Yirmi birinci yüzyıl her alanda olduğu gibi bilim alanında da baş döndüren gelişmelere sahne olmaktadır. Bu gelişmeler içerisinde özellikle tıp alanında kaydedilen gelişmeler, yapılan çalışmalar daha fazla göze çarpmaktadır. Bu gelişmelere paralel olarak bilim insanlarının çalışmalarında etik ilkelere uygun hareket edip etmedikleri de sorgulanır hale gelmiştir. Toplumdan topluma bazı farklılıklar olsa da genel kabul gören bu ilkeler yarar sağlama, zarar vermeme, yaşama ve inanca saygı vb. ilkelerdir. Bu tür ilkelerin sağlık alanında olduğu gibi hayatın her alanında da göz önünde bulundurulması gereken ilkeler olduğu İslam Hukukunca benimsenmiştir.Bu ilkelerin İslam dinince genel kabulünün yanında biz, özellikle İslam Hukuku açısından klinisyenlerin ve akademik çalışma yapanların, çalışma yaparken dikkat etmeleri gereken bir ilkeye değinmek istiyoruz. Fıkhî hükümlerden çıkardığımız ve sağlık politikasının bir parçasını olması gerektiğini düşündüğümüz "tıbbî müdahale ile ibadetler arasındaki uyumluluk"şeklinde ilkedir. Başka bir ifadeyle, tedavide uygulanacak nesnelerin bireyin ibadetini eda etmesine engel olmama önceliği taşımalıdır.Anahtar kelimeler:Tıp, Fıkıh, Tedavi, Necaset, İbadet