GEÇ DÖNEM STOACILARININ ETİK ANLAYIŞI İLE KANT’IN DEONTOLOJİSİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Stoa Felsefesi Helenistik dönem felsefesinin Epikurosçuluk ve Septisizm ile birlikte üç okulundan birisidir. Stoacılar felsefeyi fizik, metafizik ve etik olmak üzere kategorilere ayırmış ve bilhassa etik anlayışları ile ön plana çıkmışlardır. Devraldıkları etik anlamındaki bilgi birikimini teoriden pratiğe dökmüşler ve günlük hayata dair uygulamalar ve öğretiler çerçevesinde fikir beyan etmişlerdir. Immanuel Kant Aydınlanma dönemi filozofudur ve kendisinden sonraki felsefi düşünceyi büyük ölçüde etkilemiş olmasıyla ayrıca kayda değerdir. Felsefenin neredeyse her alanıyla ilgilenmiş ve özgün eserler vermiştir. Çalışmamız itibariyle, onun ahlak felsefesi ayrıca önemlidir. Çünkü, bu çalışmada, Stoalı filozofların etik anlayışları ile Kant’ın ahlak felsefesini ödev ve özgürlük temelinde karşılaştırarak aralarındaki benzerlik ve farklılıkları ortaya koymaya çalışacağız.
Anahtar Kelimeler:

Stoacılar, Immanuel Kant, Etik

THE COMPARISON OF THE ETHICS OF LATE STOICS AND KANTIAN DEONTOLOGY

Stoic Philosophy is one of the three schools of the Hellenistic period philosophy, together with Epicureanism and Scepticism. Stoics distinguish the philosophy as physics, metaphysics and ethics, and has come to the forefront with their ethical notions. They practiced the knowledge of ethics they inherited in theoretical terms and expressed their opinions in the context of practices and teachings on daily life. Immanuel Kant is a philosopher of the Enlightenment period, and is also worth noting as he greatly influenced his subsequent philosophical thinking. He was interested in almost every field of philosophy and wrote original works. Regarding our study, his moral philosophy is also important. Because, in this study, we will try to show the similarities and differences between the ethics of Stoic philosophers and the moral philosophy of Kant on the basis of duties and freedom. Therefore, it could be argued that Kant was influenced by the Stoic moral philosophy significantly. 

___

  • Arslan, A. (2012). Felsefeye Giriş. Ankara: Liberte Yayınları.
  • Cevizci, A. (2011). Felsefe Tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Çilingir, L. (2015). Kant'ta Mutluluk - Ahlaklılık İlişkisi. In A. E. Bayram Ali Çetinkaya (Ed.), Doğu'dan Batı'ya Düşüncenin Serüveni: Yeniçağ Düşüncesi (Vol. 3, pp. 345-368). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Elmalı, O. (2015). Helenistik Felsefe ve Roma Felsefesi / Ahlak Felsefesi: Stoacılık. In C. T. Bayram Ali Çetinkaya (Ed.), Doğu'dan Batı'ya Düşüncenin Serüveni: Antikçağ Yunan & Ortaçağ Felsefesi (Vol. 2, pp. 333-355). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Epictetus. (2014). Discourses, Fragments, Handbook. (R. Hard, Trans.) Oxford: Oxford University Press.
  • Günenç, M. (2015). Kant ve Alman Aydınlanması. In A. E. Bayram Ali Çetinkaya (Ed.), Doğu'dan Batı'ya Düşüncenin Serüveni: Yeniçağ Düşüncesi (Vol. 3, pp. 325-344). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Günenç, M. (2015). Kant ve Alman İdealizmi. In A. E. Bayram Ali Çetinkaya (Ed.), Doğu'dan Batı'ya Düşüncenin Serüveni (Vol. 3, pp. 369-390). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Önal, Mehmet. (2007). Felsefe Ansiklopedisi, Cilt 5. (Ed. Cevizci, Ahmet). Anakara: Ebabil Yayınları.
  • Önal, M. (2012). Kötülük Problemine Epiktetos'un Mutluluk Öğretisiyle Bakmak. Felsefe Dünyası(56), 126-146.
  • Önal, Mehmet. (2015). Epiktetos’un Mutluluk Öğretisi: Nasıl Mutlu Olabilirim?. Malatya: Bilsam Yayınları.
  • Seneca. (2008). Dialogues and Essays. (J. Davie, Trans.) Oxford: Oxford University Press.
  • Sharples, R. W. (2003). Stoics, Epicureans and Sceptics: An Introduction to Hellenistic Philosophy. Routledge Publishing.
  • Weber, A. (1998). Felsefe Tarihi. (H. V. Eralp, Trans.) İstanbul: Sosyal Yayınları.