Akkoyunlu Yörüklerinin Beykonak Kışlağında Yaşamları

Beydağlarında yaklaşık 30 yıl öncesine kadar hemen her yaylada az ya da çok hayvan yetiştiriciliği yapıldığı bilinmektedir. Günümüzde ise bu faaliyetlerin yürütüldüğü yaylaların sayısı giderek azalmaktadır. Hayvancılık, Kumluca Beykonak ve çevresinde yaşayan insanların en önemli hem sosyo-kültürel hem de ekonomik faaliyetleri arasında olmasına rağmen, günümüzde yörede fazla önemi kalmamıştır. Akkoyunlular da dâhil hemen hemen tüm yörük grupları yerleşik hayata geçmişlerdir. İlgili literatür tarandığında, yaylacılık faaliyetleri hakkında yeteri kadar kapsamlı bilimsel çalışmanın yapıldığı tespit edilmektedir. Daha önce yapılan çalışmaların konuyu; yaylalar, yaylacılık ve yayla kültürü kapsamında ele aldığı, yörüklerin kışlak yaşamlarını inceleyen araştırmaların ise son derece sınırlı olduğu görülmektedir. Bu çalışmada, Beykonak kışlağında Akkoyunlu Yörüklerinin yaşamları araştırma konusu olarak seçilerek bu eksikliğin giderilmesi amaçlanmıştır. Beykonak kışlağında yaşayan Akkoyunlu Yörükleri ile yüz yüze görüşmeler yapılmış, elde edilen veriler analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Akkoyunlu Yörükleri yakın geçmişte geleneksel yaylacılık faaliyetlerini terk ederek eski kışlakları Beykonak mahallesine yerleşmişlerdir. Akkoyunlular, geçmiş alışkanlıklarını ekonomik olarak terk etseler de günümüzde örf ve adetlerini sürdürerek kültürlerini devam ettirmektedirler. Yerleşik hayata geçen bu Yörük grubu; kız isteme, düğün, sünnet, askerlik ve ölüm törenlerinde kültürlerini sürdürmeye çalışmaktadır. Akkoyunlular, sıklıkla geçmişini yaşamak ve yaşatmak gayreti içinde olduklarını ifade etmişlerdir. 

The Life of Akkoyunlu Yoruks in Beykonak

Almost 30 years ago in Beydağı, it is known that more or less animal breeding has been done in almost every plateau. Today, however, the number of plateaus in which these activities are carried out is gradually diminishing. For Kumluca and Beykonak people, while livestock was among the most important socio-cultural and economic activities in the past, it has lost its importance in the region today. Almost all the yoruk groups, including the Akkoyunlu yoruks, chose the settled life. When the relevant literature is reviewed, it is seen that there is enough comprehensive scientific study on transhumance activities. Previous studies on the subject were generally on plateau, plateau and plateau culture within the scope of transhumance activities, whereas the studies of the winter life of the yoruks are seen extremely limited in the field. In this study, the lives of the Akkoyunlu Yoruks in Beykonak barracks were chosen as a research topic, and it was aimed to eliminate this deficiency. Face to face interviews were made with Akkoyunlu Yoruks living in Beykonak barracks and the obtained data were analyzed and interpreted. Akkoyunlu Yoruks recently abandoned traditional plateau activities and settled in Beykonak neighborhood. Although Akkoyunlu Yoruks abandoned their past habits as economically, they still continue their culture by maintaining their traditions and customs. These yoruk groups want to continue their culture in the traditions of; asking parents’ permission for marriage, wedding, circumcision, military service and death ceremonies. Akkoyunlu Yoruks often have expressed that they are in an effort to live by traditions and keep them alive.

___

  • Doğanay, H. (1997). Türkiye beşeri coğrafyası. İstanbul: MEB Yayınları.
  • Emiroğlu, M. (1977). Bolu’da yaylalar ve yaylacılık (Cilt. 272, s. 17-19). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları.
  • İzbırak, R. (1992). Coğrafya terimler sözlüğü. İstanbul: MEB Yayınları.
  • Koca, H. (1995). Gözne’de yayla turizmi. Doğu Coğrafya Dergisi, 1, 282-301.
  • Sarı, C. (1999). Kumluca (Antalya) İlçesi’nin coğrafyası (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sarı, C. ve Tepeli, Y. (2003, Aralık). Batı Antalya (Beydağı) yaylaları. Antalya’nın Son Bin Yılı Sempozyumu, Antalya.
  • Sarı, C. ve Karabulut, Y. (2006, Mayıs). Türk kültürünün dünyaya açılan penceresi Antalya’da kırsal turizm potansiyeli: Kuzca köyü örneği. III. Lisansüstü Turizm Öğrencileri Kongresi, Çanakkale.
  • Sarı, C. (2007). Antalya’nın alternatif turizm kaynakları ve planlaması (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sarı, C. (2009, Kasım). Türk yayla ve yaylacılık kültürünün batı Toroslardaki (Beydağları) izleri. IV. Uluslararası Türk Kültürü ile Sanatları Kongresi/Sanat Etkinlikleri (IV. International Turkish Culture and Arts Congress/Art Activity), Kahire/Sharm El Sheikh, Mısır.
  • Sarı, C. (2012). Yaylacılık, yayla kültürü ve Antalya yaylaları. Sarı, C., Demirkaya, H., Kurt, S. ve Çeçen, B. (Ed.), Dünden Bugüne Antalya (s. 377-389). Antalya: Antalya Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları.
  • Sarı, C. (2013). Batı Toroslarda yaylaların fonksiyonel değişimi süreci ve yayla şenlikleri. Marmara Coğrafya Dergisi, 27, 242-261.
  • Sarı, C. ve Demirkaya, H. (2014). The use of yoruk migration routes in the west of Antalya for tourism purposes. Efe, R. and Öztürk, N. (Ed.), Tourism, Environment and Ecology in the Mediterranean Region, (s. 325-339). England: Cambridge Scholars Publishing.
  • Sarı, C. (2016). Antalya’da fuarlar, festivaller ve yayla şenliklerinin alternatif turizmin gelişmesindeki rolü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 95-111.
  • Sarı, C. ve Ertürk, M. (2017). Batı Toroslarda yörük göç yollarının turizm amaçlı kullanımına yönelik planlama önerileri. Turkish Studies, (12)24, 159-178.
  • Zaman, S. (2007). Fonksiyonel değişim sürecinde Antalya Beydağları yaylaları. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.