HALKLA İLİŞKİLER 2.0: ARAÇLAR VE UYGULAMA ALANLARI

Kısaca örgütlerin ya da kişilerin hedef kitleleri ve sosyal paydaşları ile olan iletişim süreçleri olarak tanımlanan halkla ilişkiler, web 2.0 teknolojisinin hayatımıza girmesiyle farklı bir boyut kazanmıştır. Bu doğrultuda örgütlerin hedef kitle ve sosyal paydaşlarıyla iletişim süreçleri dönüşüme uğramış, bu teknoloji ile örgütler karşı tarafın düşüncelerini dinleme olanağına sahip olmuşlardır. Web 2.0 teknolojisinin halkla ilişkiler amaçlı kullanılması ile halkla ilişkiler 2.0’ın farklı uygulama alanları ortaya çıkmıştır. Şirketler günümüzde sanal ortamda itibarlarını yönetmek için online (çevrimiçi) itibar yönetimi yapmalıdırlar. Yine sanal ortamda hedef kitle ve paydaşları ile iletişim kurmak için kurumsal web siteleri tasarlamalı, e-postalarını iletmeli, online basın bültenleri yazmalı, sosyal medya hesaplarını yönetmeli ve kurumsal bloglarını oluşturmalıdırlar. Halkla ilişkiler araçları olarak nitelendirilen bu araçlar şirketlerin sanal ortamda var olmaları için gereken araçlardır. Örgütlerin sanal ortamda krizleri yönetmek için de dikkat etmeleri gereken unsurlar bulunmaktadır, bu doğrultuda internet örgütler için hem avantaj hem de dezavantajlara sahip olan bir teknolojidir. Çalışma kapsamında kurumların hem online itibar yönetimi hem de online kriz iletişimi sürecinde, sanal ortamı sürekli olarak izleme ve gözlem yapmaları gerektiği sonucuna varılmıştır. Tüm bu iletişim faaliyetleri kurumsal kimlik özellikleri ile tasarlanmalı ve bu süreç internetin anlık bilgi paylaşımı özelliği göz önünde bulundurularak gerçekleştirilmelidir. Yine sosyal medyada yer alan olumlu / olumsuz içeriklerin de halkla ilişkiler 2.0 uzmanları tarafından takip edilmesi ve sosyal medyada anlık etkileşimin sağlanması gerekmektedir. Sonuç olarak günümüz teknoloji çağında halkla ilişkiler 2.0 kavramı, halkla ilişkiler 2.0 araçları ve uygulama alanları örgütlerin yönetmek zorunda oldukları bir uzmanlık alanıdır. Gelecekte halkla ilişkiler 2.0’ın daha da önem kazanacağı düşünüldüğünde günümüzde bu alana yatırım yapmanın stratejik bir adım olacağı aşikardır.

Anahtar Kelimeler:

Halkla İlişkiler 2.0, Online İtibar Yönetimi, Online Kriz İletişimi

PDF

___

AKINCI VURAL, Beril ve BAT, Mikail (2010) “Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma”, Journal of Yaşar University, 20 (5), s.3348-3382.
ARONSON, Merry, SPETNER, Don ve AMES, Carol (2007) The Public Relations Writer’s Handbook: The Digital Age. 2nd Edition, San Francisco, Josey-Bass.
ASLAN, Bora (2007). Web 2.0 Teknikleri ve Uygulamaları. 12. Türkiye’de İnternet Konferansı, Ankara.
ASNA, Alaeddin (1998). Public Relations Temel Bilgiler. 2. Basım İstanbul: Der Yayınları.
AŞMAN ALİKILIÇ, Özlem ve ONAT, Ferah “Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Kurumsal Bloglar”, Journal of Yaşar University, 8 (2), s. 899-927.
AŞMAN ALİKILIÇ, Özlem (2011). Halkla İlişkiler 2.0. Ankara, Efil Yayınevi.
BALTA PELTEKOĞLU, Filiz (2007). Halkla İlişkiler Nedir?, 5. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
BREAKENRIDGE, Deirdre (2012). Social Media and Public Relations. New Jersey, Pearson.
BUTTERICK, Keith (2011). Introducing Public Relations Theory and Practice. London, Sage Publications
.
CAKIM, Idıl (2007 “Digital Public Relations: Online Reputation Management”, (Editör: Sandra Duhé) New Media and Public Relations. New York, Peter Lang, s.135-144.
CONSTANTINIDES, Efthymios ve FOUNTAIN, J. Stefan (2007) “Web 2.0: Conceptual Foundations and Marketing Issues”, Journal of Direct Data and Digital Marketing Practice. 9 (3), s.231-244.
COOMBS, W Timothy, HOLLADAY, Sherry J (2010). PR Strategy and Application. United Kingdom, Wiley Blackwell.
ÇINARLI, İnci (2013). Stratejik İletişim Yönetimi. 2. Baskı, İstanbul, Beta Yayınları.
ÇINARLI, İnci (2016). Kriz İletişimi. İstanbul, Beta Yayınları.
DIJKMANS, Corne, KERKHOF, Peter ve BEUKEBOOM, Camiel (2015). “A Stage to Engage: Social Media Use and Corporate Reputation”, Tourism Management. 47, s. 58-67.
ER, Gamze (2008). Sanal Ortamda İtibar Yönetimi. İstanbul, Cinius Yayınları.
FOMBRUN, Charles (1996) Reputation: Realizing Value from the Corporate Image. Boston, Harvard Business School Press.
FREITAG, Alan R ve STOKES, Ashli Quesinberry (2009) Global Public Relations Spanning Borders, Spanning Cultures. Oxon, Routledge.
GÜZELCİK URAL, Ebru (2006). Stratejik Halkla İlişkiler Uygulamaları. İstanbul: Birsen Yayınları.
HOLTZ, Shel (1999) Public Relations on the Net. New York, Amacom.
JONES, Brian, TEMPERLEY, John ve LIMA Anderson (2009). “Corporate Reputation in the Era of Web: the Case of Primark”, Journal of Marketing Management. 25, s.927-939.
KARABULUT, Nejla (2009). Yeni Medya Teknolojileri ve Halkla İlişkiler. İstanbul, Beykoz Lojistik Meslek Yüksekokulu Yayınları.
KARSAK, Banu (2016). Kurumsal İletişim, İstanbul, Beta Yayınları.
LEVINE, Michael (2004). Halkla İlişkiler Bir Gerilla Savaşı. İstanbul, Rota Yayınları.
MACKEY, Steve (2009). “Public Relations Theory”, (Editörler: Jane Johnston ve Clara Zawawi), Public Relations Theory and Practice, 3. Basım, Avusturalya: Allen & Unwin, s. 47-77.
MAYFIELD, Antony (2008). What is Social Media? ICrossing http://www.icrossing.com/uk/sites/default/files_uk/insight_pdf_files/What%20is%20Social%20Media_iCrossing_ebook.pdf erişim tarihi: 15.08.2016
ONAT, Ferah (2014). Dijital Çağda Halkla İlişkiler Yazarlığı, Ankara, Nobel Yayınları.
O’REILLY, Tim (2007). “What is Web 2.0: Design Patterns and Business Models for the Next Generation of Software”. Communications & Strategies. No: 65 s. 17-37.
ÖZÜDOĞRU, Fatih (2014). “Bir Web 2.0 Uygulaması Olarak Bloglar: Blogların Dinamikleri ve Blog Alemi”, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, Vol 4, Issue 1, s. 36-50.
PELENK ÖZEL, Aybike ve YILMAZ SERT, Nuray (2015). Dijital Halkla İlişkiler Kavram ve Araçları. İstanbul, Derin Yayınları.
PRENTICE, Sara ve HUFFMAN, Ethan (2008). “Social Media’s New Role in Emergency Management” Idaho National Laboratory.
SAYIMER, İdil (2012). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler. 2. Basım, İstanbul, Beta Yayınları.
SOLIS, Brian ve BREAKENRIDGE, Deirdre (2009) Putting the Public Back in Public Relations. New Jersey, FT Press.
STEYN, Benita (2011). “Değişen İş ve Halkla İlişkiler Paradigmaları”, (Editör: Çiğdem Karakaya Şatır), Halkla İlişkilerden Stratejik Halkla İlişkilere, Ankara: Nobel Yayıncılık, s. 1-36.
TENCH, Ralph ve YEOMANS, Liz (2006). “What Next? Future Issues for Public Relations” (Editörler: Ralph Tench ve Liz Yeomans). Exploring Public Relations. England, Pearson.
TEN DOLLE, Robbin (2014). “Online Reputation Management”, 4 th IBA Bachelor Thesis Conference, Netherlands, s.1-11.
WILCOX, Dennis ve CAMERON, Glen (2006). Public Relations Strategies and Tactics. 8. Basım, Boston, Pearson.