenin korunması bakımından türkiye ve italya’da kolluğun görev ve yetkileri. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5 (2), 313-366.
  • Alkış, S., Oğuzoğlu, Y. (2005). İlköğretim öğrencilerinin tarihi çevre bilgisinin değerlendirilmesi. Eğitim Fakültesi Dergisi, XVIII (1), 23-46.
  • Demircioğlu, İ. H. (2005). Tarih öğretiminde öğrenci merkezli yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Demirel, T. (1993). Türkiye’de taşınmaz kültür varlıklarının korunması ile ilgili politikalar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Doymuş, K. (2008). Teaching chemical equilibrium with the jigsaw technique. Research in Science Education. 38 (2), 249-269.
  • Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1 (2), 103-115.
  • Erşen, E. A. (2013). Kırklareli kentinin korunmasında çocukların katılımı üzerine bir araştırma. VIII. Uluslararası Sinan Sempozyumu 25-26 NİSAN 2013 – EDİRNE http://acikerisim.kirklareli.edu.tr:8080/xmlui/handle/123456789/364 (Erişim tarihi 04.12.2016).
  • Gök, Ö. (2006). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin basınç konusunu anlamalarında işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Gök, Ö., Doğan, A. Doymuş, K.ve Karaçöp, A. (2009). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarılarına ve fene olan tutumlarına etkileri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1), 193-209.
  • Hedeen, T. 2003. The reverse jigsaw: a process of cooperative learning and discussion. Teaching Sociology, 325-332. Işık, H. (2008). İlköğretimde tarih konularının yerel tarih ile ilişkilendirilmesinin öğrenci başarısına etkisi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (4), 290-310.
  • Johnson, D. W., Johnson, R. T. & Smith, K. A. (1998). Cooperative learning returns to college what evidence is there that it works? change: The Magazine of Higher Learning, 30 (4), 26-35.
  • Johnson, D. W., Johnson, R., & Holubec, E. (1992). Advanced cooperative learning. (2nd ed.). Edina, MN: Interaction Book Company.
  • Johnson, D.W. & Johnson, R.T. (1999) What Makes Cooperative Learning Work. Erıc: Ed 437-841.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2007). Ortaöğretim 9. sınıf tarih dersi programı. 20 Kasım 2016 tarihinde . veritabanından alınmıştır
  • Özteke, H. (2004). Ortaöğretimde sanat eğitimi ile tarihi çevre bilincinin geliştirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
  • Safran, M., Ata, B. (2006). Okul dışı tarih öğretimi. Tarih Eğitimi Makale ve Bildiriler. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Sharan, S. & Hertz-Lazarowitz, R. (1980): A group investigation method of cooperative learning in the classroom: In: Sharan, S. et al (Eds.). Cooperation in education. provo, Utah: BYU Press, 14-46.
  • Sharan, Y. & Sharan, S. (1989). Group investigation expands cooperative learning. Educational Leadarship, 47 (4), 17-21.
  • Slavin, R.E. (1996). Research on cooperative learning and achievement: what we know, what we need to know. Contemporary Educational Psychology, 21(1), 43-69.
  • Stockdale, S.L. & Williams, R.L. (2004). Cooperative learning groups at the college level:differential effects on high, average and low exam performers. Journal of Behavioral Education, 13 (1), 231-240.
  • Şahin, T. Y. (2004), “Sosyal bilgiler öğretiminde oluşturmacı yaklaşım sonucunda ortaya çıkan öğrenen çalışmalarının değerlendirilmesi”. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, 6-9 Temmuz, Malatya.
  • Şimşek, A., Kaymakçı, S. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminin amacı ve kapsamı. okul dışı sosyal bilgiler öğretimi. (A. ŞİMŞEK, S. KAYMAKCI Ed.), Ankara: PegemA.
  • Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler Ve Kimyasal Denge Konularında Uygulanan Jigsaw ve Birlikte Öğrenme Tekniklerinin Öğrencilerin Maddenin Tanecikli Yapıda Öğrenmeleri Ve Akademik Başarıları Üzerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.