Empatik Eğilim ve İletişim Becerisi İlişkisi: Karabük Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama

Bu çalışmada bireylerin sahip oldukları iletişim becerileri ve empatik eğilim düzeyleri arasındaki ilişki incelenmekte olup çalışmanın evrenini Karabük Üniversitesi İşletme Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümü öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı, bireylerin sahip oldukları iletişim becerileri ve empatik eğilimleri arasındaki ilişkiyi açıklamak ve katılımcıların cinsiyeti, aldıkları halkla ilişkiler eğitimi, ebeveynlerinin eğitim durumu gibi faktörlerin bu değişkenler üzerinde anlamlı bir farklılık yaratıp yaratmadığını belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda Karabük Üniversitesi İşletme Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümünün 231 öğrencisinden anket yöntemi ile veriler elde edilmiştir. Hipotezler Pearson korelasyon testi, regresyon analizi, t-testi ve ANOVA analizi ile test edilmiştir. Çalışmanın sonucunda empatik eğilim ile iletişim becerileri arasında orta düzeyde, pozitif yönlü, anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca empatik eğilimin iletişim becerilerini anlamlı şekilde yordadığı tespit edilmiştir. Anne-baba eğitim durumu ile empatik eğilim arasında ve anne eğitim durumu ile iletişim becerileri arasında anlamlı bir farklılık bulunamamış, yalnızca baba eğitim durumu ile iletişim becerileri arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Halkla ilişkiler eğitimi sınıf düzeyi ile empatik eğilim arasında da anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüş, ancak halkla ilişkiler eğitimi sınıf düzeyi ile iletişim becerileri arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Anlamlı farklılığın 1. sınıflar ile üst sınıflar arasında bulunduğu, 2. sınıftan itibaren gruplar arasında anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir. 1 sınıftan sonra 2. ve 3. sınıflarda yükselen ortalamanın 4. sınıfta düştüğü ancak anlamlı bir farklılık oluşturmadığı görülmüştür. Son olarak kadınların empatik eğilimleri ile iletişim becerileri arasında da anlamlı bir farklılık görülürken, kadınların empatik eğilimlerinin ve iletişim becerilerinin erkeklerden anlamlı bir şekilde yüksek olduğu tespit edilmiştir.

The Relationship Between Empathic Tendency and Communication Skills: An Investigation on Undergraduates at Karabuk University Department of Public Relations and Publicity

This study discussed the relationship between the communication skills of individuals and their empathic tendency levels, and the population of this study consisted of the undergraduates of Karabuk University Faculty of Business, Department of Public Relations and Publicity. One of the aims of the study is to explain the relationship between the communication skills and empathic tendencies of individuals. The other aim is to determine whether factors such as gender, public relations education and the educational status of parents make a significant difference in these variables. Data were obtained from 231 undergraduates by survey method. Hypotheses were tested with Pearson correlation test, regression analysis, t-test, and ANOVA analysis. In conclusion of the study, a moderate, positive, and significant relationship was found between empathic tendency and communication skills. Also, it was found that empathic tendency significantly predicted communication skills. Between the education level of the parents and empathic tendency, and between the education level of the mother and communication skills wasn’t found significant difference but a significant difference was found only between the education level of the father and communication skills. It was observed that there wasn’t a significant difference between public relations education grade level and empathic tendency, but a significant difference was determined between public relations education grade level and communication skills. Finally, while there was a significant difference between the empathic tendencies and communication skills of females, it was determined that females’ empathic tendencies and communication skills were significantly higher than males.

___

  • Akman, T. K. (2011). Genel İletişim (1. ed.). İzmir: İlya İzmir Yayınevi.
  • Bach, M. F. (1983). Empathic Understanding: A Review of The Concept And Some Theoretical Considerations. J Am Psychoanal Assoc, 31, 101-126. doi:doi: 10.1177/000306518303100104.
  • Borke, H. (1973). The Development of Empathy in Chinese and American Children between Three and Six Years of Age: A Cross-Culture Study. Developmental Psychology, 9(1), 102-108.
  • Buluş, M., Atan, A., & Erten Sarıkaya, H. (2017). Etkili İletişim Becerileri: Bir Kavramsal Çerçeve Önerisi ve Ölçek. International Online Journal of Educational Sciences, 9(2), 575-590.
  • Chandler, M. J. (1973). Egocentrism and Antisocial Behavior:The Assessment and Training of Social Perspective-Taking Skills. Developmental Psychology, 9(3), 326-332.
  • Cüceloğlu, D. (1993). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çankaya, Z. C. (2015). Kişilerarası İlişkiler ve İletişimde Dinleme. In A. Kaya (Ed.), Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim (pp. 94-107). Ankara: Pegem Akademi.
  • Çetinkaya, B. (2015). Kişilerarası İlişkiler ve İletişimde Kendini Açma. In A. Kaya, F. Yüksel Şahin, D. M. Siyez, Z. Cihangir Çankaya, N. Acun Kapıkıran, B. Çetinkaya, . . . İ. Erdem, & A. Kaya (Ed.), Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim (pp. 136-155). Ankara: Pegem Akademi.
  • Doğan, B., & Eser, M. (2013, Aralık). Üniversite Öğrencilerinin Stresle Başa Çıkma Yöntemleri: Nazilli MYO Örneği. Electronic Journal of Vocational Colleges, 29-39.
  • Dökmen, Ü. (1988). Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1), 155-190. doi:https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000999
  • Dökmen, Ü. (2021). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Durak Batıgün, A., & Atay Kayış, A. (2014). Üniversite Öğrencilerinde Stres Faktörleri: Kişilerarası İlişki Tarzları ve Problem Çözme Becerileri Açısından Bir Değerlendirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 69-80.
  • Dymond, R. F. (1949). A scale for the measurement of empathic ability. Journal of Consulting Psychologhy, 13(2), 127-133. doi:10.1037/h0061728
  • Dzhanuzakov, K., Türkçapar , Ü., Yasul, Y., & Çakar , A. (2020). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerisi Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 292-301.
  • Eğinli, A. T. (2013). Bir Bakışta İletişim. In Y. Aktaş, D. Aydoğan, K. Kılıç, E. Kılıç Aslan, Ö. Okat Özdem, S. Özsavaş, A. Temel Eğinli, Y. Aktaş, & K. Kılıç (Eds.), Bşr Bakışta İletişim (pp. 125-154). Edirne: Paradigma Akademi Yayınları.
  • Erdoğan, İ. (2011). İletişimi Anlamak (Geliştirilmiş 4. Baskı ed.). Ankara: Erk Yayınları.
  • Erdoğan, İ., & Alemdar, K. (2010). Öteki Kuram Kitle İletişim Kuram ve Araştırmalarının Tarihsel ve Eleştirel bir Değerlendirmesi (Yenilenmiş 3. Baskı ed.). Ankara: Erk Yayınları.
  • Erigüç, G., Şener, T., & Eriş, H. (2013). İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi: Bir Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16(1), 45-65.
  • Eroğlu, E. (1996). İletişim Sürecinde Medya-Mesaj-Yöntem İlişkisi ve Geleneksel Eğitimden Uzaktan Öğretim Sistemlerine Geçiş Süreci. Kurgu Dergisi(14), 275-294.
  • Eroğlu, E. (2013). Etkili İletişim ve Doğru Anlamak. In E. Eroğlu, M. Ataizi, N. A. Yüksel, A. H. Yüksel, E. Eroğlu, & A. H. Yüksel (Eds.), Etkili İletişim Teknikleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Feshbach, N. D. (1975). Empathy in Children: Some Theoretical and Empirical Considerations. The Counseling Psychologist, 5(2), 25-30.
  • Fiske, J. (2019). İletişim Çalışmalarına Giriş (6. ed.). (S. İrvan, Trans.) Ankara: Pharmakon Yayınevi.
  • Gamsızkan, Z., & Cangür, Ş. (2019). Tıp Fakültesi 3. Sınıf Öğrencilerinin Empatik Eğilim ve İletişim Becerilerinin Belirlenmesi. Jour Turk Fam Phy, 10(2), 89-97.
  • Gölönü, S., & Karcı, Y. (2010). İletişim meslek lisesi öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerinin incelenmesi (Ankara il örneği). İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(31), 123-140.
  • Güngör, N. (2013). İletişime Giriş (2. ed.). Ankaraa: Siyasal Kitabevi.
  • Günönü Kurt, S., & Sarıtaş, E. (2019). Sınıf Öğretmeni Adaylarının İletişim Becerileri ile Empatik Eğilim Düzeyleri Arasındaki İlişki. Turkish Studies Educational Sciences, 14(6), 3147-3168. doi:http://dx.doi.org/10.29228/TurkishStudies.29155
  • Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara : Seçkin Yayınları.
  • Hartley, P. (2014). Kişilerarası İletişim (2. ed.). (Ü. Doğanay, M. Aktaş Yamanoğlu, B. Şimşek, P. Özdemir, H. Karaaslan Şanlı, & İ. Özdemir Taştan, Trans.) Ankara: İmge Kitabevi.
  • Heyes, C. (2018). Empathy Is Not In Our Genes. (V. Brown, Ed.) Neuroscience and. doi:10.1016/j.neubiorev.2018.11.001 Hoffman, M. L. (2000). Empathy and moral development: Implications for caring and justice. Cambridge University Press.
  • Hogan, R. (1969). Development of an Empathy Scale. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 33(3), 307-316. doi:https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/h0027580
  • Hoy, E. A. (1975). Measurement of Egocentrism in Children's Communication. Developmental Psychology, 11(3), 392.
  • Ianotti, R. J. (1975). The Nature and Measurement of Empathy in Children. The Counseling Psychologist, 5(2), 21-25.
  • İrak, H., Taşcıoğlu, R., Dal, M., & Tunç , Y. (2017). Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri: Iğdır Üniversitesi Örneği. Atatürk İletişim Dergisi(14), 187-202.
  • Işık, M. (2011). Sizinle İletişebilir miyiz? (7. ed.). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Kadakal, A., & Alver, B. (2017). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. International Journal Of Eurasian Education And Culture, 2(2), 1-20.
  • Karaca, A., Açıkgöz, F., & Akkuş, D. (2013). Eğitim ile Empatik Beceri ve Empatik Eğilim. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(3), 118-122.
  • Karaman, N. N., Tatlı, S., & Yavuzekinci, M. (2017). İletişim Derslerinin Empatik Eğilim ve Prososyal Davranışlar Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 91-104.
  • Korkut, F. (1996). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
  • Korkut, F. (2005). Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(28), 143-149.
  • Krauss, R. M., & Glucksberg, S. (1969). The Development of Communication: Competence as a Function of Age. Society for Research in Child Development, 40(1), 255-266.
  • Luhmann, N. (1992). What is Communication. Communication Theory, 2(3), 251-259.
  • Maratsos, M. P. (1973). Nonegocentric Communication Abilities in Preschool Children. Wiley on behalf of the Society for Research in Child Development, 44(3), 697-700.
  • McDonald, N. M., & Messinger, D. S. (2011). The Development of Empathy: How, When, and Why. In A. Acerbi, J. A. Lombo, & J. J.Sanguineti (Eds), Free will, Emotions, and Moral Actions: Philosophy and Neuroscience in Dialogue. IF-Press. USA.
  • Mehrabian, A., & Epstein, N. (1972). A measure of emotional empathy. Journal of Personality, 40(4), 525-543.
  • Moore, B. S. (1990). The Origins and Development of Empathy. Motivation and Emotion, 14(2), 75-80.
  • Murphy, M. A. (1991). No More "What Is Communication". Communication research, 18(6), 825-833.
  • Mutlu, E. (1998). İletişim Sözlüğü (3 ed.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Mutlu, T. O., Şentürk, H., & Zorba, E. (2014). Üniversite Öğrencisi Tenisçilerde Empatik Eğilim ve İletişim Becerisi. International Journal of Science Culture and Sport(1), 129-137. doi:https://doi.org/10.14486/IJSCS85
  • Nunnaly, J. C., & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric Theory. New York: McGraw-Hill.
  • Özer Baltacı, H. (2016). İletişim Becerileri ve Empatik Eğilim Arasındaki İlişkinin X ve Y Kuşaklarına Göre Farklılıklarının İncelenmesi ve Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi. doi:https://doi.org/10.21076/vizyoner.780426
  • Rogers, C. (1983). Empatik Olmak, Değeri Anlaşılmamış Bir Varoluş Şeklidir. (Ç. A. Akkoyun, Ed.) Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16(1), 103-124.
  • Rotenberg, M. (1974). Conceptual and Methodological Notes on Affective and Cognitive Role Taking (Sympathy and Empathy): An Illustrative Experiment with Delinquent and Nondelinquent Boys. The Journal of Genetic Psychology:Research and Theory on Human Development, 125(1), 177-185. doi:10.1080/00221325.1974.10533205
  • Sever, S. (1998). Dil ve İletişim (Etkili Yazılı ve Sözlü Anlatım). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 31(1), 51-66.
  • Sezer, N. (2010). Etkili İletişim Kavramı ve Süreci. In N. Sezer, & S. E. Karadoğan Doruk, Etkili İletişim Becerileri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Sezer, N. (2010). Fonetik ve Diksiyon. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi.
  • Shantz, C. U. (1975). Empathy in Relation to Social Cognitive Development. The Counseling Psychologist, 5(2), 18-21. doi:10.1177/001100007500500205
  • Şahin, F. Y. (2015). İletişim Becerilerine Genel Bir Bakış. In A. Kaya (Ed.), Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim (pp. 32-55). Ankara: Pegem Akademi.
  • Tarhan, N. (2020). Toplum Psikolojisi ve Empati Sosyal Şizofreniden Toplumsal Empatiye. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Tokgöz, O. (2015). İletişim Kuramlarına Anlam Vermek - Başlangıcından Günümüze Anglo-Amerikan İletişim Kuramı (1. ed.). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Tutuk, A., Al, D., & Doğan, S. (2002). Hemşirelik Öğrencilerinin İletişim Becerisi ve Empati Düzeylerinin Belirlenmesi. C. Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6(2), 36-41.
  • Williams, R. (2018). Anahtar Sözcükler (8. ed.). (S. Kılıç, Trans.) İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Yatkın, A., & Yatkın, Ü. N. (2020). Halkla İlişkiler ve İletişim (7. ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Yaycı, L. (2018). Üniversite Öğrencilerinde Empatik Eğilim ve Etkileşim Kaygısı Arasındaki İlişki. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 10(18), 221-238.
  • Yetişen, A. (2018). Üniversite Öğrencilerinde empatik Eğilim Düzeyi ile Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Klinik Psikoloji Anabilim Dalı.
  • Yılmaz, B. (2003). Toplumsal İletişim ve Kütüphane. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 20(2), 11-29.
  • Yüksel, A. (2015). Empati:Tanım, Kapsam, Oluşum ve Gelişim. In Y. Kabapınar, Empatiyle Gelişmek Empatiyi Geliştirmek: Çocuk ve Empati. Ankara: Pegem Akademi.
  • Zıllıoğlu, M. (1993). İletişim . In M. Zıllıoğlu, A. H. Yüksel, & H. Gürgen (Ed.), İletişim Bilgisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • Zıllıoğlu, M. (2010). İletişim Nedir? (4. ed.). İstanbul: Cem Yayınevi.