Bayram TAY, Şefika KURNAZ, Mehmet TAŞDEMİR

Sosyal Bilgiler Öğretimi Kapsamında İlköğretim Öğrencilerinde Nedensellik Kavramının Gelişimi

Bu çalışma, sosyal bilgiler öğretimi kapsamında ilköğretim 4., 5., 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin nedensellik kavramına göre bilgi ve beceriler (sosyo-çevre çevre) bahis türü değişmiş diye değiştirilmişlerdir. Çalışmada “betimleyici araştırma” analitik yöntemle elde edilir. Sınırlandırılmış evreniğim bu akım, nicel metodemin örneklemini 465 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada şu sonuçlara ulaşılmıştır: Çocuklarda nedensellik kavramına sahip olmak başarı skorları ile sınıf seviyeleri ve sosyo-ekonomi anlamlıdır

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Bilgiler, Nedensellik, İlköğretim Öğrencileri

The Development of Causality Concept of Primary School Students in the Instruction of Social Studies

The purpose of the study is to identify the causality concepts of 4th., 5th., 6th. and 7th. grade primary school students’ competence and knowledge levels and if there were any significant differences according to the classroom and school (socia-economic surroundings) of the students. In this study descriptive research method was used and the data was collected by quantitatively. Following results were obtained in this research. 1. The difference between the total scores of students and classroom level in causality (F(3-461)=15,707, p<.01). 2. There is a significant difference between total accomplishment according to the social-economic levels of the students (t(463)=17,101, p<.01).

Keywords:

Social Studies, Causality, Primary School Students,

PDF

___

Akarsu, B. (1998). Felsefe Terimleri Sözlü"ü. stanbul: nkOlâp YayOnlarO.
Akdeniz, A. R. (2005). Problem Çözme, Bilimsel Süreç ve Proje Yönteminin Fen Eitiminde KullanOmO. Fen ve Teknoloji Ö"retimi. Çepni, S. (Ed.). Ankara: Pegem A YayOncOlOk, ss. 93–114.
ArOca, H. (1998). :statistik “Yöntemler ve Uygulamalar”. Ankara: Meteksan A.S.
Aristotales, (1989). Orgonon IV. :kinci Analitikler. Çeviren: H. R. Atademir. stanbul: Meb YayOnlarO.
Arslan, A. (Gürsel) ve Tertemiz, N. (2004). lköretimde Bilimsel Süreç Becerilerinin GeliPtirilmesi. Türk E"itim Bilimleri Dergisi, 2 (4), 479–492.
Ayas, A. P., Çepni, S., Johnson, D. ve Turgut, M.F. (1997). Kimya Ö"retimi. Ankara: Yök/Dünya BankasO Milli Eitimi GeliPtirme Projesi YayOnlarO.
Berkant, H. G. (2002a). Ortaö"retim biyoloji derslerinin biyolojik nedenselli"e dayal+ olarak incelenmesi. YayOnlanmamOP yüksek lisans tezi. Adana: Ç. Ü., Sosyal Bilimler Enstitüsü
Berkant, H. G. (2002b). Ortaöretim Biyoloji Derslerinin Biyolojik Nedensellie DayalO Olarak Plenmesi, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik E"itimi Kongresi, Ankara, http://www.fedu.metu.edu.tr /UFBMEK-5/b_kitabi/PDF/Biyoloji/bildiri/t13d.pdf, adresinden 11 AralOk 2005 tarihinde alOnmOPtOr.
Berzonsky, M.D. (1971). The role of familiarity in children's explanations of physical causality. Child Development, 42 (3), 705–715.
Charles, C.M. (2003). Ö"retmenler :çin Piaget :lkeleri. Çeviren: Gülten Ülgen. Ankara: Nobel YayOn DaOtOm.
Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözlü"ü. stanbul: Paradigma YayOnlarO.
Çilenti, K. (1985). Fen E"itimi Teknolojisi. Ankara: KadOolu MatbaasO.
De AvOla, E. & Struthers, J.A. (1967). Development of a group measure to assess the extent of prelogical and pre-causal thinking +n primary school age children. Boulder Valley School District Re-2, Boulder, Co.
Denkel, A. (1996). Anlam ve Nedensellik. stanbul: KabalcO YayOnevi.
Ekiz, D. (2003). E"itimde Ara2t+rma Yöntem ve Metotlar+na Giri2 “Nitel, Nicel ve Ele2tirel Kuram Metodolojileri”. Ankara: AnO YayOncOlOk.
ErbaP, S, +imPek, N. ve ÇOnar, Y. (2005). Fen Bilgisi Laboratuar+ Ve Uygulamalar+. Ankara: Nobel YayOn DaOtOm.
Fuson, K. (1976). Piagetian stages in causality: children’s answers to “why”. Elementary School Journal, 77 (2), 150-158.
Gander, M. J. & GardOner, H. W. (2004). Çocuk ve Ergen Geli2imi. YayOna HazOrlayan: Bekir Onur, Ankara: mge Kitapevi.
Hagger, M.S, ChatzOsarantOs, N.L.D., Culverhouse, T.B. & Stuart, J.H. (2003). The processes by which perceived autonomy support in physical education promotes leisure-time physical activity Ontentions and behavior a trans-contextual model. Journal Of Educational Psychology, 95 (4), 784–795
HendrOcks, C.C. (2001). Teaching causal reasoning through cognitive apprenticeship: what are results from situated learning? The Journal Of Educational Research, 94 (5), 302-311.
Howe, A. & Johnson, J. (1975). Intellectual Development And Elementary Science: Some Implications From Piagetian Research. Science and Children, 13 (2), 30–31.
InagakO, K., G. Hatano & K. InagakO. (2006). Do young children possess dinstinct causalities for the three core domains of thought? http://www.interdisciplines.org/causality/papers/2 adresinden 5 MayOs 2006 tarihinde alOnmOPtOr.
Karadeniz, G. (2002). Çocukta Kavram Geli2imi. stanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. http://www.koniks.com/data/doc/KAV_GEL.doc. adresinden 15 Haziran 2006 tarihinde alOnmOPtOr.
MEB, (2005a). 4. ve 5. S+n+f Sosyal Bilgiler Program+. Ankara: MEB YayOnlarO.
MEB, (2005b). 6. ve 7. S+n+f Sosyal Bilgiler Program+. Ankara: MEB YayOnlarO.
ÖzçOnar, +. (1997) Bilimde nedensellik ilkesi: nedensellik ilkesi aç+s+ndan olgucu felsefe üzerine ele2tirel bir inceleme. YayOnlanmamOP yüksek lisans tezi. Ankara: A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü
Özlem, D. (2003). Bilim Felsefesi “Ders Notlar+”. stanbul: nkOlâp Kitabevi Sanayi Ve Ticaret A.+.
POaget, J. (1969). The child’s conception of physical causality. Translated By Marjorie Gabain. Littlefield: Adams & Co.
POaget, J. (1982). Yap+salc+l+k. Çeviren: Füsun AkatlO. stanbul: Dost Kitapevi YayOnlarO.
POaget, J. (2004). Çocukta Zihinsel Geli2im. Çeviren: Hüsnü Portakal. stanbul: Cem YayOnevi.
POaget, J. (2005). Çocu"un Gözüyle Dünya. Çeviren: smail Yerguz. Ankara: Dost Kitapevi YayOnlarO.
POaget, J. (2007a). Çocukta Dil ve Dü2ünce. Çeviren: Sabri Esat SiyavuPgil, Günümüz Türkçesi: Yusuf Turan GünaydOn. Ankara: Palme YayOnlarO.
POaget, J. (2007b). Çocukta Karar verme ve Ak+l Yürütme. Çeviren: Sabri Esat SiyavuPgil, Günümüz Türkçesi: Yusuf Turan GünaydOn. Ankara: Palme YayOnlarO.
Schlottmann, A. (1999). Seeing Ot happen and knowing how Ot works how children understand the relation between perceptual causality and underlying mechanism. Developmental Psychology, 35 (1), 303–317.
SpOlOotopoulou, V. (2001). Entities of the world and causality in children’s thinking. Research :n Science Education, 113-118.
Stepans, J. & Kuehn, C. (1985). Children’s conceptions of weather. Science and Children, 23 (1), 44–47.
Subbotsky, E. (2005). The permanence of mental objects testing magical thinking on perceived and Omaginary realities. Developmental Psychology, 41 (2), 301–318.
Sunal, C. (1981). The child and the concept of change. Social Education, 45 (6), 438–441.
TaPdemir, M. (2000). E"itimde Planlama ve De"erlendirme. Ankara: Ocak YayOnlarO.
TaPdemir, A, Tay, B. ve YOldOrOm, K. (2007). Çoklu zeka kuramO destekli öretimin örencilerin neden-sonuç iliPkisi kurabilmeleri üzerine etkilerinin araPtOrOlmasO. The Proceeding Of 7th International Educational Technology Conference, 3–5 MayOs 2007. Near East University, North Cyprus, LefkoPe, ss: 4–9.
Tay, B. (2007). Sosyal bilgiler ö"retimi kapsam+nda ilkö"retim ö"rencilerinde nedensellik kavram+n+n geli2imi. YayOnlanmamOP doktora tezi. Ankara: G.Ü., Eitim Bilimleri Enstitüsü.
Turgut, F., Baker, D., Cunningham, R. & Piburn, M. (1997). :lkö"retim Fen Ö"retimi. Ankara: Yök/Dünya BankasO Milli Eitimi GeliPtirme Projesi YayOnlarO.
Verma, G.K. and K. MallOck. (1999). Researching education: perfectives and techniques. Philadelphia: Open University Press.
WOley, J. and J.F. Voss (1999). Constructing arguments from multiple sources tasks that promote understanding and not just memory for text. Journal Of Educational Psychology, 91 (2), 301–311.
Vygotsky, L.S. (1998). Dü2ünce ve Dil. Çeviren: S. Koray. stanbul: Toplumsal DönüPüm YayOnlarO.