İslamcılık, son zamanlarda Türkiye’de sıkça konuşulan ancak bir o kadar da belirsizliğini koruyan konulardan bir tanesidir. Gerek dünyada gerekse Türkiye’de İslamcılık üzerine görece geniş bir literatür oluşmasına rağmen İslamcılığın henüz tanımındaki kavramsal kaos, bu belirsizliği en iyi gösteren durumlardan bir tanesidir. İslamcılık meselesini ele almanın zorluğu, hem değişmez bir sabite olarak din olan İslam’la irtibatı hem de değişen ve üretilen ideoloji ile ilişkisinden kaynaklanmaktadır. Nitekim bu ikili yapı İslamcılık meselesi ile ilgili tartışmalarda kendini göstermekte; onu sadece rasyonel bir şekilde araştırma konusu yapanların çalışmaları, yüzeysel ve eksik kalmakta; onu daha çok değişmez, kutsal sabitelerle temellendirenlerin ise eleştirel bir bakışa ihtiyacı olmaktadır. Tüm bunlar, İslamcılık’la ilgili çalışmalara genel olarak ihtiyatlı yaklaşmayı da beraberinde getirmektedir.