Bu çalışma, senaryo ve yönetmenliğini Tolga Karaçelik’in üstlendiği 2015’te vizyona giren Sarmaşık filmini, güvenlik çalışmaları, zayıf/başarısız devlet ve rejim güvenliği çerçevesinde analiz etmeye yöneliktir. Siyaset biliminden erkeklik çalışmalarına, etnik araştırmalardan psikolojiye dek pek çok disiplinde incelenen filmin ve filmin ana karakteri haline bürünmüş olan geminin, işlev, meşruiyet ve dışlayıcılık nitelikleriyle imlenen bir zayıf devlet olarak ele alınabileceği ve film boyunca kaptan-mürettebat arasında süregelen ilişkinin de rejim güvenliği kavramlarıyla açıklanabileceği öne sürülmüştür. Bu bağlamda, gemi metaforu, gemi ve güven(siz)lik ilişkisi, zayıf/başarısız devlet ve rejim güvenliği alanındaki literatür incelenirken; filmin senaryosu, karakterleri ve diyaloglar zayıf/başarısız devlet ve rejim güvenliği kısır döngüsü çerçevesinde değerlendirilmiştir. Böylece filmlerin ya da genel anlamda kurgusal/sanatsal yapıtların uluslararası siyasette öngörülen “estetik dönüşüm”ün bir uzantısı olarak kavranmasındaki pedagojik ve açılımsal rollerin üzerinde durularak, Sarmaşık’ın, zayıf/başarısız devlet ve rejim güvenliği ilişkisini netleştirecek ve bu ilişkiye dair yeni kavramlar geliştirecek bir araç olarak kullanılabileceği ileri sürülmüştür.