MAGAZİN HABERLERİNİN OKURLARIN KADINA BAKIŞ AÇISI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

İletişim alanında kitle iletişim araçlarının etkilerini ölçmeye yönelik araştırmalar bundan yaklaşık yüzyıl önce başlamıştır. Bu süreçte farklı araştırmacı ve kurumlar tarafından farklı metotlarla etki araştırmaları yapılmış ve araştırma sonuçları da farklı amaçlar için kullanılmıştır. İlk başta gerçekleştirilen etki araştırmaları siyasi haberlerin etkilerine odaklanılmışken zamanla şiddet ve ekonomi haberlerinin okur üzerindeki etkileri de araştırma konusu olmuştur. Kitle iletişim araçlarında politik, ekonomik ve şiddet haberlerinden sonra büyük bir öneme sahip olan magazin haberleri gerek gazetecilerin gerekse medya kuruluşlarının vazgeçilemez can simidi haline gelmiştir. Siyasi baskı, karı arttırma ve kolay olanı yakalama gibi nedenlerden dolayı magazin içerikli haber ve programlar yaygınlık kazanmaktadır. Bu çalışmada kitle iletişim araçlarında büyük bir yer tutan magazin haberlerinin, özellikle de magazin haberlerinde kadınların tüketim nesnesi olarak kullanılmasının okurların kadına olan bakış açısı ve değer yargısını değiştirip değiştirmediğini ölçmek amaçlanmıştır. Anket araştırması yöntemi ile gerçekleştirilen bu çalışmada, magazin haberlerinin okurların kadına olan bakış açısı ve değer yargısının değişmesinde orta düzeyde bir etkiye sahip olduğu otaya konulmuştur.

___

  • Ahıska, M. ve Yenal, Z. (2006). Aradığınız Kişiye Şu An Ulaşılamıyor: Türkiye’de Hayat Tarzı Temsilleri 1980-2005. İstanbul: Osmanlı Bankası Arşiv ve Araştırma Merkezi.
  • Arkonaç, S. A. (2005). Psikoloji: Zihin Süreçleri Bilimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Arkonaç, S. A. (2005). Sosyal Psikoloji. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Belge, M. (1983). Tarihten Güncelliğe. İstanbul: Alan Yayıncılık.
  • Belge, M. (2004). Tarihten Güncelliğe. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi Elkitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Şener ve Diğerleri. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Cereci, S. (1996). Televizyonun Sosyolojik Boyutu. İstanbul: Şule Yayınları.
  • Çaplı, B. (2002). Medya ve Etik. İstanbul: İmge Kitapevi.
  • Çıtak, Ş. Ö. (2007). 1980 Askeri Darbesinin Yazılı Magazin Basınındaki Yansıması ve Basının Magazinleşmesi. Afyon
  • Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Dağtaş, E. (2006). Türkiye’de Magazin Basını. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Duran, R. (2000). Apoletli Medya. İstanbul: Belge Yayınları.
  • Erdoğan, İ ve Alemdar, K. (1990). İletişim ve Toplum: Kitle İletişim Kuraları Tutucu ve Değişimci Yaklaşımlar. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Eren, E. (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Ergül, H. (2000). Televizyonda Haberin Magazinelleşmesi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Fiske, J. (2013). İletişim Çalışmalarına Giriş. S. İrvan (Çev). Ankara: Pharmakon Yayınevi.
  • Gans, H.J. (2005). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür.: İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Gültekin, M. (2017). Algı Yönetimi ve Manipülasyon: Kanmanın ve Kandırmanın Psikolojisi İstanbul: Pınar Yayınları.
  • Güngör, N. (2013). İletişim. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Gürbilek, N. (2001). Kötü Çocuk Türk. İstanbul: Metis Yayıncılık.
  • Hartley, E.L., ve C. Hart (1985). Tutumlar Kanaatler. Kitle Haberleşme Teorilerine Giriş İçinde (2005). Ünsal Oskay. İstanbul: Der Yayınları.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1982). İnsan ve İnsanlar. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Kıvanç, Ü. (2001). Kesin Ofsayt, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Kuyucu, M. (2015). Y Kuşağının Radyo Dinleme Doyumları Üzerine Bir Araştırma. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi. Yıl: 3, Sayı: 21, Aralık, 186-202.
  • Morgan, G. Campbell. (2011). The Crises of The Christ. London: Hodder and Stoughton Publishers.
  • Mutlu, E. (1998). İletişim Sözlüğü, Ankara: Ark Yayınları.
  • Neighbors, C ve L. F. Mbilinyi. (2010). NormativeMisperceptions Of AbuseAmongPerpetrators Of İntimate Partner Violence, ViolenceAgainstWomen. April Vol: 16.
  • Oktay, A. (1987). Toplumsal Değişme ve Basın. İstanbul: BFS Yayınları.
  • Oktay, A. (2002). Türkiye’de Popüler Kültür. İstanbul: Everest Yayınları.
  • Oskay, Ü. (2014). Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Oskay, Ü. (1993). Kitle İletişimin Kültürel İşlevleri. İstanbul: Der Yayınları.
  • Oskay, Ü. (1998). Haberin Magazinleşmesi. Atv. Siyaset Meydanı Programı. (8 Ocak 1998).
  • Özgen, M. (1999). Gazetecinin etik kimliği: İstanbul: İstanbul üniversitesi yayınları.
  • Özgen, M. (2004). Türkiye’de Basının Gelişimi ve Sorunları. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
  • Özodaşık, M. (2005). Yalnızlık. Konya: Tablet Basım Yayın.
  • Schlapp, H. (2000). Gazeteciliğe Giriş. Ankara: Konrad Adenauer Vakfı Yayınları.
  • Tekelioğlu, O. (1998). Boyalı Sınıf Savaşı. Milliyet Gazetesi Pazar Eki. 22 Kasım.
  • Tekinalp, Ş ve R, Uzun. (2013). İletişim Araştırmaları ve Kuramları. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Tokgöz, O. (1994). Temel Gazetecilik. Ankara: AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları. Türk Dili Kurumu, 2018.
  • Willimon, W.H. (2000). Your Message Here. Trusteeship, May/June, 21-24.
  • Yaşar, M. (2014). İstatistiğe Yönelik Tutum Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(2), 59-75.
  • Yüksel, A. (2001). Tarkan/Yıldız Olgusu. İstanbul: Çiviyazıları.