R. Barthes için yazı “öncelikle biçimin ahlakı, yazarın kendi dilinin Doğa’sını yerleştirmeye karar verdiği toplumsal alanın seçimidir” ve bu seçim yazılan metnin kamusal iletişime, diyalog ve eleştiriye açık bir şekilde kurgulanmasıyla doğrudan bağlantılıdır. Bu açıdan yazar kendini ifade edebilme noktasında sorumlulukla kuşatılmış bir özgürlüğe sahiptir. Geleneksel ifade biçimleri yazar için yazma sürecini kolaylaştırır; ama iş kendi bireyselliğini ve sorumluluğunu vurgulamaya gelince devreye özgürlük girer: “Yazı işte bir özgürlükle bir anı arasındaki uzlaşmadır.” (Barthes, 1990, s. 22-23). Howard Becker sosyal bilimler alanında bu uzlaşının imkânlarını araştırmakta ve yazabilmenin önündeki yapısal engelleri C. Wright Mills’ten ödünç aldığı “toplum bilimsel düşün yeteneği”1 ile göstermek istemektedir.