İlköğretim Öğretmenlerinin Öğretim Yöntem ve Tekniklerine Yönelik Tutumları (Afyonkarahisar Örneği)

Bu çalışmada ilköğretim öğretmenlerinin derslerde kullandıkları yöntem ve teknikleri belirlemek, bu yöntem ve tekniklere karşı tutumlarını tespit etmek amaçlanmıştır. Bunun için Afyonkarahisar’da merkez ve merkeze bağlı köy ve kasabalardaki okullarda görev yapan 200 öğretmene likert tipi bir tutum ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen verilere uygulanan faktör analizi sonucunda ilköğretim öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerine karşı tutumlarını belirlemek için maddeler oluşturulmuştur. Ölçek, yöntem seçimini etkileyen etmenler, alternatif yöntem ve teknikler, yapılandırmacı yaklaşımla kullanılmaya başlanan teknikler ve geleneksel yöntemlere yönelik maddeler olmak üzere dört alt boyuttan oluşmaktadır. Araştırma genel tarama modeline göre düzenlenmiştir. Verilerin analizi için “t” testi ve tek yönlü ANOVA, frekans, yüzde ve aritmetik ortalama kullanılmıştır. Araştırmada anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Bu araştırmada, ilköğretim öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerine karşı tutumları arasında yaş, cinsiyet, hizmet yılı, branş ve alan açısından anlamlı farklılıklar olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ancak ölçeğin geleneksel yöntemler boyutunda hizmet yılı açısından anlamlı bir farklılık bulunmuştur.

Attitudes of Primary School Teachers towards Teaching Methods and Techniques (Sample of Afyonkarahisar)

This study aims to detect the methods and techniques that primary school teachers use in their lessons and to determine their attitudes towards these methods and techniques. To 1 achieve this aim, a Likert type attitude test is applied to 200 teachers working in Afyon and its villages and towns. Basing on the results obtained from a factor analysis, questions are prepared to determine the attitudes of teachers regarding teaching methods and techniques. The scale includes items under four dimensions which are factors affecting method selection, alternative methods and techniques, techniques started to be used in constructivist approach and techniques used in traditional approach. The research is organized according to general scanning model. For the analysis of the data; t- test, one way ANOVA, frequencies, and arithmetical average are used. The level of meaningfulness is taken as 0.05 in the study. This research found that there is no difference in the attitudes of the primary school teachers towards the use of teaching methods and techniques in terms of gender, experience in teaching years, branch and field. However, meaningful difference has been found in the attitudes of teachers in the traditional approach dimension of the scale regarding the duration of teaching.

___

  • Arıkan, R. (2004). Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama, Ankara: Asil Yayıncılık.
  • Aşılıoğlu, B. (2000) “Türk Dili ve Programı Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi” Eğitim ve Bilim Dergisi, Sayı: 116, Nisan 2000, s. 34-41.
  • Babadoğan, C. (1994). Öğretim Stilleri ve stratejileri arasındaki ilişki. 1. Eğitim Bilimleri Kongresi, Adana.
  • Binler, A. İ. (2007). “Fen Öğretmenlerinin Öğretim Yöntem ve Tekniklerini Kullanma Yatkınlıkları” Kafkas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. (Yüksek Lisans Tezi), Kars.
  • Bulut, G. (2010). “İlköğretim (6-7-8. Sınıf) Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Öğretim Yöntem ve Tekniklerini Kullanma Alışkanlıkları: Hatay İli Örneği” Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Elazığ.
  • Büyüköztürk, Ş.(2008). Veri Analizi El Kitabı, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Çakır, B. (2009). “Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenlerinin Kullandıkları Yöntem ve Tekniklerin Yapılandırmacı Yaklaşım Açısından Değerlendirilmesi: Trabzon Örneği ”, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Trabzon.
  • Çatalbaş, G. (1999). “Sosyal Bilgiler Öğretiminde Programlı Öğretim Yöntemi Uygulaması” PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 6, Özel Sayı.
  • Çoban, A. (2007). Temel Kavramlar (Editör: Gürbüz Ocak) Öğretim İlke ve Yöntemleri, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Demirezen, S. (2001). “Sınıf Öğretmenlerinin Öğretim Stratejileri İle Öğretim Yöntem ve Tekniklerine İlişkin Görüşleri”, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
  • Denizoğlu, P. (2008). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Fen Bilgisi Öğretimi Öz-Yeterlik İnanç Düzeyleri, Öğrenme Stilleri Ve Fen Bilgisi Öğretimine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Adana.
  • Duman, E. Z. (2008). “Ortaöğretimde Öğretimde Öğretim İlke, Yöntem ve Teknikler Açısından Mantık Öğretimi”, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
  • Duru, M. K. (2007). “İlköğretim Fen Bilgisi Dersinde Beyin Fırtınası İle Öğretimin Başarıya, Kavram öğrenmeye ve Bilişüstü Becerilere Etkisi”, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Doktora Tezi).
  • Ergün, M. ve Özdaş, A. (1997). Öğretim İlke ve Yöntemleri, İstanbul: Kaya Matbaacılık.
  • Erzurum, U. (2001). “İlköğretim Okulları Türkçe Ders Programının Niteliği”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya.
  • Gök, B. ve Şahin, A. E. (2009). “İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğretmenlerinin Değerlendirme Araçlarını Çoklu Kullanımı ve Yeterlik Düzeyleri”, Eğitim ve Bilim, Cilt: 34, Sayı: 153.
  • İşman, A. ve Eskicumalı, A. (2001). Eğitimde Planlama ve Değerlendirme, Adapazarı: Değişim Yayınları.
  • Güngör, F. (2005). Sınıf Öğretmenlerinin Zekâ Alanlarına Göre Çoklu Zekâ Etkinliklerini Uygulama Durumlarının Belirlenmesi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi)
  • Karasar, N.(2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kendirli, B. (2008). “Fen ve Teknoloji Dersinde Kavram Haritası Kullanmanın Öğrenci Tutumu, Başarısı ve Bilgi Kalıcılığına Etkisi”, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).
  • Kısa, F. (2007). “İlköğretim 6. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Beyin Fırtınası Tekniğiyle Kavram Öğretiminin Öğrencilerin Akademik Başarı Düzeylerine Etkisi”, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).
  • Koç, F. (1999). “Yaratıcı Dramanın Öğrenmeye Etkisi, Sosyal Bilimler Öğretiminde Bir Yöntem Olarak”, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Kor, F. (2002). “İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinde, Sınıf İçi Aktivitelerin Problem Çözmeye Etkisi; Hücre Bölünmeleri”, Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Küçükahmet, L. (1999). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Ankara: Alkım Yayınları.
  • MEB. (2002). “Öğretmen Yeterlilikleri”. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Muşta, M. C. ve Taşkaya, S. M. (2008). “Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri”.Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Yaz-2008, Konya, S.25 (240-251).
  • Ocak, G. ve Gündüz, M. (2006). “1998-2005 Hayat Bilgisi Ders Programının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirmesi”, Milli Eğitim Dergisi, Sayı 172.
  • Ocak, G. ve Gündüz, M. (2007). “Eğitimdeki Bazı İlke ve Kavramların Atasözleri ile Özdeşleştirilerek Öğretilmesi”, Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 23, Sayfa 409- 420.
  • Ocak, G. (2007). Yöntem ve Teknikler (Editör: Gürbüz Ocak) Öğretim İlke ve Yöntemleri Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Ocak, G. (2010). The Effect of Learning Stations on the Level of Academic Success and Retention of Elementary School Students. The New Educational Review. Vol. 21, No:2 (146-157)
  • Özdamar, K. (1999). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi I. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Öztürk Ç. (2004). “Ortaöğretim Coğrafya Öğretmenlerinin Öğretim Yöntem ve Teknikleri Kullanabilme Yeterlilikleri”, Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 5, Sayı 2,(2004), 75-83.
  • Poyraz, S. (2006). “İlköğretim Fen Bilgisi Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Kullanıldığı Eğitim Ortamlarında Başarıyı Ölçmede Çoktan Seçmeli Testlerin Diğer Testlere Göre Etkileri”, Kastamonu Eğitim Dergisi. Ekim 2006 Cilt:14 No:2 Sayfa:497-502.
  • Sarıaslan, Y. (2005). “Sosyal Bilgiler Öğretiminde Sınıf Öğretmenlerinin Öğretim Yöntemleri İle İlgili Bilgi ve Becerilerini Uygulama Durumları”, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).
  • Tan, Ş.(2006). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Taşkaya, S. M. (2002). “Türkçe Öğretim Yöntemleri ve Bu Yöntemlerin Sınıf Öğretmenleri Tarafından Algılanma Düzeyleri” Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).
  • Tuna, S. (2008). “Resim-İş Öğretmenliği Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Yaz-2008 C.7 S.25 (252-261).
  • Tunçer, B. K. ve Güven, B. (2007). “Öğrenme Stratejileri Kullanımının Öğrencilerin Akademik Başarıları, Hatırda Tutma Düzeyleri Ve Derse İlişkin Tutumları Üzerindeki Etkisi”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Aralık 2007. Cilt: IV, Sayı:II, 1-20.
  • Yalım, N. (2003). “İlköğretim Dördüncü Sınıf Fen Bilgisi Dersinin Yaratıcı Drama Yöntemi İle Öğretiminin Öğrencilerin akademik Başarılarına Etkisi”, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).
  • Yaman, H. (2006). “İlköğretim İkinci Kademe Dil Bilgisi Derslerinde Kavram Haritası Tekniğinin Öğrenci Başarısına ve Hatırlamaya Etkisi”, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Doktora Tezi).
  • Yaman, S. (2003). “Fen Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrenme Ürünlerine Etkisi”, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi).