Dtö Doha Müzakereleri ve Tarım Politikalarında Yeni Yönelimler

1994 tarihli Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) Tarım Anlaşması, geleneksel tarım politikalarında bir kırılma noktasıdır. Anlaşma ile tarım politikaları devlet müdahalesinden aşamalı olarak arındırılırmış, tarımsal üretim ve ticaret piyasa mekanizmasının yönlendirilmesine bırakılmıştır. 2001 yılında başlayan DTÖ Doha Müzakereleri tarım politikalarında başlamış bulunan serbestleşme sürecini çok daha ileriye taşıma çabası içerisindedir. Ancak 2007 yılında yaşanan “gıda krizi” dünya tarım politikaları için yeni bir dönüm noktası olmuş, doğal olarak da politika oluşumunda öncelikler değişmiştir. II. Dünya Savaşı sonrasında tarım politikalarına damgasını vuran “gıda güvencesi” önceliği, ülkeler için yeniden stratejik bir hedef haline gelmiştir. Doha Tarım Müzakerelerinin tüm ülkelerce kabul edilebilir bir sonuca henüz ulaşamamasının nedeni, ülkeler arasındaki çıkar çatışmaları kadar tarım politikalarını belirleyen sosyo-ekonomik koşullarda meydana gelen değişikliklerdir. “Yeni yönelimler” dediğimiz köklü değişim ve bu değişimi gerektiren koşullar bu çalışmanın ilgi alanını oluşturmaktadır. Tarım politikalarında “yeni yönelimlerin” ülke düzeyinde yansımaları ise, “Türkiye Tarım Politikalarında Değişim” başlığı altında irdelenecektir.

Anahtar Kelimeler:

: DTÖ, Tarım Politikaları, DOHA, Gıda Krizi, Uruguay Görüşmeleri

Wto Doha Negotiations and New Orientations in Agricultural Policies

In 1994, the World Trade Organization’ agriculture agreement was a breaking point in the traditional agricultural policies. With the agreement, agricultural policies incrementally were purified from government intervention, agricultural production and trade were left to guide by market mechanism. 2001 WTO Doha negotiations attempted to move forward liberalization process in agricultural policies. However, the drought triggered a food crisis in 2007 was a new turning point for global agricultural policies, changed priority in the formation of policies. After the world war П, food security priority became a strategic target again. Radical changes of new orientations observed in agricultural policies in the new century constitute interest in this study. A reflection of new orientations in agricultural policies at country level are examined under “changes in Turkey’s agriculture policies”.

Keywords:

WTO, Agricultural Policies, DOHA, Food Crisis, Uruguay Round,

PDF

___

BARACUHY, Braz (2011), “Rising Powers, Reforming Challenges: Negotiating Agriculture in the WTO Doha Round from a Brazilian Perspective”, University of Cambridge, CRP Working Paper Series No.1.
BIANCHI, Daniele (2011), “La PAC à l’horizon 2020”, Questions d’Europe, no 209.
BERTHELOT, Jacques (2001), L’agriculture, talon d’Achille de la mondialisation, L’Harmattan, Paris.
BLANCHET, Jacques (1997), La Révolution agricole américaine, Economica, Paris.
BOUSSARD, Jean-Marc (1998), “L’agriculture et la prochaine négociation de la l’OMC”, Revue politique et parlementaire, Ocak-Şubat.
BRÉHON, Nicolas-Jean (2011), “La PAC en quête de légitimité”, Questions d’Eu, no 209.
DANAU, Alex-Van Der STEEN, Daniel-POZNANSKI, Marek (1999), L’Organisation Mondiale du Commerce et l’Agriculture, C.S.A., Brüksel.
De LAUWE, J. Chombart (1939), Interventions des Pouvoirs Publics sur le Marché et la Production Agricoles, Société des Nations, Doc. No:6, Genève.
ERTUĞRUL, Cemil (2004), Tarımda Küreselleşme, Odak Yayın, Ankara.
İMİR, Mustafa (2008), “DTÖ Tarım Müzakereleri, Türkiye’nin Tutumu ve Müzakere Sonuçlarının Türk Tarımına Olası Etkilerinin Nitel Bir Değerlendirmesi”, DTÖ Doha Turu Çok Taraflı Ticaret Müzakereleri ve Türkiye, TEPAV Yayınları No:39, Editörler Dr. M. Sait AKMAN ve Şahin YAMAN.
KIYMAZ, Taylan (2014), “Dünya Gıda Krizi Sonrası Dönemde Tarımsal Ürünlerin Rekabet Durumu: Türkiye Örneği”, Ekonomik Yaklaşım, Ankara.
GAZZO, Yves (1984), La Politique Agricole des Etats-Unis, Economica, Paris.
REVEL, A.-RIBOUD, C. (1981), Les Etats-Unis et La Stratégie Alimentaire Mondiale, Calmann-Lévy, Paris.
ŞAHİNÖZ, Ahmet (2011), Tarım Ekonomi ve Politikaları, Turhan Kitabevi, Ankara.
FAO (2013), Trends and impacts of foreign investment in developing country agriculture: Evidence from case studies, Roma.
INSEE (2010), Le poids des aides directes dans le revenu agricole, Paris.
OECD (2001), Agricultural policies in emerging and transition economies 2000, Paris.
OECD (2011), Tarım Raporu, Paris.
T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (2015), Tarımsal Veriler, Ankara.
T.C. Kalkınma Bakanlığı (2015), Tarım ve Gıda Alanında Temel Göstergeler, Ankara.
TÜİK (2012), Tarım İstatistikleri, Ankara.
TÜİK (2015), İşgücü İstatistikleri, Ankara.
TH WORLD BANK (2016), World Development Indicators, DATABANK.
WTO (2016), Groups in the agriculture negotiations.
WTO (2005-2006), Annual Report 2004-2005.