19316

YAŞAMSAL TEHLİKEYE MARUZ KALAN 78 OLGUNUN TARTIŞILMASI

AMAÇ: Yaralanma ile gelen olgulara adli rapordüzenlenmesi, hekimlerin yasal sorumluluklarındanbirisidir. Neticesi sebebiyle ağırlaştırılmışyaralanmalar Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 87.Maddenin 1. fıkrasında değerlendirilmiştir. Buçalışmada, Türk Ceza Kanunu’nda belirtilen kişininyaşamını tehlikeye sokan yaralanmalı olgularadüzenlenen adli raporların değerlendirilmesi vekarşılaşılan adli tıbbi sorunların vurgulanmasıamaçlanmıştır.GEREÇ VE YÖNTEM: 1 Ocak 2012 ve 31 Eylül2013 tarihleri arasında Adli Tıp ŞubeMüdürlüğümüzce düzenlenen adli raporlar geriyedödük olarak incelendi. Yaşansal tehlikesi bulunanolgular yaş, cins, yaralanma bölgesi ve oluş nedeniaçısından değerlendirildi.BULGULAR: Yaşamsal tehlikesi bulunan 12’sikadın (%15.38) ve 66’sı erkek (%46.15) toplam 78olgu değerlendirme kapsamına alındı. Olgu türleriincelendiğinde, öncelikli olarak delici kesici aletyaralanması 28 (%35.89), darp 22 (%28.20), trafikkazası 20 (%25.65), ateşli silah yaralanması 6(%7.69) ve 2 (%31.28) olgunun düşme olduğubelirlendi. Olguların 34 (%43.58) tanesinde başbölgesi yaralanması, 18 (%23.07) tanesinde göğüs,16 (%20.51)tanesinde batın ve 10 (%12.82) olgudaboyun ve ekstremite damarı yaralanması tespitedildi.SONUÇ: Doktorlar adli rapor düzenlerken AdliRapor Tanzim Rehberinde bulunan kriterlereuyması durumunda adli raporlarda yapılan hatalarınönemli derecede azaltacağı kanaatindeyiz.

Anahtar Kelimeler:

YAŞAMSAL, TEHLİKEYE, MARUZ

YAŞAMSAL TEHLİKEYE MARUZ KALAN 78 OLGUNUN TARTIŞILMASI

(31.28%) fall were found. Of the cases, 43.58% (34 patients) head injury, 23.7% (18 patients)chest, 20:51% (16 patients) abdominal trauma, and 12.82% (10 patients) neck and extremity vascular injuries were determined. CONCLUSION. We believe that if all doctors are met the criteria in Forensic Report Guidelines, the errors in forensic reports would be significantly reduction(31.28%) fall were found. Of the cases, 43.58% (34 patients) head injury, 23.7% (18 patients)chest, 20:51% (16 patients) abdominal trauma, and 12.82% (10 patients) neck and extremity vascular injuries were determined. CONCLUSION. We believe that if all doctors are met the criteria in Forensic Report Guidelines, the errors in forensic reports would be significantly reduction

Keywords:

YAŞAMSAL, TEHLİKEYE, MARUZ,

PDF

___

Polat O, İnanıcı MA, Aksoy ME. Adli Tıp Ders Kitabı, Nobel Tıp Kitabevleri. 1997;106-8.
Karasu M, Baransel Isır A, Aydın A, Dülger E. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli
Tıpanabilim Dalınca 1998-2005 Yılları Arasında Düzenlenen Adli Raporların Değerlendirilmesi.
Gaziantep Tıp Dergisi 2009;15(1):10-15.
Balcı Y, Güzel S, Çetin G. Yeni Türk Ceza Kanunu’nda tanımlanan yaralama suçlarının adli
tıp açısından değerlendirilmesi. In: Balcı Y, editör. Herkes için adli tıp cep kitabı. Eskişehir Eskişehir:
Osmangazi Üniversitesi Yayınları; 2008. s. 203-35.
www.atk.gov.tr/pdf/tckyaralama.pdf . (Haziran 2013 cetveli). 27.10.2013.
Toygar M, Şenol E, Can Ö. Burun Kemik Kırıklarının Adli Tıp Açısından Degerlendirilmesi.
Turkiye Klinikleri J. Forensic Med 2007;4:17-22.
Örsal M, Katkıcı U, Adli Raporlarda Hayati Tehlike. Türkiye klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi
;10(4):317-320.
Yavuz MF, Yavuz MS. Adli rapor standardizasyonu ve adli raporlarda görülen eksiklikler.
Türkiye Klinikleri J Surg Med Sci 2006;2(50):28-33.
Mutlu Kukul Güven F, Bütün C, Yücel Beyaztaş F, Eren ŞH, Korkmaz İ. Cumhuriyet
Üniversitesi Tıp Fakültesi Fastanesine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi. ADÜ Tıp Fakültesi
Dergisi 2009; 10 (3): 23 – 28.
Özen C. Kısa Adli Tıp Ders Kitabı, (3. Bası), İstanbul, İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Yayınları,
,1983.
Ceza Muhakemesi Manunu. Kanun Numarası : 5271. Kanun Kabul Tarihi: 04/12/2004.
Yayımlandığı Resmi Gazete Tarihi :17/12/2004.
www.ceza-bb.adalet.gov.tr/mevzuat/5271.htm . 27.10.2013.
Karbeyaz K, Gündüz T, Akkaya H, Balcı Y. 225 Göğüs Travmalı Olgunun Adli Tıbbi
Değerlendirilmesi Turkiye Klinikleri J Foren Med 2010;7(2):73-8.
Can M, Tırtıl L, Birincioğlu İ, Çerkezoğlu A, ve Keskin S. İstanbul Bağcılar’da Adli Ölüm
Olgularının Değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi: Van Tıp Dergisi: 2008; 15 (3):70-74.