Öğretmen Adaylarının Bireysel Değerler Yönetimi Hakkındaki Görüşleri

Bu araştırma “Öğretmen Adaylarının Bireysel Değerler Hakkındaki Görüşleri”ni belirlemek amacıyla yapılmıştır. Genel tarama modeli ile yürütülen araştırmada görüşlerin belirlenmesi amacıyla “Bireysel Değerler Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2012-2013 öğretim yılında Nevşehir Üniversitesi’nde Pedagojik Formasyon Eğitimi alan öğretmen adayları oluşturmuştur. Evrenin tamamına ulaşıldığı için, ayrıca örneklem alınmamıştır. Araştırmaya katılan öğretmen adaylarına göre, insan hayatını yönlendiren en önemli değer yargısı, “tam” derecesiyle x¯= 4,95 katılımın gösterildiği “insana saygı” değer yargısıdır. Bireysel olarak ise, öğretmen adaylarının %30’u “adalet” yargısını birinci sırada öncelikli bir değer olarak belirtmişlerdir. Bu sonuçlar dikkate alındığında okul yönetimlerince bu değer yargılarının dikkate alması gerektiği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Eğitim, değerler eğitimi, ahlak, öğretmen, yönetim, okul, formasyon.

Opinions of Teacher Candidates about Individual Value Management

The aim of this study was to determine the Opinions of Teacher Candidates about Individual Value Management. “Individual Values Scale” was used in order to determine the opinions within the scope of the survey conducted by general survey model. Population of the survey consisted of the teacher candidates receiving Pedagogical Formation Education in Nevşehir University during 2012-2013 academic year. Since the survey population was full, a sample couldn’t be taken additionally. According to the teacher candidates participating into the survey, the most important value judgment directing the human life is the value judgment of “respect to human beings” for which the participation was shown with an “exact” rate x¯= 4,95 . And individually, 30% of the teacher candidates stated the judgment of “justice” as a primary value in the first rank. When these results are considered, it has been seen that these value judgments should be taken into consideration by school administrations.

Keywords:

Education, values education, ethics, teacher, administration, school, formation.,

PDF

___

Başarır, Ç. (2006), “İnsan Kaynakları Yönetiminde Etiksel İlkelerin Yerleşti- rilmesi ve Bir Uygulama”. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir.
Başçiftçi, C. vd. (2011). “Öğretmen Adaylarının Değer Tercihleri İle Epistemolojik İnançlarının İncelenmesi”. 2nd International Confe- rence On New Trends İn Education And Their Implications (sf:629- 638): Siyasal Kitapevi. Ankara
Baydar, T. (2004), Yönetim Etiği Açısından İngiltere’deki Kamu Yönetimi Uygulamaları. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Ya- yımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
Bryying, T. ve Trollestad, C. (2000). “Managerial thinking on value- based management”. International Journal of Value-Based Manage- ment, 13,55–77.
Çelik, V. (2000). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demir, M. (2007). Resmî Ve Özel Ortaöğretim Kurumu Yöneticilerinin Karar Verme Süreçlerinin Etik Değerler Ve İlkeler Açısından İncelen- mesi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlan- mamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
Dilmaç, B. vd. (2009). “Üniversite Öğrencilerinin Öz-Anlayışları İle Değer Tercihlerinin İncelenmesi”. Değerler Eğitimi Dergisi. Değer- ler Eğitimi Merkezi. Cilt 7, No. 18, 9-24, Aralık 2009.
Drucker, P.F. (2000). Gelecek İçin Yönetim (Çev: F.Üçcan). İşbankası Yayınları. Ankara
Fukuyama. F. (2000). Güven (Çev: A.Buğdaycı). İşbankası Yayınları. Ankara.
Gülşen, C. (2015). “Multiple Intelligences Areas Evaluation Scale deve- loping study: Çoklu Zekâ Alanları Değerlendirme Ölçeği gelişti- rilmesi çalışması”. Journal of Human Sciences,12 (2), 1918-1930.
Gülşen, C. (2009). "Nevşehir Üniversitesi İnsan Kaynakları Yönetimi Süreçlerinde Etiksel Liderlik İlkelerine Uygunluk”. Kamu Etiği Sempozyumu (25-26 Mayıs 2009). Bildiriler Kitabı Cilt 2. TODAİE Yayını, Ankara.
Karaköse,T. (2007), “Okul Yöneticilerinin Etik Liderliği”. Çağdaş Eğitim Dergisi, Yıl 32, Sayı 338, Ocak, s. 26-27. Ankara.
Özensel, E. (2003). “Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değer”. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (3), 217–239. 142
Özgüven, İ. E. (1994). Psikolojik Testler. Yeni Doğuş Matbaası. Ankara
TDK. (2012).Büyük Türkçe Sözlük. http://tdkterim.gov.tr. (Eri- şim:30.10.2012).
Yılmaz, K. (2006). İlköğretim Okulu Yönetici Ve Öğretmenlerine Göre Ka- mu İlköğretim Okullarında Bireysel Ve Örgütsel Değerler Ve Okul Yö- neticilerinin Okullarını Bu Değerlere Göre Yönetme Durumları. (Ya- yımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.