SİYASAL PARTİZANLIĞIN BİR GÖSTERGESİ OLARAK SEÇİM HİLELERİ VE TÜRKİYE’DEKİ BAZI UYGULAMALARI

Çağdaş demokrasilerde adil ve eşit koşullarda gerçekleşen seçimlerde ortaya çıkan iktidarın muhalefete, muhaliflerin fikirlerine ve farklı yaklaşımlara çoğulculuk ve çok renklilik bağlamında tahammül göstermesi beklenmektedir. İktidarın beklenen tahammülü göstermemesi sonucunda ortaya siyasal partizanlık çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı siyasal partizanlığı, bir siyasal partizanlık türü ve seçim patolojisi olan gerrymanderingi ve gerrymanderingin Türkiye’deki örneklerini ortaya koymaktır. Siyasal Partizanlığın ve gerrymanderingin birbirleri ilişkilendirilerek ele alındığı bu çalışmada öncelikle Siyasal partizanlık kavramı açıklanmış, daha sonra ise gerrymandering kavramı, tarihi ve türleri ele alınmıştır. Son olarak ise Türkiye’de görülen gerrymandering uygulamaları bölgesel seçim istatistikleri ışığında değerlendirilmiştir. Değerlendirmeler sonucunda bir siyasal partizanlık türü olan gerrymanderingin Türkiye’deki uygulamalarının bir kısmının amaçlanan sonuca ulaştığı gözlemlenmişken bir kısmının amaçlanan sonucu vermediği görülmüştür. Gerrymanderingi bir siyasal partizanlık ya da seçim patolojisi olarak etkisizleştirmek için ise iki yol sunulmuştur. Birincisi siyasal aktörlerin kendi aralarında uzlaşma yolunu seçmeleridir. Diğeri ise anayasada bu durumla alakalı düzenlemeler yapılmasıdır. Böylece iktidar partisi ile farklı görüşler arasında iletişim ve uzlaşma yolu daha işler hale gelecektir.

POLITICAL PARTISANSHIP AS AN INDICATOR OF THE SELECTION CHEATS AND SOME IMPLEMENTATIONS IN TURKEY

It is expected that political power emerged in fair and equal conditions in contemporary democracies with tolerance in the context of pluralism and pluralism to the ideas of opposition and different approaches. Political partisanship is to emerge as a result that the government cannot show the expected tolerance. The aim of this study is to see the examples of gerrymandering in Turkey and gerrymandering that is a type of political partisanship and electoral pathology. In this essay that gerrymandering and political partisanship were associated with each other, political partisanship’s concept was explained and then was discussed the history and kind of gerymandering. Finally, gerrymandering and applications in Turkey were discussed in the light of regional elecetion statistical data. Some of applications in Turkey of gerrymandering that is a kind of political partisanship as a result of evaluations has been seen to reach intended result but some of them has not. In this study, two ways are presented for inactivation of gerrymandering. First one is the specialization of political actors. The other one is to make arrangements about gerrymandering on the constitution. Therefore, communication and reconciliation between the party in power and different views will be better. 

___

  • “Amerikan Başkanlık Seçimleri Temsilde Adaletli (mi?)”. (2014, Şubat 8) http://akademikperspektif.com/2014/02/08/amerikan-baskanlik-secimleri-temsilde-adaletli-mi/, (28.05.2017).
  • “Resmi İlanların Tarihçesi”. https://www.ilan.gov.tr/kurumsal-resmi-ilanlar-tarihcesi, (11.04.2018).
  • “Ulusal Azınlıkların Kamusal Yaşama Etkin Katılımına İlişkin Lund Tavsiyeleri ve Açıklayıcı Not”. (1999). https://www.osce.org/tr/hcnm/32260?download=true, (02.04.2018).
  • “What is the Gerrymandering?”http://www.palwv.org/wp-content/uploads, (27.03.2018).
  • AHMAD, F. (2016). Modern Türkiye'nin Oluşumu. (Yavuz Alogan, Çev.) İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Akis Dergisi
  • AKTAN, C. C. (Ed) (2001). Siyasal Ahlak ve Siyasal Yozlaşma. Yolsuzlukla Mücadele Stratejileri (s. 51-69). içinde Ankara: Hak-İş Yayınları. http://www.canaktan.org/din-ahlak/ahlak/yolsuzlukla-mucadele-stratejileri/anasayfa-yolsuzlukla-mucadele.htm, (11.04.2018).
  • ANSOLABEHERE, S. & PALMER, M. (2016). A Two Hundred-Year Statistical History of the Gerrymander. Ohio State Law Journal, 77(4), 741-762.
  • ARIKBOĞA, E. (2013). Geçmişten Geleceğe Büyükşehir Modeli. Yerel Politikalar, 1(3), 48-96.
  • AVANER, T. (2009). Prof. Dr. Hikmet Sami Türk ile Ropörtaj: “Hukuk ve Siyaset Temelinde Yerel Seçimler: Yerel Seçim Sistemi ve Mart 2009 Seçimleri Üzerine Değerlendirmeler. Memleket Siyaset Yönetim Dergi (9), 33-54.
  • BİLGİÇ, M. S. & KOYDEMİR, F. S. & AKYÜREK, S. (2014). Türkiye’de Kimlikler Arası Kutuplaşmanın Sosyal Mesafe Üzerinden Ölçümü ve Toplumsal Güvenliğe Etkisi. Bilge Strateji, 6(11), 163-205.
  • CAUGHEY, D. & TAUSANOVİTCH, C. & WARSHAW, C. (2017). Partisan Gerrymandering and the Political Process: Effects on Roll-Call Voting and State Policies. Election Law Journal: Rules, Politics, and Policy, 16(4), 1-32.
  • COVER, B. P. (2018). Quantifying Partisan Gerrymandering: An Evaluation of the Efficiency Gap Proposal. Stanford Law Review, 70, (Yayınlanacak).
  • ÇOLAK, Ç. D. & SAĞLAM, H. & TOPAL, A. (2017). ‘Bütünşehir’ Modelinin 2014 Büyükşehir Belediye Başkanlığı Seçimlerine Etkileri. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 26(2), 1-47.
  • ERDOĞAN, E. (1999). Seçim Sistemleri ve Siyasal Sonuçları. https://www.academia.edu/346993/Se%C3%A7im_Sistemleri_ve_Siyasal_Sonu%C3%A7lar%C4%B1, (27.05.2017).
  • GÖKTEPE, C. (2010). 1950-1980 Dönemi Türkiye'de İç ve Dış Politik Gelişmeler. (Adem Çaylak, Mehmet Dikkaya, Cihat Göktepe, Hüsnü Kapu (Dü)). Osmanlı'dan İkibinli Yıllara Türkiye'nin Politik Tarihi İç ve Dış Politika (s. 361-394). Ankara: Savaş Yayınevi.
  • GÜVENİR, M. (1982). Seçim Sistemleri ve Ülkemizdeki Uygulama. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 37(1), 215-251.
  • https://biruni.tuik.gov.tr/secimdagitimapp/yerel.zul, (02.06.2017).
  • https://biruni.tuik.gov.tr/secimdagitimapp/secim.zul, (25.05.2017).
  • http://kararlaryeni.anayasa.gov.tr/Karar/Content/, (30.05.2017).
  • https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa82.htm, (28.05.2017).
  • http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=PART%C4%B0ZAN, (11.04.2018).
  • http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=SE%C3%87%C4%B0M, (26.05.2017).
  • http://www.ysk.gov.tr/tr/milletvekili-genel-secim-arsivi/2644, (23.03.2018)
  • MACKENZİE, J. (2009). Gerrymandering and Legislator Efficiency. ttps://www1.udel.edu/johnmack/research/gerrymandering.pdf, (24.05.2017).
  • MCCARTY, N. & POOLE, K. T. & ROSENTHAL, H. (2009). Does Gerrymandering Cause Polarization? American Journal of Political Science, 53(3), 660-680.
  • MCDONALD, M. D. & BEST, R. E. (2015). Unfair Partisan Gerrymanders in Politics and Law:A Diagnostic Applied to Six Cases. Election Law Journal, 14(4), 312-330.
  • ÖZBUDUN, E. (1995). Seçim Sistemleri ve Türkiye. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 44(1), 521-539.
  • ÖZKANAN, A. & ERDEM, R. (2014). Yönetimde Kayırmacı Uygulamalar: Kavramsal Bir Çerçeve. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (20), 179-206.
  • ÖZSEMERCİ, K. (2002). Türk Kamu Yönetiminde Yolsuzluklar, Nedenleri, Zararları ve Çözüm Önerileri. Ankara:Sayıştay Başkanlığı.
  • ÖZTEKİN, A. (2001). Siyaset Bilimine Giriş, Siyasal Yay, Ankara.
  • ÖZÜÇETİN, Y. (2009). Çok Partili Hayata Geçiş Sürecinde Kırşehir (2). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 518-541.
  • SCHEİDEGGER, K. (2004, Aralık). Defining the Gerrymander. http://www.cjlf.org/publications/GerrymanderPaper2.pdf, (29.03.2018).
  • TAŞCIOĞLU, Ö. L. (2014). Seçim Sistemimiz, Seçim Şaibeleri ve Öneriler. Türkiye Barolar Birliği Dergisi (110), 241-280.
  • TUNCER, E. (2006). Türkiye'de Seçim Uygulamaları/Sorunları Işığında Temsilde Adalet- Yönetimde İstikrar İlkelerinin İşlevselliği. Anayasa Yargısı Dergisi, 23, 167-182.
  • TUNÇ, H. & ERDOĞAN, M, & YURTLU, F. & ÖLMEZ, G. & ÇITAK, H. A. (2014). Seçim Sistemleri ve Türkiye'de (Gerrymandering) Seçim Hilesi Uygulamaları. Ankara: Adalet Yayınevi.
  • TUTUM, C. (1976). Yönetimin Siyasallaşması ve Partizanlık. Amme İdaresi Dergisi, 9/4, 9-32.
  • TÜRK, H. S. (2006). Seçim, Seçim Sistemleri ve Anayasal Tercihi. Anayasa Yargısı Dergisi, (23), 75-113.
  • Ulus Gazetesi
  • ÜNLÜKAPLAN, İ. (2003). 1950 Sonrası Türkiye'de Uygulanan Genel Seçim Sistemlerinin Bireysel Tercihlerin Kolektif Tercihlere Yansıması Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(11), 45-60.
  • YILDIZ, G. (2017). Siyaset Sosyolojisi Boyutuyla Türkiye'de Siyasal Kayırmacılık. Akademik Bakış Dergisi, (62), 429-439.
  • YILDIZ, N. (1996). Demokrat Parti İktidarı (1950-1960) ve Basın. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 51(1), 481-505.
  • YÜCE, M. (tarih yok). Türkiye’deki Seçim Sistemi Uygulamaları ve İktidar Yapıları. http://www.siyasaliletisim.org/pdf/, (26.05.2017).
  • YÜZBAŞIOĞLU, N. (1996). Türkiye'de Uygulanan Seçim Sistemleri ve Bunlara İlişkin Anayasa Mahkemesi Kararlarına Göre Nasıl Bir Seçim Sistemi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 55(1-2), 103-150.